Teliga udowodnił, że jeśli się naprawdę czegoś pragnie, jeśli się do tego dąży, laur zwycięzcy musi do nas należeć. Uzasadnij słuszność tego twierdzenia odwołując się do wybitnych postaci współczesnych, historycznych i literackich.

„Jeśli się naprawę czegoś pragnie, jeśli się do tego dąży laur zwycięzcy musi należeć do nas”. Tą tezę spróbuję udowodnić opierając się na postaciach współczesnych, literackich i historycznych.

Paulo Coelho to postać współczesna, żywy przykład i potwierdzenie tezy, która jest tematem mojej pracy. Jest jednym z najbardziej znanych pisarzy na świecie. Pochodzi z Rio de Janeiro, urodził się 25.08.1947 roku. Od dzieciństwa marzył, by być artystą, ale to nie cieszyło zbytnio jego rodziców. Zaplanowali mu przyszłość adwokata. Postanowili wysłać go do najbardziej surowego gimnazjum jezuickiego San Ignacjo. Nauczył się tam dyscypliny, ale stracił wiarę w Boga. Nie stracił jednak swojego zamiłowania do literatury. Ulegając woli ojca zaczął studia prawnicze lecz szybko je porzucił, ponieważ nie były to wymarzone studia Paula. Rodzice postanowili wyleczyć syna z zamiłowania do sztuki, zamykając go w szpitalu psychiatrycznym, z którego trzykrotnie uciekał. Coelho zawsze był ciekaw nowego, rzucał się wir ruchów rewolucyjnych. Chodził na wiece, manifestacje uliczne, działał w organizacjach lewicowych. Właśnie wtedy zaczął powątpiewać w swój ateizm i poszukiwać nowych doświadczeń duchownych. W tym czasie też zetknął się z narkotykami, sektami i poznał arkany magii. Dużo podróżował po całej Ameryce łacińskiej, próbował również swoich sił w zawodzie aktora w USA. W momencie kiedy nie miał pieniędzy, pomagali mu hipisi, ciągle jeszcze nie zdradzał się przed nikim ze swoją pasją, którą jest pisarstwo. Zdobył szlify jako dziennikarz, pisał również teksty piosenek, w czym odniósł duży sukces. Był to dla Coelha trudny okres. W tym czasie postanowił się ustatkować. Zdecydował się położyć kres narkotykom i czarnej magii. Po trzech nie udanych małżeństwach znalazł wreszcie kobietę swojego życia i ożenił się z nią. Jest ona do tej pory towarzyszką jego życia. Razem wyjechali do Niemiec, gdzie w obozie koncentracyjnym w Dachau przeżył swoją duchową przemianę. Dzięki temu dokonał się duchowy przewrót i Coelho wrócił w wieku 44 lat do katolickiej wary swoich przodków. W ciągu 55 dni przemierzył na piechotę 700 km. szlakiem średniowiecznych pielgrzymów. Z tej wędrówki narodził się debiut literacki „Pielgrzym”. Po nim napisał „Alchemika” oraz kolejne powieści, które postawiły go w dziesiątce najlepiej sprzedających pisarzy świata, budzącego tyleż nienawiści co też miłości.

W następnym argumencie nie oddalę się zbytnio od Paula Coelho, gdyż posłużę się postacią z jednej, z jego książek pt. „Alchemik”. Jest to baśniowa opowieść o wędrówce andaluzyjskiego pasterza. „Alchemik” każę marzyć, podążać za własnym powołaniem, podejmować ryzyko, pójść w świat i wrócić wystarczająco śmiałym, by stawić czoła wszelkim przeszkodom. Młody człowiek, bohater książki nie poprzestaje na pasieniu owiec. Pragnie poznać świat i „własną legendę”. Na początku swej wędrówki nie miał pojęcia co oznacza zwrot „własna legenda”. Przez wszystkie dni tej wędrówki prowadzi go mędrzec, który w miarę upływu czasu objaśnia mu co to oznacza cyt.

”- To jest to, co zawsze pragnąłeś robić. Każdy z nas we wczesnej młodości wie dobrze, jaka jest jego Własna Legenda.
- W tym okresie życia wszystko jest jasne, wszystko jest możliwe, ludzie nie boją się ani pragnień ani marzeń o tym, co chcieliby w życiu osiągnąć. Jednak w miarę upływu czasu jakaś tajemnicza siła stara się dowieść za wszelką cenę, że spełnienie Własnej Legendy jest niemożliwe".

Droga nie była łatwa, wielokrotnie ogarniało go zwątpienie, ale mimo wszystko, dzięki wytrwałości osiągnął cel, znalazł swój skarb po który wyruszył. Nauczył się również tego, że kiedy czegoś gorąco się pragnie to cały wszechświat sprzyja temu pragnieniu.
Postać historyczna, która jest znakomitym przykładem osoby dążącej do celu i zdobywającej laur zwycięzcy jest Leonid Teliga. Urodził się on 28 maja 1917 roku w Wiaźmie. Swoją młodość spędził w Grodzisku Mazowieckim gdzie skończył szkołę. Już będąc młodym chłopcem zaczął marzyć o samotnym rejsie dookoła świata. Zamiłowanie do żeglarstwa zaprowadziło Leonida Teligę do Gdyni i Jastarni gdzie otrzymał patent jachtowego sternika morskiego. Wybuch II wojny światowej pokierował świeżo upieczonego żeglarza na wojenną tułaczkę. Uczestniczył w walkach pod Tomaszowem Mazowieckim. W roku 1942 wstąpił do armii polskiej i wkrótce dowodzi kompanią piechoty, na Bliskim Wschodzie. Po zakończeniu wojny, Teliga podjął studia językowe i ekonomiczne. Po ich ukończeniu powrócił do kraju. Pracował jako dziennikarz i tłumacz literatury angielskiej i rosyjskiej. W wolnych od pracy chwilach żeglował i szkolił młodych żeglarzy morskich. W międzyczasie gromadził oszczędności, aby po latach pracy i wyrzeczeń osobistych urzeczywistnić marzenie swojego życia i wyruszyć w wielki rejs dookoła świata. Własnymi rękami zbudował jacht, którym pokonał wiele trudności. W czasie tej wyprawy walczył także z własną, nieuleczalną chorobę. Dokonał czynu niemal nadludzkiego – opłynął samotnie kulę ziemską. Jego rejs trwał dwa lata i trzy miesiące. W krótkim czasie po powrocie zmarł na raka, lecz spełnił swoje największe marzenia i rozsławił imię Polski na cały świat.

Po przedstawieniu moich argumentów myślę, że każdy może uwierzyć, że człowiek jest zdolny dokonać wielkich rzeczy jeśli tylko mu na tym zależy. To możliwość spełniania marzeń sprawia, że życie jest tak fascynujące.
"Pamiętaj, byś zawsze wiedział jasno, czego pragniesz".