Jan Ignacy Paderewski.

Paderewski Ignacy Jan (1860-1941), polski pianista, kompozytor, mąż stanu. Studia muzyczne odbył w 1872-1878 w konserwatorium warszawskim, w 1878-1881 prowadził w tej uczelni klasę fortepianu. W 1881 rozpoczął studia kompozytorskie u F. Kiela i H. Urbana w Berlinie. Następnie doskonalił grę fortepianową u T. Leszetyckiego w Wiedniu. Debiutował jako pianista w 1887 w Wiedniu, zdobywając światowy rozgłos.
Występował w większości krajów Europy, obu Ameryk, w Afryce, Australii. W 1896 zamieszkał na stałe w willi Riond Bosson w Morges (Szwajcaria). W 1910 ufundował w Krakowie Pomnik Grunwaldzki. W 1913 osiedlił się w Ameryce, spędzając w Morges miesiące letnie.
W 1917-1919 jako członek Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu podjął działalność polityczną na międzynarodowym forum dyplomatycznym na rzecz odrodzenia państwa polskiego, odbywając m.in. podróż do USA. Dzięki jego osobistemu zaangażowaniu prezydent W. Wilson umieścił sprawę polską w trzynastym punkcie swego orędzia dotyczącego pokoju po zakończeniu I wojny światowej.
Współorganizował ochotnicze oddziały polskie w USA. Współzałożył, wraz z H. Sienkiewiczem, Komitet Pomocy Polakom Ofiarom Wojny w Vevey i Polish Relief Fund w Londynie. W czasie świąt Bożego Narodzenia 1918 przybył do Poznania, co stało się impulsem do wybuchu powstania wielkopolskiego.

Od 16 I 1919 do 9 XII 1919 pełnił funkcję premiera i ministra spraw zagranicznych. W czerwcu tegoż roku podpisał w imieniu Polski traktat wersalski. W latach 1920-1921 był stałym przedstawicielem Polski w Lidze Narodów. Następnie wycofał się z życia politycznego. W 1936, wraz z W. Sikorskim, założył Front Morges.
W czasie II wojny światowej, od 1940, był przewodniczącym Rady Narodowej w Londynie, pełniącej rolę emigracyjnego parlamentu. Wielokrotnie odznaczany, m.in. Wielkim Orderem Oficerskim Legii Honorowej i Order of British Empire. Po śmierci pochowany na cmentarzu dla zasłużonych Arlington w Waszyngtonie. W 1992 prochy Paderewskiego zostały sprowadzone do Polski i złożone w krypcie katedry warszawskiej.
Jego romantyczny, nacechowany silnym emocjonalizmem, patosem i dostojeństwem styl wykonawczy wywarł silny wpływ na całe pokolenie pianistów. Do jego uczniów należeli: H. Sztompka, S. Szpinalski, Z. Stojowski.
W twórczości kompozytorskiej największe znaczenie ma jego muzyka fortepianowa, w tym Koncert fortepianowy a-moll opus 17 (1888), Fantazja polska na fortepian i orkiestrę opus 19 oraz Sonata fortepianowa es-moll opus 21 (1903) i Wariacje fortepianowe es-moll opus 23 (1903), ponadto opera Manru (Drezno 1901), cykl pieśni do poezji C. Mendèsa (1903).
1937-1940 opracował wraz z L. Bronarskim i J. Turczyńskim wydanie Dzieł Wszystkich F. Chopina, opublikowane po wojnie przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne.



Urodził się 06 listopada 1860 roku w Kuryłówce na Podolu, jako drugie dziecko administratora majątku Iwanowskich, Jana Paderewskiego
" Mieliśmy tylko jego, gdyż matka umarła w parę iesięcy po moim urodzeniu. "

Po tym, jak jego ojciec dostał się do więzienia w czasie Powstania 1863 roku, opiekę nad nim i jego siostrą przejmuje ciotka, z którą przenoszą ię do Nowosiółek. Życie jego odmieniło się zupełnie, gdy w 1867 roku ojciec żeni się ponownie. Ma teraz wiele rodzeństwa: braci i sióstr.
W wieku 12 lat wyjeżdża na właściwą edukację muzyczną do Instytutu Muzycznego w Warszawie.
Za krnąbrność zostaje najpierw usunięty, następnie wraca za wstawiennictwem Rogulskiego, nie nadługo, popada w konflikt z władzami i zostaje zawieszony.
"Wszyscy oni byli zdania, że będzie ze mnie kompozytor,a nie pianista"
Zdaje z doskonałym wynikiem egzaminy końcowe w 1878 rokui pozostaje w Instytucie jako profesor gry fortepianowej.Wtedy też powstają jego pierwsze kompozycje:Valse mignonne, Impromptu,Preludium i kaprys, Menuet g - moll i Trzy utwory na fortepian
W 1880 roku poślubił Antoninę Korsakównę. Szczęście jednak nie trwa długo, żona umiera w rok po ślubie , pozostawiając go z dzieckiem


Bierze roczny urlop w Instytucie i wyjeżdża studiować ompozycję u profesora Berlińskiej Królewskiej AkademiiMuzycznej, Fryderyka Kiela. W 1883 rok porzuca posadę w Instytucie, powraca do Berlina i pod kierunkiem uczniaKiela, Henryka Urbana, pracuje nad instrumentacją.Pod koniec studiów u Urbana Paderewski postanawia zostać pianistą. Podjął również decyzję wyjazdu do Wiednia i studiów u Leszetyckiego, znanego
profesora muzyki. Poznaje J. Brahmsa, Wagnera.Powraca do Warszawy, gdzie w 1885 roku występuje z koncertem własnych kompozycji. Następnie przyjmuje propozycję pracy w konserwatorium w Strasburgu, jako profesor muzyki. W 1886 roku Paderewski rezygnuje z pracy w konserwatorium. Powraca do Leszetyckiego.Komponuje między innymi Menueta, który zagrany przez żonę Leszetyckiego na koncercie okazuje się rewelacją.
Dostaje propozycję wyjazdu na koncerty do Wiednia ze śpiewaczką Pauliną Lucca. Na koncertach gra Beethovena,Chopina oraz własne kompozycje.Dotąd nieznany pianista stał się kimś. Nareszcie drogastanęła przed nim otworem, wyjeżdża do Paryża .


" Pojechałem więc do Paryża"
Pierwszy recital odbył się 03 marca 1888 roku. W ciągu marca i kwietnia daje jeszcze kilka publicznych koncertów i wiele prywatnych występów.Zawiera kontrakt na udział w koncertach orkiestry Lamoureux,otrzymuje zaproszenie do występu w słynnych koncertach Conservatorie. Robi karierę w oszałamiającym tempie.Nazwano go Lwem Paryża. Wkrótce jednak nastąpiło inne ważne wydarzenie-właściwy debiut w Wiedniu w 1889 roku. Debiut ten przyniósł mu wielki sukces."Moja kariera pianisty była już rozpoczęta"



Podejmuje podróże - koncertuje W Ameryce, Anglii, Francji, Belgii, Szwajcarii i w 1927 roku w Australii.Dochody z wielu koncertów przeznacza na cele charytatywne. W Amerycekoncertuje na rzecz inwalidów wojennych w Polsce, w Szwajcariina budowę sali koncertowej, we Włoszech na sieroty po poległych, we Francji na bursydla uczniów szkół muzycznych. Szereg Uniwersytetów przyznaje muhonorowe doktoraty. Szereg czasu poświęca pracy pedagogicznej.Do jego domu w Riond- Bosson zjeżdżają się na letnie miesiące młodzi pianiści ikompozytorzy. Paderewski zapewnia im całkowite utrzymanie. Urządza dla nichtakże kursy. W 1935 roku bierze udział w kilku koncertachw Szwajcarii - choroba przerywa tournee

W 1936 roku realizuje projekt filmowców angielskich nakręcenia filmu"Sonata księżycowa" W filmie tym gra na fortepianie. W 1937 roku realizuje projekt wydania nowej edycji dzieł Chopina - pierwsze zeszyty tego wydania wychodzą w 1939 roku.
W 1940 roku w jesieni wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych.
Umiera 29 czerwca 1941 roku .


Pod koniec 1891 roku wyjeżdża do AmerykiOrganizacją koncertów zajęła się znana amerykańska firma fortepianowa Stenway.Paderewski zobowiązał się grać w StanachZjednoczonych tylko na fortepianach tej marki.Nim wiek XIX dobiegał końca,Paderewski W pojęciu Amerykanina stał się uosobieniem wirtuoza. Imię jego stało się tak popularne, żecukierki Paderewskiego, mydło Paderewskiego,miały ogromne powodzenie. Dzieciom pod choinkę dawano zabawkę przedstawiającą małego człowieczka w czarnym surducie, z ogromną czupryną, siedząca przyfortepianie, a gdy się ją nakręciło, ręce człowieczka biegały po klawiaturzei głowa trzęsła się gwałtowanie. Po wyczerpującym tournee w Ameryce wraca do Europy. Odpoczywa w Normandiirazem z synem i siostrą. Kończy kompozycję pt. Fantazja Polskana fortepian i orkiestrę. Do 1899 ciągle koncertuje:Dublin, Belfast, Cork,Stany Zjednoczone, Rosja, Warszawa, Odessa, Kijów,Petersburg.


W maju 1899 odwiedza Warszawę - bierze ślub z Heleną Górską.Pani Górska zastępowała synowiPaderewskiego matkę, cały czas opiekowała się ciężko chorymdzieckiem.Wyjeżdżają do położonejnad Jeziorem Genewskim, niedawno zakupionej posiadłości, Riond - Bosson. W 1898 roku funduje konkurs kompozytorski, a w 1899 - dramatyczny. Również w 1899 roku wyrusza w towarzystwie żony na ponowne tournee po Ameryce i Meksyku. W Stanach ofiarowuje cenny dar-sumę 10 tys. dolarów na rzecz młodych kompozytorów.Powyższa kwota ma stanowićkapitał zakładowy, którego odsetki mają być przyznawane co trzy lataJako nagrody za najlepsze kompozycje


roku otrzymuje od Alfreda Nossing libretto do opery. Prace nad operą Manru ukończył w 1901 roku, w styczniu.29 maja 1901 roku w Królewskiej Operze Drezdeńskiej odbyła się prapremiera Manru W sezonie koncertowym 1902 Paderewski zawładnął Nowym Jorkiem: daje recital w Carnegie Hall, a w Mertopolitan Opera granyjest Manru.Cały prawie rok 1903 spędziłem W Morges i komponowałem.Najpierw napisałem sonatę fortepianową, jeden z mychnajlepszych i najważniejszychutworów [...] Drugą pracą byłowykończenie trzeciego cyklu wariacji [...] W 1904 roku daje koncertyw Łodzi, potem w Krakowie.Wyjeżdża na tournee do Rosji, Angli, Australii.