I wojna światowa - streszczenie

Przyczyny wybuchu I wojny światowej

Bezpośrednią przyczyną wojny stało się zamordowanie 28 czerwca 1914r. w Sarajewie (stolica Bośni i Hercegowiny) austriackiego następcy tronu, arcyksięcia Franciszka Ferdynanda. Zginął on z rąk serbskich terrorystów, inspirowanych przez serbski wywiad. Austriacy, choć nie dysponowali dowodami świadczącymi o takim spisku, chcieli wykorzystać to wydarzenie do rozprawienia się z Serbią, główną ich rywalką w gromadzeniu ziem południowosłowiańskich.

W kategoriach generalnych przyczynę wojny stanowiło zniszczenie równowagi europejskiej ustanowionej na kongresie wiedeńskim w 1815r., a opierającej się na wzajemnym równoważeniu sił 5 mocarstw (Rosji, Austrii, Prus, Francji i Wielkiej Brytanii). Równowaga ta załamała się w wyniku zjednoczenia Niemiec i ich dążeń do hegemoni. Nasilające się od końca XIX w. sprzeczności interesów wielkich mocarstw wyrażały się m.in. w:

- rywalizacji Rosji oraz Austro-Węgier i Niemiec o wpływy na Bałkanach;
- rywalizacji Niemiec i Wielkiej Brytanii o wpływy na Bliskim Wschodzie oraz panowanie na morzach;
- dążeniu Niemiec do rozszerzenia swych posiadłości kolonialnych kosztem Wielkiej Brytanii i Francji;
- dążeniu Francji do odzyskania terenów utraconych w latach 1870-1871 na rzecz Prus.

W kategoriach generalnych jedną z ważniejszych przyczyn wojny był intensywnych uczuć narodowych.

Przebieg działań militarnych

Lepiej przygotowani do wojny Niemcy chcieli ją rozstrzygnąć na swoją korzyść, zanim państwa Ententy, zwłaszcza Rosja i Anglia, zmobilizują swój ogromny potencjał militarny.

Opracowany w 1905r. przez Alfreda Schlieffena niemiecki plan wojny zakładał uderzenie większością sił, poprzez neutralną Belgię, na Francję i pokonanie jej w ciągu kilku tygodni, po czym wojska niemieckie miały zostać przerzucone na wschód w celu zadania klęski Rosji. Plan ten jednak zawiódł.

Wobec stagnacji sytuacji w walkach lądowych Niemcy próbowali szukać rozstrzygnięcia w działaniach morskich, ogłaszając 1 lutego 1917r. rozpoczęcie nieograniczonej wojny podwodnej. Akt ten, sprzeczny z konwencjami międzynarodowymi, pozwolił przezwyciężyć nastroje izolacjonistyczne w Stanach Zjednoczonych, które 6 kwietnia 1917r. wypowiedziały wojnę Rzeszy.

Konsekwencje wojny

Wielka wojna lat 1914-1918 spowodowała zmiany w wielu dziedzinach życia. Jej najbardziej widocznym skutkiem były olbrzymie straty ludzkie i zniszczenia materialne.

W latach wojny powołano pod broń ok. 60 milionów mieszkańców Europy. Zginęło ok. 8 milionów ludzi (w Europie), 13 milionów odniosło rany, a 7 milionów zostało inwalidami. Niemcy straciły 15,1% męskiej populacji, Austro-Węgry 17,1% , Francja 10,5% , a Wielka Brytania 5,1% .

Wojna zmieniła granice państw, układ polityczny świata, miała długotrwałe konsekwencje dla życia ekonomicznego, przekształciła ludzką mentalność oraz obyczajowość.

Doświadczenia militarne
1. Państwa walczące wystawiły milionowe armie; dowodzenie tymi wojskami, zaopatrywanie ich i przemieszczanie wymagało olbrzymiego aparatu administracyjnego, liczniejszego niż siły walczące na froncie; wojna dowodzona była „zza biurka”, przez wojskowych biurokratów, a szczególnego znaczenia nabrała instytucja sztabu generalnego.
2. Wbrew pierwotnym prognozom wojna miała charakter długotrwałych zmagań, w których obrona wykazywała wyższość nad atakiem (tzw. wojna pozycyjna); wielką skuteczność udowodniła broń artyleryjska i karabiny maszynowe, a także umocnienia fortyfikacyjne; nowe rodzaje broni przełamania (pierwsze czołgi w 1916r.) znajdowały się dopiero w fazie eksperymentów.
3. Po raz pierwszy użyto broni chemicznej (gazy bojowe).
4. Po raz pierwszy na dużą skalę zostało użyte lotnictwo (głównie w celach rozpoznania i zdobycia przewagi w powietrzu).
5. Na morzach rozstrzygające znaczenie miały wielkie okręty artyleryjskie (pancerniki i krążowniki), swą wielką karierę rozpoczęły okręty podwodne.

Skutki polityczne
1. Wojna przyniosła koniec potęgi czterech mocarstw: Austro-Węgier, Niemiec, Rosji i Turcji. Klęska Niemiec, osłabienie Francji oraz przejściowa nieobecność na scenie politycznej Rosji utrudniały wytworzenie się nowych zasad równowagi europejskiej.
2. Powstanie nowych państw w Europie wywołało falę konfliktów politycznych i terytorialnych.
3. W trakcie wojny doszło po raz pierwszy do znaczącej interwencji Stanów Zjednoczonych w sprawy europejskie, natomiast osłabiona Europa zaczęła tracić swą dominującą pozycję w polityce światowej.
4. Wojna wciągnęła ludy innych kontynentów w zmagania państw europejskich (m.in. poprzez obecność z koloni w siłach zbrojnych Wielkiej Brytanii i Francji), co przyspieszyło krystalizację dążeń narodowowyzwoleńczych mieszkańców Azji i Afryki.