Którą z postaci: św. Aleksego czy św. Franciszka uznasz za bliższą swoim poglądom?

Św. Franciszek jest bardzo wierzącą osobą, która nie tylko słowem, ale również czynem ukazuje swą miłość do Boga. Św. Franciszek, podobnie jak św. Aleksy, pochodzi z bardzo bogatej rodziny. Jednak postanawia dobrowolnie rozdać swe dobra materialne i wyruszyć na wieczną tułaczkę. Swą miłość do Boga manifestuje w sposób jawny: ciężko pracuje fizycznie, pomaga potrzebującym oraz żyje w ubóstwie.

Św. Aleksy udowadnia swą miłość do Boga w sposób bierny. Skazuje się on na wieczną ascezę, którą jest umartwianie ciała oraz duszy, ćwiczenie się w pokorze. Św. Aleksy jest bardzo odporny na wpływ bogactwa i dobrobytu. Potrafi przez 16 lat siedzieć pod schodami domu swego ojca- rzymskiego cesarza. Przez te lata nikomu nie wyjawił swej tajemnicy.

Jednak św. Franciszek bardzo miłował ludzi i chciał nieść im pomoc. Dążył do zapanowania harmonii między światem ludzi a zwierząt. Dla niego nie liczyło się tyle własne dobro, co dobro innego człowieka. Gdy spotkał trędowatego, który oznajmił mu, że powinien wrócić do Asyżu, że jego dom jest w ruinie, nie wahał się ani chwili. W Asyżu publicznie wyrzeka się dóbr materialnych i dostaje górę, na której zakłada swą pustelnię. Postanawia, że w dwa lata odnowi kościół św. Dawida i wywiązuje się z tej powinności. Następnie na podobieństwo czynów Jezusa zbiera dwunastu braci. Ma w sobie tyle dobra i miłosierdzia, że bez problemju oswoił dzikiego i groźnego wilka, który regularnie rąkał pobliską wieś. Nie pragnął on jednak sławy, wszystko to zrobił jedynie z dobroci serca. Myślą,że św. Aleksy równie mocno kochał Boga, o czym mógłby świadczyć złożony przez niego ślub czystości oraz opuszczenie żony w noc poślubną, aby udać się na wieczną tułaczkę. Jednak św. Aleksy okazywał swą miłość w inny sposób niż św. Franciszek. Dowodem jego oddania się w ręce Boga było prowadzenie spokojnego życia, które było zaledwqie zapowiedzią szczęśliwego życia pośmiertnego. Na Ziemik znosił upokorzenie i pogardę, na która\ą był ciągle narażony. Jego "pustelnią"było miejsce pod schodami własnego domu.

Aleksego dopiero po śmierci uznano za świętego, a św. Franciszek już za życia był za takiego uważany. Śmierci św. Aleksego towarzyszyły zjawiska cudowne: rozdzwoniły się dzwony, a kto podszedł do ciała, został uzdrawiany. Natomiast św. Franciszkowi Bóg pozostawił stygmaty- ślady męki, takie same jak u Chrystusa.

Uważam, że bliższy moim osobistym poglądom jest św. Franciszek, ponieważ jeszcze za życia uchodził za świętego i dlatego, iż czynnie pokazywał swą miłość do Boga.