Budowa i rola łodygi.

Łodyga to część wegetatywna pędu na której osadzone są liście. Utrzymuje ona roślinę w pozycji pionowej, a także odpowiednio liście, kwiaty, owoce. Jest łącznikiem pomiędzy korzeniami i liśćmi. Wytwarza substancje pokarmowe, transportuje je i magazynuje, a także przewodzi oczywiście wodę. Rozróżniamy dwa rodzaje łodyg, a mianowicie:
- łodygi zielne - są nietrwałe, obumierają pod koniec sezonu wegetacyjnego, występują u roślin jednorocznych (słonecznik, rumianek), dwuletnich (marchew) i wieloletnich czyli bylin (cebule, bulwy)
- łodygi zdrewniałe - są trwałe, charakterystyczne dla wieloletnich form drzewiastych (wiśnia), krzewów (porzeczka) i krzewinek (wrzos)
Łodyga podobnie jak korzeń ulega przyrostowi na grubość. Istnieje jednak pewna grupa roślin nasiennych, a mianowicie rośliny jednoliścienne, u których zjawisko to nie występuje (wyjątkiem są tu palmy) np. trawy, turzyce, liliowate. Aby przyrost był możliwy roślina musi zawierać kambium śródwiązkowe ( z czego wniosek, że trawy, turzyce i liliowate go nie zawierają). O wiązce przewodzącej zawierającej kambium mówimy, że jest - otwarta, zaś wiązka pozbawiona kambium - zamknięta (dla przyrostu na grubość). Łodygi rośliny jednoliściennej jak i dwuliściennej są podobne i zawierają: skórkę, część sitową wiązki, część naczyniową wiązki oraz miękisz. Tu podobieństwa się kończą, gdyż łodyga rośliny dwuliściennej zawiera jeszcze miazgę czyli wspomniane wcześniej kambium.

Łodyga ulega też pewnym modyfikacjom i spełnia wówczas różne funkcje:
- spichrzową (bulwa ziemniaka)
- gromadzącą wodę (kaktus)
- asymilacyjną (kaktus)
- czepną (wąsy u winorośli)
- może służyć też do rozmnażania wegetatywnego poprzez rozłogi, kłącza, bulwy, rozmnóżki i sadzonki pędowe.