Ewolucja moralnosci Makbeta

NA PODSTAWIE ANALIZY PODANYCH FRAGMENTÓW Z AKTU I i V „MAKBETA” W. SZEKSPIRA ORAZ W KONTEKŚCIE CAŁEGU UTWORU PRZEDSTAW PROCES DEGRADACJI MORALNEJ TYTUŁOWEGO BOHATERA.

Tytułową postacią dramatu Wiliama Szekspira jest Makbet, wódz wojsk szkockich, wasal, a jednocześnie krewny króla Szkocji – Dunkana. Autor przedstawia bohatera jako zacnego, walecznego męża i dzielnego człowieka. Jednakże czytelnik może go tak ocenić jedynie na początku historii. Z biegiem czasu postać ta przemienia się w zbrodniarza, osobę, która nie zważając na konsekwencje i cierpienia innych ludzi, dąży do celu jakim jest władza. Ta przemiana zajdzie pod wpływem najokrutniejszego czynu, jaki może zostać dokonany przez człowieka – zabójstwa.
Utwór powstał w latach 1600-1610 czyli w renesansie, jednak jego akcja rozgrywa się w średniowieczu w XI wieku.

Po usłyszeniu przepowiedni z ust trzech wiedźm, Makbet pod wpływem żony zaczyna się zastanawiać, czy nie zabić króla w celu szybszego dostania się na tron. Rozważa wszystkie za i przeciw. Jest pewien, że jeżeli zrobi coś przeciwko woli króla to utraci jego zaufanie i zaufanie ludu, a długo pracował na swoją pozycję. Nie chce odpłacać królowi zbrodnią za godność, którą go obdarzył. Wie, że król Dunkan jest jego krewnym i że jak go zabije, to ludzie mogą się domyślić kto to zrobił. Wie, że jeżeli to zrobi to osiągnie karę za życia, bo tak jest najokrutniej. Nie boi się Boga, bo sądzi, ze go nie ujrzy po takim czynie. Rozumie co to znaczy zabic człowieka, widzi straszność tego czynu.

Jednak powoli wizja zostania królem przeważa szalę i Makbet zaczyna się zastanawiać jak zatrzeć ślady zbrodni. W końcu decyduje się na zabicie króla.

Po morderstwie Makbet długo widział zmory, bał się wszystkiego. Jak opętany mordował każdego, kto mógł się domyślać, ze to on zabił króla. Z bohatera stał się tyranem, bezwzględnym mordercą. Wraz z biegiem czasu, morderstwa stają się dla niego codziennością. Już się nie boi. Przyznaje się, że się bał, ale wie też, że to już minęło. Stracił wszystkie uczucia. Nawet śmierć żony, którą tak bardzo kochał na początku utworu jest mu obojętna. Utracił wszystko, żonę, wiarę w sens życia, w Boga. Widzi wszystko w ciemnych barwach. Życie jest dla niego tylko „przechodnim półcieniem, nędznym aktorem, który swoją rolę, przez parę godzin wygrawszy na scenie w nicość przepada-powieścią idioty. Głośną wrzaskliwą, a nic nie znaczącą.” Przez jedną zbrodnię utracił wszystko co miało dla niego znaczenie.

Dzieło Szekspira "Makbet" jest doskonałym przykładem przemian zachodzących w człowieku pod wpływem dokonanych czynów. W utworze potwierdza się teza , że jedno morderstwo pociąga następne. William Szekspir ukazuje człowieka prawego zgubionego przez własne mroczne wnętrze. Makbet zaczynał jako bohater, człowiek prawy, ulubieniec króla Dunkana, a skończył jako tyran i morderca , ponieważ nie miał w sobie dość siły aby odpokutować winę. Zmienił się w trakcie trwania tej książki nie do poznania.
Popełnienie takiej zbrodni jak morderstwo, może zniszczyć człowieka. Przykładem tego jest właśnie Makbet. Każdy, kto zabija drugą osobę może tak skończyć jak Makbet.