Charakterystyka porównawcza Stasi Bozowskiej i Pawła Obareckiego.

Paweł Obarecki i Stasia Bozowska to główni bohaterowie noweli Stefana Żeromskiego pt. \"Siłaczka\". Te dwie postacie, z początku tak podobne, okazały się być zupełnie różne.

Nasi bohaterowie ochodzili z biednych rodzin. Poznali się, gdy Stasia była absolwentką gimnazjum, a Paweł studentem medycyny. Po kilku latach spotkali się ponownie we wsi Obrzydłówek. Bozowska była nauczycielką w pobliskiej wiosce, a Obarecki lekarzem.

W czasach studenckich obydwoje byli biedni, co odzwierciedlało się w wyglądzie zewnętrznym. Jasnowłosa Stasia " o ustach o kolorze torebek dzikiej róży\" zawsze była ubrana niemodnie: " wygladała jak stare pannisko, w baszłyku zarzuconym niedbale na futrzaną czapkę, w kaloszach trochę za dużych na jej małe nogi, w niezgrabnej i niemodnej salopce.\" Paweł nosił czarny, wytarty paltocik, podobny do kaftanu wariata. Chodził małymi kroczkami, aby ukryć pozatykane tekturą dziury w podeszwach butów. Wygląd obojga bohaterów zmienił się wraz z upływem lat. Paweł, jako mieszkaniec Obrzydłówka chodził w ciepłym i obszernym kożuchu, który opasany był pasem oraz grubych butach. Stasia Bozowska przedstawiona była jako młodo umierająca na tyfus nauczycielka. Jej twarz i szyja powleczone były szkarłatem i wysypką. Oddychała z trudem. Jej oczy były szklane, bezmyślne, podobne do zastygłego pod powiekami płynu.

Ich charaktery, podobnie jak wygląd, zmieniły się wraz z upływem czasu. Na początku swojej pracy w Obrzydłówku Paweł był energiczny, odważny i szlachetny. Przeciwstawiał się presji otoczenia i śmiało realizował swoje ideały. Celem doktora Obareckiego było polepszenie stanu higieny na wsi. Za zaoszczędzone pieniądze udało mu się kupić apteczkę. Walczył z niewłaściwym postępowaniem aptekarza i felczera. Paweł leczył prawie za darmo, uczył higieny i sam przygotowywał lekarstwa. Nie był jednak konsekwentny w realizacji swoich celów. Szybko zniechęcił się brakiem efektów swojej pracy i wrogością otoczenia. Zaczęto go oczerniać, wybijano szyby w oknach, rozpuszczano plotki, że obcuje z duchami. W końcu skupił się, podobnie jak elita obrzydłowska, na zarabianiu pieniędzy, zapominając o cieżkiej sytuacji najuboższych. Zrezygnował ze swoich ideałów, co świadczy o tym, że miał słaby charakter. Nigdy nie robił tego, co chciał robić. Świadczy to o tym, że tak naprawdę nigdy nie wierzył w ważne idee. Zaraz po śmierci Stasi poczuł wstyd przed kobietą, któa do końca była wierna swoim ideałom. Życiowym celem Stanisłwy Bozowskiej było zrealizowanie swoich ideałów pracy u podstaw. Chciała wszędzie upowszechnić oświatę. Uczyła dzieci czytać i pisać. Kupowała i pożyczała ksiązki mieszkańcom wsi. Napisałą ksiązkę \"Fizyka dla ludu\". Była darwinistką, czyli uznawała materialistyczne spojrzenie na pochodzenie człówieka. Pragnęła zostać lekarką, jednak trudna sytuacja finansowa nie pozwoliła na ukończenie studiów. Stasia była niezwykle konsekwentna i uparcie realizowała swoje marzenia - w odróżnieniu od Pawła. Dla realizacji szczytnych celów poświęciła szczęście osobiste. Kochała życie i ludzi, a zwłaszcza ubogie dzieci, dla których napisała podręcznik. W przeciwieństwie do Pawła, to osoba o silnym charakterze, któa do końca była wierna swoim ideałom.

Żadne z bohaterów "Siłaczki" nie zrealizowało swoich marzeń. Stanisławie Bozowskiej przeszkodziła w tym choroba i śmierć, natomiast Paweł Obarecki nie wytrzymał walki z elitą Obrzydłówka. Stał się zgorzkniałym nudziarzem, przez co zdradził swoje ideały.

Myślę, że obie postacie są pozytywne. Stasia na zawsze pozostała przy swoich ideałach. W przypadku Pawła słabość charakteru wygrała ze szlachetnymi ideami, ale nie możemy jednak patrzeć na niego krytycznie. Stefan Żeromski wspaniale skontrastował pozornie podobne do siebie postacie, co czyni książkę interesującą i wartą przeczytania.