Interpretacja "Firanki" Władysława Broniewskiego.

Tematem zbioru wierszy, pt: „Anka” jest tragiczna śmierć córki autora – Władysława Broniewskiego. Jest to utwór różniący się od innych dzieł tego twórcy, gdyż zwykle pisał on wiersze o tematyce tyrtejskiej, najczęściej rewolucyjnej, nawołującej do walki. Cykl wierszy „Anka” jest wynikiem zmian zachodzących w poecie w ostatnim okresie twórczości, gdy po śmierci córki zwrócił się ku tematyce egzystencjalnej.

Lirycznym adresatem wiersza jest córka Broniewskiego, a raczej jej dusza, z którą kojarzy się poecie firanka poruszona w wyniku otwarcia okna.

"Otworzyłem okno, a firanka
Pofrunęła ku mnie,
Jak Anka
W trumnie"

Biel firanki i błękit zasłon sprawiają wrażenie, jakby Anna odwiedzała ojca.
Można uznać, że firanka dzieli świat przedstawiony w utworze na dwie części: jedna część jest realna (w niej znajduje się ojciec), druga jest bardziej duchowa, kojarzy się ze śmiercią, w niej istnieje córka. Poeta prosi ja by mu się właśnie tam pokazała. Widać, że bardzo tęskni za dzieckiem i z całego serca pragnie je zobaczyć. Być może nawet udaje mu się ją dojrzeć, lub też, jakby wyczuwa jej obecność.

"O, pokaż mi się od tamtej strony!
Jesteś? Jak miło!...."

Są tu też okazane uczucia przeciwstawne, kontrastujące ze sobą. Poecie odczuwa jednocześnie przyjemność przyjemność pewien strach, smutek, być może spowodowany cierpieniem po stracie Anki. Nadawca uważa też, że tej nocy nie zaśnie z powodu uczuć i przewidzeń, jakich doznał.

Cały utwór, porównywalny do „Trenów” Jana Kochanowskiego, jest wyrazem bólu ojca.