Moja recepta na szczęście.

W mojej pracy chciałabym opowiedzieć o tym, co uważam za potrzebne do szczęścia oraz o moim sposobie na szczęście.
Na początek wyjaśnię hasło zawarte w tytule: „szczęście”. Co to właściwie jest szczęście? Encyklopedia popularna PWN pisze: „Szczęście, w etyce układ życia w najwyższym stopniu pomyślny i zadowalający; także posiadanie najwyższej miary dóbr lub (w węższym znaczeniu) pomyślność czy powodzenie w jakiejś dziedzinie, sprawie.” A więc szczęście jest to po prostu powodzenie, pomyślny los, zadowolenie czy radość.
Naukowcy Z University of Minesota w USA stwierdzili, że osobiste poczucie zadowolenia z życia jest w co najmniej 50% wyznaczone genetycznie. Środowisko, warunki życia mają na to niewielki wpływ. Szczęśliwe wydarzenie typu wygrana na loterii, a także różnego rodzaju katastrofy życiowe tylko na krótko zmieniają nasz nastrój. „Szczęśliwym trzeba się urodzić” – uważają uczeni. Jeżeli nie zostałeś obdarzony „genami szczęścia” – uśmiechaj się. Uśmiechaj się jak najczęściej – radzą.

Brytyjscy psychologowie ułożyli wzór na szczęście. Przepis jest banalnie prosty. SZCZĘŚCIE = P + (5xE) + (3xH). Wystarczy pomnożyć i dodać. P (personal characteristics) oznacza cechy charakteru takie jak: podejście do życia, zdolność adaptacji, elastyczność. E (existence) we wzorze to egzystencja, czyli ogólna kondycja, stan zdrowia, finansów, oraz życia towarzyskiego. H (higer order) to potrzeby takie jak poczucie własnej wartości, ambicje i poczucie humoru. Mówiąc prościej: aby być szczęśliwym, musisz mieć zaspokojony byt materialny, czuć się kochanym, być optymistą i mieć poczucie własnej wartości.
Ludziom do szczęścia potrzebne są dobre kontakty z innymi ludźmi (rodzina, miłość, przyjaźń), dobre warunki materialne, zdrowie, ciekawa praca, wolność.

Aby być szczęśliwym należy:
- nie rozpamiętywać bez końca własnych porażek,
- wierzyć w swoje możliwości. Należy być świadomym tego, że jest się w stanie poradzić sobie z trudnościami,
- mieć poczucie, że życie ma sens. Wiedzieć, że wysiłek wkładany w coś jest sensowny i pożyteczny oraz przynosi pozytywne korzyści. Wierzyć w to, co się robi,
- koncentrować się głównie na dobrych chwilach swojego życia. Zapominać o przykrych, złych rzeczach,
- pomagać ludziom, ludzie, którzy pomagają innym czują się bardziej szczęśliwi,
- rozwijać się, być ciekawym świata, podróżować, szczęśliwi ludzie się nie nudzą,
- bawić się, nie rezygnować z rozrywek. Przyjemność jest początkiem i celem szczęśliwego życia, przyjemność, którą charakteryzuje nieobecność cierpień fizycznych i brak niepokojów duszy,
- żyć zgodnie z naturą człowieka,
- dbać o kontakty z innymi ludźmi. Można się wtedy radością z kimś kogo się lubi lub kocha, łatwiej rozwiązywać problemy oraz jest na kogo liczyć w potrzebie,
- troszczyć się o siebie i o swoje zdrowie. Dobra kondycja, właściwa dieta, pielęgnacja ciała zapewniają zdrowie na długie lata,
pielęgnować swoje pasje, zamiłowania. Można poznać wtedy ludzi o podobnych zainteresowaniach i radośniej przeżywać wspólne chwile życia,
- zachowywać się jak człowiek szczęśliwy, od razu można poczuć się lepiej,
- uśmiechać się, uśmiechać się, i jeszcze raz uśmiechać się – to podstawa w dążeniu do szczęścia i dobrego samopoczucia,
- myśleć pozytywnie, być optymistą, wtedy więcej rzeczy może potoczyć się zgodnie z naszą myślą, oczekiwaniami. Patrzeć na świat przez różowe okulary i wierzyć, że wszystko się uda. I udaje się!!! Zostało to nawet udowodnione naukowo,
- nie narzekać na świat, narzekanie, że mógłby być lepszy jest jedynie stratą czasu,
- nie myśleć o śmierci i o tym co będzie, żyć chwilą. Myśleć o tym co dzieje się wyłącznie tu i teraz,
umieć marzyć i spełniać te marzenia,
nie porównywać się z innymi osobami, ponieważ można stać się próżnym lub zgorzkniałym, albowiem zawsze będą lepsi lub gorsi od ciebie,
- nie wstydzić się swojej osoby, być sobą w każdej sytuacji.
Są to warunki, które należałoby spełnić, aby być szczęśliwym człowiekiem.
Dla niektórych ludzi do zadowolenia potrzebna jest dobra praca. Ważne jest żeby była sensowna i pożyteczna, pozwalająca osiągnąć sukces, wykazać się oraz przynosząca odpowiednie wynagrodzenie finansowe. Wokalistka Mannamu, Kora, mówi, że szczęście to satysfakcja z dobrze wybranej pracy.

Zaspokojenie potrzeb materialnych – wbrew pozorom – nie gwarantuje nam radości życia i szczęścia. Pieniądze, są konieczne do życia, ale ich ilość nie jest najważniejsza. Dlatego też ludzie, którzy „gonią” tylko za pieniądzem nie są najszczęśliwsi. Jan Kulczyk, biznesmen, jeden z najbogatszych Polaków, często powtarza, że „Szczęście to nie ilość pieniędzy na koncie, lecz postawa polegająca na tym, żeby obudzić się zadowolonym i uśmiechniętym tylko, dlatego, że wstał nowy dzień.”
Utrzymywanie dobrych kontaktów z ludźmi, a zwłaszcza z rodziną i najbliższymi przyjaciółmi, jest bardzo ważne, aby człowiek rozwijał się w cywilizacji, między ludźmi, czerpał z tego jak najwięcej, dzielił się przyjemnymi chwilami z innymi.
Niektórzy ludzie uważają, że szczęście zależy od spełnienia pewnych warunków otóż ludzie ci wierzą w przesądy i od nich uzależniają swoje szczęście. Jednym z najbardziej popularnych przesądów dotyczących powodzenia w życiu i szczęścia jest przynoszący pecha piątek trzynastego. Mianowicie tego dnia ludziom zdarzają się same nieszczęśliwe sytuacje. Innym takim zabobonem jest przejście pod drabiną, które przynosi pecha. Gdy jest pełnia – nie wolno patrzeć na księżyc. Czarny kot przebiegający drogę to też oznaka pecha. Szczęście natomiast przyniesie nam kominiarz. Jest jeszcze wiele takich przesądów, którym oczywiście nie trzeba wierzyć, ale niektórzy dają temu wiarę i żyją według takich poglądów.

Szczęście jest bardzo szeroko rozumianym pojęciem. Dla jednych szczęściem są posiadane pieniądze, dla innych zdrowie, miłość i rodzina, a jeszcze inni uważają wygraną w totolotka za ogromny uśmiech losu. Dla mnie szczęściem, (podejrzewam także i dla wielu innych ludzi) jest zdrowie, rodzina, miłość, przyjaźń, nauka, wolność oraz w mniejszym stopniu, pieniądze. Przecież w końcu: „Pieniądze szczęścia nie dają...”