Charakterystyka Kreona

Kreon jest jedną z głównych postaci dramatu „Antygona” Sofoklesa . Był on despotycznym królem Teb w starożytnej Grecji. Kreon był bratem Jokasty, matki Antygony.

Władcę Teb cechowała wielka upartość i porywczość. Nie słuchał niczyich rad, a w kierowaniu państwem działał tak, jak uznawał za stosowne. Uważał, ze nikt nie ma prawa podważać jego poglądów, a jego rozkazów bezwzględnie wszyscy musza słuchać. Lekceważył tradycję i prawa boskie, twierdził, że wobec praw ludzkich, ustanowionych przez niego, inne nie mają żadnej wartości. Kreon był szowinistą i uznawał, że przyznanie racji kobiecie byłoby dla niego hańbą. Kiedy dowiedział się, że Antygona złamała jego zakaz, wpadł w gniew i w furii wydał na nią wyrok. Później żałował swojej decyzji, ale sądził, że uwolnienie Antygony podważyłoby jego autorytet i zmniejszyłoby szacunek poddanych w stosunku do niego. W wyniku swoich nieprzemyślanych działań, słów i wyroków wydawamych w złości, stracił trzy bliskie mu osoby : syna, żonę i siostrzenicę.

Kreon nie był jednak pozbawiony zalet. Starał się rządzić swym państwem mądrze i sprawiedliwie, jednak czasem przeszkadzały mu w tym jego własne, subiektywne poglądy.

Uważam, ze Kreon, mimo wielu negatywnych cech, był postacią pozytywną. Gdyby jednak przy kierowaniu państwem posługiwał się nie tylko rozumem, ale i sercem, odnosiłby większe sukcesy, miałby poważanie wśród poddanych i oszczędziłby cierpienia swoim bliskim.