Ekosystemy wodne.

Ekosystem-układ ekologiczny obejmujący żywe organizmy i środowisko nieożywione (biocenoza i jej biotop), w którym zachodzi obieg materii i przepływ energii.

W ekosystemach jezior światło jest pierwszą zmienną wpływającą, na produkcje pierwotną, a głębokość, do której dociera światło w jeziorze jest podstawową zmienną wpływającą na zakres strefy, w której zachodzi produkcja pierwotna. Woda pobiera promieniowanie słoneczne bardzo silnie. Połowa promieniowania słonecznego jest pochłaniana w pierwszym metrze wody w tym całe promieniowanie podczerwone. W ekosystemach wodnych, intensywnością oświetlenia powiązana jest temperatura i jest trudna do oceny jako czynnik. Wielka różnorodność jezior związana jest z rozmaitością potencjalnych czynników ograniczających. Roślina potrzebuje do wzrostu pewnych pierwiastków. Dawniejsze badania wskazywały, że głównymi pierwiastkami ograniczającymi w wodach śródlądowych są azot i fosfor. Jeziora, które zostały zdominowane przez okrzemki i zielenice, zmieniły się w takie, w których głównym składnikiem stały się sinice. Proces ten nazywa się eutrofizacją. Za czynnik ograniczający produkcję fitoplanktonu w większości jezior jest obecnie uważany fosfor. Czynniki fizyczne, takie jak ruch wody i wymiana gazowa, jak się wydaje, regulują dostępność CO2 i rzadko staje się on dla glonów czynnikiem ograniczającym.

Strefa przybrzeżna, czyli litoralna-zaczyna się od zwartej ściany szuwarów. Najczęściej jest to łan trzciny, z pałki, tataraku, sitowia jeziornego, zwanego oczeretem jeziornym. Nad wodą po powierzchni źdźbeł szuwarów pełzają lądowe, chociaż wilgociolubne, ślimaki- bursztynki, oraz różne gatunki myszy i innych drobnych ssaków. Za pasem szuwarów, na głębszej wodzie rozciąga się strefa roślin długich ogonkach z kłącza , które rozrasta się w mule dna .Dalej od brzegu ciągną się łąki podwodne rdestnic , kruchych ramienic przypominających z kształtu skrzypy, twardego rogatka , miękkiego wywłócznika czy wszedobylskiej i najlepiej znanej moczarki .Na roślinach znajduję się ciemnozielony ,śliski nalot.Dopiero ppod mikroskopem widać, że są to glony , bakterie ,pierwotniaki wiele mikroskopijnie małych zwierząt ,głównie nicieni i wrotków .Po powierzchni roślin pełzają różne gatunki pijawek groźne drapieżniki –wypławki .Tu można spotać larwy ważek , świtezianek i chruścików . Wśród roślin żerują liczne ryby: płoć, leszcz ,lin oraz okń.

Wśród roślin strefy przybrzeżnej koncentruje się też życie ptaków ,łyski perkozy. Woda w jeziorach jest mało przejrzysta ,hamuje dostęp światła ,bez którego rośliny nie mogą żyć. Na głębokości kilku metrów kończą się rośliny zanurzone i to jest za granicą strony przybrzeżnej .W jeziorach bardzo dużych i głębokich strefa litoralna jest niewielka w porównaniu z ich całym obszarem .

Środowisko otwartej toni wodnej , strefa pelagiczna-do tej strefy należy fitoplankton , głównie okrzemki i zielenice , bruzdnice i eugleny . Zooplankton ,czyli plankton zwierzęcy . Składa się on niemal w całości z wrotków i najdrobniejszych skorupiaków –wioślarek i widłonogów .Gatunków typowo pelagicznych jest niewiele . Właściwie tylko stynka i ukleja oraz drapieżny sandacz .

Strefa wód głębszych ,czyli profundalna –górną granicę tej strefy wyznacza dostępność światła . Zaczyna się ona tam , gdzie dociera zbyt mało światła ,aby mogły rozwijać się rośliny i aby mógł rozwijać się fitoplankton .W wodach głębszych należy odróżnić dwa środowiska bytowania zwierząt .Środowisko pelagiczne można spotkać plankton zwierzęcy ,a w głębokich czystych jeziorach sielawę i sieję . Środowisko denne zasiedlone przez zespół , określone jako bentos . Dno jest muliste . zawiera dużo martwej materii organicznej . Znajdują się tam tubifeksy , to są miniaturki dżdżownic , larwy ochotek i groszówki – małże . Te zwierzęta można znaleźć także na dnie strefy przybrzeżnej .