Charakterystyka porównawcza Cześnika i Rejenta.

Aleksander Fredro w „Zemście” przedstawia środowisko szlacheckie z początku XIX wieku. Jego bohaterowie mają wiele zalet i wad. Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek to dwie, bardzo charakterystyczne postacie „Zemsty”. Posiadają wiele różnych jak i wspólnych cech charakteru. Postaram się bliżej przyjrzeć obu tym postaciom.

Cześnik Maciej Raptusiewicz to stary kawaler. Chodził ubrany jak na szlachcica przystało „[…] w białym żupanie”. Był wysoki i dobrze zbudowany. Nosił okulary. Cierpiał na różne starcze dolegliwości, między innymi na podagrę i reumatyzm. Był prawnym opiekunem swojej bratanicy – Klary. Dzięki jej majątkowi stwarzał pozory zamożności.
„Słodki, cichy z kornym licem” – to Rejent Milczek. Znacznie różnił się wyglądem od Cześnika. Drobny, szczupły, w podeszłym wieku szlachcic. Pełnił funkcję notariusza. Był osobą zamożną. Posiadał połowę zamku. Miał syna Wacława.
W ruchach i gestach Rejent Milczek był powściągliwy, nie tracił panowania nad sobą. Mówił powoli, słodko. Używał zdrobnień, które zazwyczaj brzmiały fałszywie i podejrzliwie „Idź serdelko, bo Ci trzepnę!”

Cześnik Raptusiewicz, jak samo nazwisko wzkazuje był gniewny, raptowny, szybko wpadał w złość. Miał charakter choleryczny. Różnił się tym od Rejenta, który był flegmatykiem. Cześnik mówił szybko, gniewnie i donośnie.

Obydwaj mieli swoje powiedzonka: Cześnik „mocium panie”, a Rejent „Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba”.
Cześnik i Rejent pod względem charakteru bardzo różnili się od siebie. Cześnik był gwałtowny, łatwo wpadał w szał, działał bez namysłu. Problemy chciał rozwiązywać walką. Rejent był za to bardzo sprytny, przebiegły, niczym lis. Zawsze rozważny i zamknięty w sobie. Udawał człowieka pobożnego, choć nie kierował się zasadami etyki chrześcijańskiej – potrafił bezwzględnie wykorzystywać innych.
Ich wspólnymi cechami były chytrość chęć zemsty. Obydwaj byli honorowi. Posiadali również pozytywne cechy charakteru. Cześnik był gościnny, otwarty, wyrachowany – jak prawdziwy szlachcic. Jego słabością były kobiety – wobec nich był bardzo nieśmiały. Rejent zaś charakteryzował się wytrwałością i stale dążył do określonego celu.

Mimo że Cześnik i Rejent darzą się wzajemną nienawiścią, obydwaj posiadają po połowie zamku, o które wciąż toczą się kłótnie. Knują różne intrygi, ale jednak ostatecznie godzą się.

Cześnik i Rejent to odzwierciedlenie Polski szlacheckiej, gdzie toczyły się konflikty o majątki i inne wszelkie dobra. Tworzona małżeństwa nie zawsze zgodnie z wolą młodych, ale zawsze dbano o gościnę. Zachowanie Rejenta i Cześnika można przypisać wielu dzisiejszym ludziom. Choć dzisiaj nie zawsze kończy się szczęśliwie i nie zawsze panuje upragniona zgoda…