Słowa J. U. Niemcewicza podstawą do rozważań o średniowiecznym rycerzu.

"Tu leży rycerz, co walczył bez trwogi i żył bez skazy" słowa Juliana Ursyna Niemcewicza uczyń podstawą do rozważań o średniowiecznym rycerzu.

Kim był właściwie rycerz?? Czy jego postać jest dla nas wzorem do naśladowania?

Ogromną kopalnią pięknych wzorów była epoka średniowiecza. Wielu z nas słyszało legendę o królu Arturze, a także pieśń o dzielnym Rolandzie. To właśnie w nich możemy się doszukiwać odpowiedzi na wiele pytań. Słowa Juliana Ursyna Niemcewicza „tu leży rycerz co walczył bez trwogi i żył bez skazy”, na pewno są potwierdzeniem tego ze rycerz był wspaniałym wojownikiem. W średniowieczu to właśnie on był świeckim wzorem osobowym i człowiekiem godnym naśladowania. Walczył w obronie swojej ojczyzny i dzielnie stawiał czoła wielu niebezpieczeństwom, które czyhały na jego drodze. Niewątpliwie dobro ojczyzny pozostawało za jedną z najważniejszych dla niego wartości.

Rycerz to osoba o wielkiej sile, a także obdarzona biegłością wojenną i sławiąca honor, oddanie Bogu i monarsze. Prawdziwy rycerz zawsze walczył do końca i nie bał się śmierci. Przykładem takiej postaci mógł być chociażby Roland, który wielokrotnie w czasie walki dowodził swojej brawurowej wręcz odwagi, męstwa, a nawet okrucieństwa. Bohater był silny, honorowy i dumny oraz świetnie walczył. Śmierć hrabiego Rolanda, opisana bardzo szczegółowo, była jednocześnie rozliczeniem się tego wzorowego rycerza z całym swoim życiem. Najważniejsze wartości w jego życiu to: wiara chrześcijańska, ojczyzna i ukochany władca – król Karol. Również w opowieści „o królu Arturze i rycerzach Okrągłego Stołu”, przedstawione były postacie rycerzy. Za wszelką cenę próbowali oni odnaleźć kielich św. Graala. Niejednokrotnie wykazywali się swoją pomysłowością i dużą sprawnością fizyczną.

Prawdziwy rycerz posiadał damę swojego serca, którą czcił, bronił jej honoru, ślubował dla niej nadzwyczajne rycerskie czyny. Walczył także o jej względy na turniejach, a jej urodę wielbił w pisanych dla niej pieśniach. Każdy wojownik strzegł honoru najlepiej jak umiał. Jeśli ktoś mu uchybił lub naraził dobre imię jego damy, wyzywał go na pojedynek przez rzucenie rękawicy. Zawsze jednak walczył szlachetnie.
Rycerz był, jest i będzie zawsze wzorem, z którego powinniśmy brać przykład. Niestety w naszym współczesnym świecie jego postać rycerza powoli zanika. Gdzieś rozpływa się etos rycerza-człowieka honoru o nieskazitelnej reputacji, do krwi ostatniej walczącego o słuszną sprawę, odważnego i zdolnego do poświęceń.