Życiorys Jana Pawła II

18 maja 1920 roku w Wadowicach urodził się Karol Józef, syn Karola Wojtyły i Emilii z Kaczorowskich. Karol był jednym z trójki dzieci: starszy brat Edmund urodził się 28 sierpnia 1906 roku, o siostrze, która zmarła w wieku niemowlęcym nie ma bliższych wiadomości. Ojciec Karola był urzędnikiem administracji wojskowej w randze porucznika. Matka zajmowała się domem i dziećmi. Zmarła 13 kwietnia 1929 roku w wieku 45 lat, gdy Karol miał lat 9. Pochowana została w Krakowie na cmentarzu Rakowickim. Tam też spoczywa Ojciec i brat Edmund. Karol w 1926 roku rozpoczął naukę w siedmioklasowej Szkole Powszechnej im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Już podczas nauki w szkole razem z ojcem i kolegami odbył pielgrzymkę na Jasną Górę. Rodzina żyła bardzo skromnie, zwłaszcza po śmierci matki. Po ukończeniu Szkoły Powszechnej w 1931 roku Karol rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Uczył się bardzo dobrze. Brał udział w pracach teatrzyku amatorskiego. W pierwszej klasie gimnazjalnej spotkał się z ks. Kazimierzem Figlewiczem, który uczył religii. Karol służył codziennie do mszy św. O swoim szkolnym katechecie, po latach powiedział: " Dzięki niemu zbliżyłem się do parafii, zostałem ministrantem, nawet poniekąd zorganizowałem kółko ministranckie. " Karol należał także do Sodalicji Mariańskiej i Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej. W 1932 roku zmarł brat Edmund. W maju 1938 roku Karol Wojtyła zdał egzamin dojrzałości z ocenami bardzo dobrymi. Latem 1938 razem z ojcem przeprowadził się do Krakowa, gdzie zamieszkali u rodziny Kaczorowskich przy ul. Tynieckiej 10, na Dębnikach. Karol Wojtyła w 1938 roku rozpoczął studia na wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zobowiązał się uczęszczać na 36 godzin zajęć tygodniowo. Wśród wykładowców byli: Zenon Klemensiewicz, Stefan Kołaczkowski, Tadeusz Lehr - Spławiński, Kazimierz Nitsch i Stanisław Pigoń. Wtedy Karol podjął samodzielne próby pisarskie. Jego pierwsze utwory to "Ballady beskidzkie" i "Dawid -renesansowy psałterz ", który zadedykował Matce. 1 września 1939 roku wybuchła II wojna światowa. Karol wraz z ojcem wyjechał z Krakowa. W wyniku wojennej tułaczki znaleźli się aż nad Sanem. Wkrótce wrócili do Krakowa. Zapisał się na II rok studiów Wydziału Filozoficznego, na Filologię Polską. Rok akademicki trwał jednak krótko, do czasu aresztowania profesorów krakowskich przez Gestapo, co miało miejsce w listopadzie 1939 roku. W lutym 1940 roku w parafii św. Stanisława Kostki na Dębnikach Salezjanie zorganizowali rekolekcje, które umożliwiły Karolowi spotkanie z młodymi ludźmi. Wkrótce stworzyli Żywy Różaniec i kółko katechetyczne. Młodzi ludzie spotykali się w każdą sobotę na wspólnej modlitwie i prowadzili dyskusje religijne.

W 1942 roku Karol podjął studia teologiczne w tajnym Seminarium Duchownym. 18 lutego 1941 roku zmarł Ojciec Karola. Od października 1942 roku brał udział w tajnych kompletach nauczania teologii w Seminarium Duchownym. Jest to okres intensywnej pracy Karola. Swój czas dzielił pomiędzy pracę, studia i aktorstwo. W roku 1944 otrzymał tonsurę i niższe święcenia kapłańskie. 4 lipca 1958 roku papież Pius XII nominował Karola Wojtyłę biskupem sufraganem Archidiecezji Krakowskiej. Był najmłodszym członkiem Episkopatu Polski, miał trzydzieści osiem lat. Biskup zamieszkał w Krakowie przy ul. Kanoniczej 21. Jako biskup - nominat uczestniczył w w rekolekcjach Episkopatu Polski na Jasnej Górze oraz w pracach konferencji plenarnej Episkopatu. Przed konsekracją odbył rekolekcje w opactwie Benedyktynów w Tyńcu. 28 września 1958 roku odbyła się konsekracja biskupa Karola Wojtyły. Był to dzień św. Wacława, patrona Katedry Krakowskiej. Nowy biskup oddał się bezgranicznie Matce Bożej15 sierpnia 1963 roku uczestniczył w koronacji Matki Bożej Królowej Podhala w Ludźmierzu. 8.10. 1963 roku brał udział w II sesji Soboru Watykańskiego. Wtedy papieżem - po śmierci Jana XXIII - był Paweł VI. W skali międzynarodowej biskup Wojtyła zaznaczył swoją obecność współpracując z biskupami niemieckimi. W dniach 5 - 15.12.1963 roku odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej. 1. 1.1964 roku został mianowany arcybiskupem ordynariuszem krakowskim. 5. 09. 1964 roku przewodniczył uroczystościom na Wawelu z okazji 600 - lecia zatwierdzenia przez papieża założenia uniwersytetu w Krakowie. Od dnia 10.09. 1964 r. uczestniczył w III sesji Soboru Watykańskiego w Rzymie. W listopadzie został przyjęty na audiencji u papieża Pawła VI. W Polsce, razem z Prymasem Wyszyńskim, prowadził intensywne prace nad przygotowaniem obchodów Millenium. W dniach 14.09. - 8. 12. 1965 roku uczestniczył w IV sesji Soboru w Rzymie. W przeddzień zakończenia soboru biskupi polscy wystosowali list - orędzie do biskupów niemieckich, który wywołał oburzenie władz komunistycznych i szykany wobec Kościoła.

5 maja 1966 roku wygłosił w Częstochowie kazanie "Chrzest narodu a oddanie Polski w niewolę Maryi" i pobłogosławił kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, która wyruszała po parafiach diecezji krakowskiej. Z końcem maja 1967 roku papież Paweł VI ogłosił nominację 27 nowych kardynałów, wśród których znalazł się arcybiskup Wojtyła.Otrzymał on, zgodnie ze starą rzymską tradycją, jeden z kościołów rzymskich. Arcybiskupowi krakowskiemu przydzielono kościół San Cesareo in Palatio. 9 lipca odbył się ingres kardynała do Katedry Wawelskiej, a w kilka miesięcy później kardynał dokonał kanonicznego objęcia kościoła rzymskiego. W dniu 6 08. 1978 zmarł papież Paweł VI. Kardynał Wojtyła wyjechał do Watykanu na uroczystości pogrzebowe, a następnie na konklawe. 26.08.1978 roku wybrano papieżem Jana Pawła I. Po audiencji u nowego papieża Kardynał wrócił do Krakowa. Pontyfikat Jana Pawła I trwał tylko 33 dni - 29.09 nadeszła z Watykanu wiadomość o śmierci Ojca Świętego. 3.10.1978 roku kardynał znowu udał się na pogrzeb oraz na konklawe. 16 października (poniedziałek) • podczas siódmego głosowania, około godz. 1715 Metropolita Krakowski Kardynał Karol Wojtyła zostaje wybrany papieżem. Przybiera imię Jana Pawła II. Przyjęta dewiza – „Totus Tuus” (Cały Twój) i prosty herb, zawierający znak krzyża oraz literę „M” stanowi wyraz oddania Chrystusowi i zawierzenia Matce Najświętszej.