Co to znaczy być człowiekiem renesansu?

Na całym świecie, zarówno w dziedzinie literatury jak i wielu innych, możemy znaleźć ludzi renesansu. Każdemu z nich ten tytuł przysługuje z osobna. Wyróżnili się bowiem oni na tle innych ludzi i wnieśli coś „swojego” do kultury odrodzenia. Dzięki nim następował rozwój nauki i zwiększał się do niej dostęp.

Człowiekiem, który w pełni zasługuje na to miano, jest Mikołaj Kopernik. Był on wielkim astronomem i doktorem prawa. Jego dzieło „O obrotach sfer niebieskich” musiało przetrwać wiele lat zanim zostało uznane za realna teorię, na której później opierało się w swoich badaniach wielu naukowców. Kopernik „wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię”, co było ogromnym odkryciem jak na tamte czasy. Zasłużył się również jako obrońca zamku w Olsztynie.

Człowiekiem renesansu możemy nazwać Jana Kochanowskiego. Był on pierwszym poetą, który uprawiał wybitną pod względem artystycznym twórczość w języku polskim. Jako młodzieniec dużo się kształcił, później pełnił funkcję sekretarza Zygmunta Augusta i wiódł życie dworzanina, w końcu osiadł w rodzinnym Czarnolesie, gdzie stał się prawdziwym ziemianinem. Gdy Kochanowski stracił ukochana córeczkę Urszulkę, w której dostrzegał talent poetycki, napisał cykl Trenów. Są one pełne bólu i żalu, poddają w wątpliwość sens wiary w ideały życiowe. Kochanowski nawiązuje do hasła epoki „człowiekiem jestem i nic co ludzkie mi obce nie jest”. Poeta przypuszcza, że największe cierpienia jakie mogły go spotkać już nastąpiły.

Kochanowski napisał wiele Pieśni i Fraszek oraz dramat „Odprawa posłów greckich”. Nazywany jest ojcem poezji polskiej.
Mikołaj Rej był pierwszym pisarzem, który w swojej twórczości posługiwał się językiem polskim, a nie łaciną. W młodości przebywał on na dworach magnackich u Andrzeja Teczyńskiego i Mikołaja Siemiawskiego, stał się zwolennikiem reformacji, a później przeszedł na kalwinizm. Pod koniec życia, bogaty w doświadczenie i mądrość życiową, napisał dzieło „Żywot człowieka poczciwego”. Utwór zawiera wzorcowy przykład szlachcica – ziemianina. Ukazuje wartości, uroki i pożytki płynące z poczciwego życia, a zarazem zachęca do prowadzenia takiego właśnie prawego, uczciwego i zgodnego z natura żywota, który może dać człowiekowi wiele szczęścia. Rej nie ogranicza się do ukazania przykładów pozytywnych, podaje również modele postaw, których należy się wystrzegać.

Na miano człowieka renesansu zasługuje również Giovanni Boccaccio. Był to wielki pisarz włoski, którego najsłynniejsze dzieło to „Dekameron”. Jest to zbiór stu nowel, które powstały w ciągu dziesięciu dni podczas zarazy w 1348 roku. Jedna z nowel jest „Sokół”, na podstawie którego powstała teoria klasycznej budowy noweli. Zgodnie z nią akcja noweli jest skoncentrowana wokół motywu zabicia tytułowego Sokoła, a wszystkie wydarzenia, są z nim ściśle związane.

Człowiekiem renesansu możemy nazwać kogoś, kto przez całe życie kształcił się, harmonijnie rozwijał swoja osobowość, dążył do osiągnięcia pełni człowieczeństwa. Był to człowiek o szerokich zainteresowaniach, otwarty, mądry, odważny w myślach i głoszonych poglądach. Nie stronił od zabaw i radości, kochał świat, przyrodę i ludzi, starał się jak najbardziej wykorzystać swoje możliwości i zdolności. To ktoś, kto zostawił jakiś „ślad” po sobie i przekazał nam swoja mądrość.