Złote jabłko i wojna trojańska

Tetyda była piękną boginką morską. W czasach gdy Zeus i Posejdon nie byli jeszcze żonaci obaj zabiegali o względy Tetydy. Gdy jednak dowiedzieli się, że boginka ma urodzić i wychować syna silniejszego od ojca, postanowili wydać ją za śmiertelnika. Tak się złożyło że od jakiegoś czasu bardzo podobała się ona Peleusowi. Po jakimś czasie, odbył się wesele. Zaproszono wszystkich bogów oprócz Eris, bogini niezgody. Eris weszła w połowie wesela i rzuciła na stół złote jabłko. Na jabłku był napis dla najpiękniejszej. Boginie zaczeły się kłócić która z nich ma otrzymać jabłko. Zeus powiedział że spór ten może rozsądzić człowiek. Wybrał do tego Parysa, syna króla Priama. Matka Parysa Hekabe miała straszliwy sen. Wróżbici przepowiedzieli że urodzi syna przez którego polegnie Troia. Noworodka oddano pasterzom, aby wynieśli go w wąwozy góry Ida. Lecz kilka dni później jeden z tamtych pasterzy przechodził obok miejsca w którym porzucili dziecko i zobaczył że niedźwiedzica własną piersią karmi chłopca. Wzruszył się i zabrał go do swoiego domu. I tak Parys pasł trzody nic nie wiedząc o swoim pochodzeniu. Właśnie wyszedł paść trzody przybranego ojca, gdy przybył do niego Hermes i powiedział co go sprowadza. Podeszły do niego boginie. Pierwsza była Hera, obiecała mu wielkie bogactwo. Chłopak pomyślał że dobrze było by być bogatym ale brakowałoby mu przyrody. Druga była Atena. Obiecała mu wielką mądrość. Parys przypomniał sobie starca który był kiedyś w wiosce. Wszyscy mówili że jest najmądrzejszy a oczy miał smutne a twarz pomarszczoną. Ostatnia była Afrodyta. Powiedziała że jeśli to jej ofiaruję jabłko to ona da mu w zamian najpiękniejszą kobietę na Ziemi. Helenę. Bez zastanowienia pasterz dał bogini piękna złote jabłko. Nie długo potem w Troi odbywały się zawody. Wygrywając chłopak je zjednał sobie ludzi. Po kilku dniach odkryto kim naprawdę jest. Zapomniano o złej wróżbie i przyjęto do grona książąt. Teraz mógł już wyruszyć do Sparty. Na dworze lacedemońskim przyjęto go bardzo serdecznie. Król Menelaos musiał wyjechać w ważnych sprawach i powiedział że książę ma się czuć jak u siebie w domu. Tej samej nocy Parys porwał Helenę która jak się okazało była żoną Menelaosa. Greków oburzyła zuchwałość barbarzyńców. Wypowiedziano Troi wojnę. Dowództwo obją Agamemnon, król Argos i Myken, brat króla Sparty. U jego boku staneli tacy bohaterowie jak Ajaks, Diomedes, Nestor, Odyseusz. Brakło tylko Achillesa. Agamemnon wysłał na dwór księcia Odyseusza, który przebrał się za kupca. Straż przepusciła go bez problemu. Wyjął wszystkie swoje towary. Zlecialy się wszystkie dziewczęta tylko jedna stała na uboczu nie zainteresowana. Wtedy Odyseusz wyjął złoty miecz. Zaświeciły się oczy tej dzieczynie która stała na uboczu. Po tym Odyseusz rozpoznał Achillesa. Achilles zgodził się brać udział w bitwie. Lecz pojawił się nowy problem. Cisza morka. Wróżbici przepowiedzieli że Artemida domaga się ofiar z córki Agamemnona. Gdy przybyła córka wraz z matką, ojciec z ciężkim sercem zawiązał opaskę na oczach swojego dziecka, gdy z nieba zeszła Artemida prowadząc łanię. Kazała zbić łanię i złożyć w ofierze a dziewczynkę zabrała jako kapłankę do swojej świątyni. Powiał pomyślny wiatr. Po dotarciu na miejsce grecki wódź wysłał posłów z żądaniem aby Parys oddał Helenę. Lecz posłowie zostali odprawieni. Zaczęła się wojna. Lecz Troja dzielnie odpierała Ataki i sama też atakowała. Najgroźniejszy z pośród greków był Achilles. Gdy był mały matka wykąpała go w Stykie trzymając go za piętę, i tylko ta część ciała nie była odporna na ciosy. Dziewięć lat trwała wojna bez zmian. Aż wódz Greków nie porwał ślicznej córki kapłana Chryzesa. Wtedy na obóz spadła zaraza. Achilles powiedział że Agamemnon musi oddać swoją niewolnicę. Lecz wściekły zabrał mu jego niewolnicę Bryzeidę. Wtedy Achilles powiedział że nie będzie walczył.

Żadne obietnice nie przekonały go do walki. Pewnego dnia przyszedł do niego przyjaciel Patroklos. Nie zdołał przekonać Achillesa do walki, lecz pożyczył jego zbroję .Wojska trojańskie myśląc że to syn Tetydy uciekły aż pod Troje. Tylko dzielny Hektor stanął do walki i zabił Patroklosa. Gdy Achilles się dowiedział, postanowił pomścić Patroklesa i zabił Hektora. Nawet nie pozwolił pochować dzielnego wojownika Niestety syn Peleusa niewiele żył od ektora. Został ugodzony trzałą w piętę przez Parysa. Kłócili się o zbroję poległego Ajaks i Odyseusz. Przyznano ją królowi Itaki. Ajaks zabił stado owiec wyobrażając sobie że są to ludzie Odyseusza. Dopiero potem oprzytomniał i z rozpaczy odebrał sobie życie. A zaraz potem zginął Parys, a Helenę wydano za jego brata Deifoba. W Troi stał posąg Ateny. Helena chcąca wrócić już do Sparty w prowadziła najeźdźców do świątyni. Następnego dnia gdy wydało się że posąg znikną lud Troi wiedział że zbliża się ich koniec. Kilka dni później stało się coś czego nikt się nie spodziewał Grecy odpłynęli. Został tylko drewniany koń, którego wprowadzili żołnierze do miasta troi zamiast posągu Ateny. Jednak to był podstęp. W nocy z konia wyszli żołnierze którzy wpuścili resztę, która teraz przypłynęła. Zamordowano wszystkich. Tak się skończyła wojna trojańska.