Wiara, nadzieja, miłość

Wiara, nadzieja i miłość to trzy podstawowe wartości, najważniejsze uczucia. Przez życie idziemy zawsze z małym światełkiem w sercu, które z czasem coraz bardziej się powiększa i świeci coraz jaśniej – jest to nadzieja, pomaga ona przetrwać trudne, ciężkie sytuacje. Wiara nam pomaga zrozumieć coś, czego nie potrafimy pojąć. Miłość to część życia, która nas uczy zrozumienia i cierpliwości, pojednania i poświęcenia dla drugiego człowieka. Życie bez wiary, nadziei i miłości jest płytkie, nieważne i bez sensu. Ze wszystkich darów Boga te uczucia są najbardziej ukryte, niedostrzegalne, ale jednocześnie najważniejsze i najsilniejsze.

Po pierwsze - Wiara (przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś). Dzięki niej stąpamy po ziemi, staramy się przetrwać najgorsze dni, zapomnieć o tragediach dnia codziennego. Żyjemy własnym tokiem, nadajemy lepszy sens istnieniu. Umiemy wierzyć w to, że kiedyś będzie lepiej, że zapanuje spokój, przyjaźń na świecie (która zdoła ogarnąć miliony z nas).

Po drugie – Nadzieja (oczekiwanie spełnienia się czegoś pożądanego; ufność, że się to spełni, urzeczywistni). To ona wskazuje nam Drogę Prawdy i Życia. Jest naszą opoką, wspiera duchowo i emocjonalnie, dowartościowuje człowieka. "Nadzieja matką zakochanych..." Chroni przed nieszczerością, zakłamaniem, oszustwem. Pomaga tolerować drugiego takim, jakim jest, nie sprzeciwiając się jego woli.

Po trzecie, ostatnie – Miłość (głębokie przywiązanie do kogoś lub czegoś, umiłowanie, kochanie kogoś, czegoś; gorące, namiętne uczucie), dlaczego właśnie ona? Bo jest oparciem, podporą. To ona pomaga wytrwać w obietnicach, np. przyjaźni, narzeczeństwie. Kochamy innych, bo chcemy. Kochamy, bo pragniemy, aby i ktoś obdarzył nas uczuciem miłości. Oddałbym życie w imię miłości.

Człowiek, w którego sercu mają swoje miejsce wiara, nadzieja i miłość, łatwiej idzie przez życie. Taka osoba jest bardziej wytrwała, lepiej przeżywa ekstremalne sytuacje. Jest silniejsza psychicznie, gdyż ma jakiś cel, do którego dąży i choć na jego drodze często bywają przeszkody, pokonuje je. Ludzie bez tych uczuć mają mało wartości moralnych lub w ogóle ich nie mają, są puści i podatni na złe wpływy, nie wykazują szacunku dla drugiego człowieka i są mało tolerancyjni. Te uczucia mają odzwierciedlenie w każdej religii.