Druga Wojna światowa to zdecydowanie największy i najkrwawszy konflikt zbrojny w historii, trwający od 1 września 1939 do 2 września 1945. Stronami konfliktu był blok państw utworzony wokół III Rzeszy Niemieckiej, Włoch i Japonii. Skutkami tego tragicznego wydarzenia były głównie straty w ludziach ,jednak nastąpiły również zmiany w światowej gospodarce i polityce.
Po 1945 r. narodził się nowy świat.
Życie utraciło 50 milionów osób, z tej liczby 20 milionów było ofiarami terroru i ludobójstwa.Ginęli głównie Żydzi, ulegli oni prawie całkowitej zagładzie.
Ok. 80% spośród tych, którzy zginęli zamieszkiwało Europę. 35 milionów zostało inwalidami wojennymi, niewielu z nich po wojnie znalazło schronienie. Znanym na całym świecie „ośrodkiem”, gdzie mogli zamieszkać inwalidzi wojenni jest Hotel des Invalides, znajdujący się w Paryżu.3,3 milionów Rosjan, którzy byli wzięci do niewoli niemieckiej zostało zamordowanych. Największe straty ludności poniosła Polska, bo aż 6 milionów.
Koszty wojny trudno oszacować. Wydatki bezpośrednio na prowadzenie wojny sięgały około 155 milionów dolarów, a zniszczeń i strat do końca dotąd nie określono, przyjmuje się szacunkowo, że mogła to być kwota około 300 miliardów.
Niewątpliwie zrujnowana została gospodarka światowa. Załamał się światowy system monetarny, podskoczyła inflacja .W 1945 r. przed rządami wielu krajów stanęła kwestia wyżywienia ludności. Problem ten musieli rozwiązać alianci, szczególnie Amerykanie. Ludzie oswobodzeni z obozów koncentracyjnych a także oswobodzeni z katorżniczej niewolniczej pracy na rzecz Trzeciej Rzeszy znaleźli się na obszarach, nad którymi sprawowali kontrolę alianci. Alianci musieli wyżywić w sumie ok. 14 milionów ludzi, ponadto dostarczyć odzież i lekarstwa.
W wyniku II wojny światowej, a zwłaszcza porozumienia wielkiej trójki w Jałcie (Roosvelta, Churchilla i Stalina) Europa została podzielona na dwie strefy wpływów:
A) amerykańską
B) radziecką
Stany Zjednoczone wzbogaciły się ogromnie na dostawach wojennych. Nietknięte zniszczeniami wojennymi, z nowoczesną gospodarką, społeczeństwem i kulturą, z bombą jądrową – zaczęły uważać się za strażnika demokracji na świecie. W opinii wielu polityków zadaniem USA stało się powstrzymanie rozprzestrzeniania się tyranii komunistycznej, czyli dominacji Rosji Radzieckiej.
Związek Radziecki
pod wodzą Stalina zaczął przekształcać zajęte przez Armię Czerwoną kraje europejskie w swoich satelitów. Towarzyszyły temu zmiany wewnętrzne w tych państwach, nazywane sowietyzacją, czy jak kto woli – komunizacją lub też stalinizacją, polegające na likwidacji demokracji, wolności, elementarnego prawa własności, oraz coraz większe ograniczanie suwerenności tych krajów. Stalin ufny w potęgę militarną ZSRR i swoją przebiegłość polityczną, zmierzał najwidoczniej do podporządkowania, a prawdopodobnie i włączenia Europy Wschodniej i Środkowej (z Niemcami) do komunistycznej wspólnoty, w której Rosja odgrywałaby decydującą rolę.
System pojałtański rozpadł się dopiero na przełomie lat 80 i 90-tych
Osłabił się również kościół katolicki. Chodzenie do kościoła przestało być zwyczajem i społecznym przymusem. Opustoszałe kościoły świeciły pustkami zarówno w katolickiej Francji jaki w protestanckiej Anglii. Oczywiście Kościół nie pozostawał bierny - radykalne reformy pod przewodnictwem Jana XXIII, a później jego kontunuatorów: Pawła VI i Jana Pawła II przywróciły tę instytucję do świetności.
Wojna wywarła też istotny wpływ na procesy emancypacji ludów Azji i Afryki dążących do zrzucenia rządów europejskich mocarstw kolonialnych. Ostatecznie prysł mit białego człowieka. Europejskie potęgi okazały się słabsze niż sądzono, często skłócone, a przede wszystkim możliwe do pokonania, co radykalnie przyspieszyło proces dekolonizacji.
Wojna zrewolucjonizowała technikę wojskową, a samą wojnę uczyniła gigantycznym gospodarczym wysiłkiem, rywalizacją potencjałów, możliwości technicznych i surowcowych. Pojawiły się nowe rodzaje broni.Natomiast problemem był personel wojskowy.Zachodnie mocarstwa miały problem nawet z zaopatrzeniem własnych wojsk. Dla przykładu wojsko Generała Andersa liczyło kilkaset tysięcy żołnieży i ich rodzin, pozbawionych przez sowietów domów. Wszystkich ich trzeba było przetransportować do Wielkiej Brytanii, gdzie stali się częścią Polskiego Korpusu Przysposobienia Obronnego.
Winston Churchill stał się inicjatorem pierwszego europejskiego kongresu, na którym stworzono m. in. Ruch na rzecz Integracji Europy. Później kolejne państwa, z mniejszymi bądź większymi oporami wstąpiły do Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS). Był to traktat podpisany był w 1951 r. przez Francję, RFN, Włochy i kraje Beneluksu (Belgia, Holandia, Luksemburg). Celem działania EWWiS była koordynacja polityki gospodarczej w dziedzinie surowców i produktów o znaczeniu strategicznym.
Wyżej wymienione państwa zapragnęły wejść na inne rynki europejskie, wiedząc z doświadczenia, że przyczynia się to do lepszej wymiany handlowej oraz zwiększa rozwój gospodarczy. Stworzyły, więc EWG. Postępującej integracji nie dało się już zatrzymać, dotknęła też mniejsze państewka (powstał sojusz krajów Beneluxu, Rada Skandynawska), mało tego - objęła ona wiele dziedzin życia - powstawały np. wspólne komitety badawcze. Pozostałością, a raczej finalnym produktem wzajemnej kooperacji jest dzisiaj Unia Europejska. "Synteza" w dziedzinach militarnych postepowała znacznie szybciej.
Jako naturalna kontynuacja Koalicji Antyhitlerowskiej i przeciwwaga dla Układu Warszawskiego powstało NATO, którego pakt założycielski podpisano już 4 kwietnia 1949. Pierwszą wspólną operacją państw w nim zrzeszonych było stworzenie mostu powietrznego nad Berlinem.
Skutkiem wojny było też Uchwalenie 26 czerwca 1945 r. w San Francisco Karty Narodów Zjednoczonych (weszła w życie 24 października 1945 r.) i utworzenie Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ; United Nations – UN) na miejsce przedwojennej, Ligi Narodów. ONZ miała czuwać nad pokojem światowym z zachowaniem suwerennej równości wszystkich państw członków Organizacji.
Reasumując, druga wojna światowa to bezsensowna rzeźnia, która nie wniosła za sobą nic dobrego. Jedno jest pewne - II WŚ zmieniła nie tylko historię poszczególnych państw czy nawet świata. Zmieniła ona życia ludzi, którzy w wyniku wojny stracili rodzinę i cały dorobek swojego życia…