Osady i formy polodowcowe

Egzaracja skał – zdzieranie skał litego podłoża tarczy bałtyckiej i transportowanie materiału skalnego na południe.
Osady:
 Lodowcowe:
a) Glina zwałowa: – Glina bazalna – niewysortowany osad, składa się z mieszaniny okruchów skalnych. Powsaje w wyniku wytopienia się i osadzenia materiału skalnego pod lodowcem.
- Glina ablacyjna – wewnątrz lub na powierzchni lądolodu
 Polodowcowe:
a) Żwirki
b) Iły wysortowane i warstwowo ułożone osady
c) Piaski Osady glacjofluwialne – w korytach strumieni wód roztopowych
d) Mułki Osady glacjolimniczne – na dnie jezior lodowcowych

Formy :
 Glacjalne (lód):
a) lodowce górskie:
- kotły (cyrki, kemy)
- doliny
- moreny (czołowe, boczne)
b) lądolód:
- moreny (czołowe, denne)
- drumliny – występujące w skupieniach pagórki o okrągłym kształcie
 Fluwioglacjalne:
a) akumulacyjne (wypukłości)
- sandry
- ozy – długie, wąskie, kręte waly lub ciągi wzgórz niejednokrotnie o długości kilku do kilkunastu km.
- Kemy – okrąglawe lub wydłużone pagórki.
b) erozyjne (wyżłobione)
- pradoliny – szeroka dolina o płaskim dnie, biegnie mniej więcej równolegle dokrawędzi ladolodu (np. Toruńsko – Eberswaldzka, Warszawsko – Berlińska)
- rynny
Efekty zlodowaceń:
- Krajobraz młodoglacjalny – cechuje siżywym i urozmaiconym krajobrazem.
- Krajobraz staroglacjalny – obejnuje obszar śr. Polski, który ksztaltował się podczas zlodowacenia Odry. Przeważaja tu równiny urozmaicone łagodnymi pagkami lub wzgórzami m.in. Nizina Śląska, Podlaska, Mazowiecka
- Stefy peryglacjalne – rozwijała siraz z narastaniem czasz lądolodów, na ich przedpolu. Panował w niej klimat subarktyczny