Krzysztof Kamil Baczyński - notka biograficzna.

K.K. Baczyński (J.Bugaj) urodził się w 1921 w Warszawie. Studiował polonistykę na tajnych kompletach w Warszawie. Był członkiem harcerskich grup szturmowych, które dały początek batalionowi Zośka. Ukończył on Konspiracyjną szkołę Podchorążych Rezerwy. W 1942r, ożenił się z B. Drapczyńską. Zginął w 1944 na placu Teatralnym przy pałacu Blanka. Należał do pokolenia Kolumbów. Swą twórczość rozpoczął w czasach licealnych. W okresie okupacji związał się z socjalistycznymi organizacjami wydającymi pisma „Droga”i”Płomień”.Za życia poety ukazały się tylko 2 zbiory poetyckie poety: ”Wiersze wybrane” i „Arkusz poetycki” Twórczość Baczyńskiego obejmowała tematykę: patriotyczną, historyczna, miłosną. W jego poezji widoczny jest wpływ romantyków, zwłaszcza J. Słowackiego „Biała magia”- poeta obserwuje swoją żonę , która powoli zapada w sen. W wyobraźni poety kobieta jawi się jako ucieleśnienie piękna i spokoju. Jej ciało jest symbolem harmonii, szczodrości, natury. Jej obecność wymazuje z pamięci poety tylko myśl o wojnie, która niesie za sobą śmierć. kobieta w rozumieniu poety to samb. życia i matki natury .Dzięki żonie poeta odzyskuje wiarę w istnienie dobra i spokoju. „Modlitwa do Bagarodzicy”- podmiot liryczny .w imieniu swojego pokolenia zwraca się do matki Boskiej z prośbą o danie im siły, by mogli pogodzić się ze śmiercią. Matka Boska jest dla nich iskierka nadziei. Rzeczywistość podmiotu lirycznego jest krwawa, okrutna i mroczna. Prosi ją jeszcze o czyste serce, spokój oraz o ukojenie dla wszystkich matek, których dzieci giną na wojnie. ”Historia” -utwór jest osądem historii i dziejów ludzkości. Podmiot liryczny przywołuje obrazy związane z wojną jako potwierdzenie iż historia jest tylko ciągiem konfliktów zbrojnych. Przedstawia on życie ludzi walczących o sprawę narodową. Podkreśla groźbę upływu czasu. Przedstawia pochody idące do nikąd, będące symbolem poległych. ”Psalm 4”-podm.lir.przedstawia historię jako siłę niszczącą i złowrogą, zadającą cierpienie ludziom. Mówi o ziemi wiecznie pogrążonej w wojnach. Wiersz ten jest zgoda podmiotu lirycznego na apokaliptyczną zagładę świata, wyrazem oczekiwania na nią, ale także buntem wobec śmierci młodych ludzi nie rozumiejących swego poświęcenia, świadomych swego niespełnionego życia.