Ceremoniał i obyczaj rycerski.

Rycerstwo stanowiło siłę zbrojną władcy i państwa. Ich głównym zajęciem była walka, a umiejętności i uzbrojenie rycerzy decydowały o sile zbrojnej państwa. W czasie wojny zawsze stawali do obronykraju i króla. Brali również udział w wyprawach wojennych.

Rycerze cenili honor bardziej niż własne życie. Obowiązywało ich przestrzeganie powinności rycerskic, które nakazywały bronić ludzi słabszych, wdów i sierot, walczyć w obronie kraju, być wiernym królowi, prawdomównym i odważnym. Rycerzem mógł być tylko ten, kto pochodził z rycerskiego rodu lub człowiek uznany godnym noszenia tytułu rycerza. Sztuki wali i obowiązków rycerskich chłopcy uczyli się już od najmłodszych lat.

Najpierw jako paziowie - oddani przez rodziców na wychowanie do zamu kycerskiego poznawali sztukę śpiewu, tańca i dobrych manier. czas wypełniało im usługiwanie do stołu starszym oraz ćwieczenia sprawnościowe. Przygotowując się do rycerskiego rzemiosła, uczyli się jeżdzić konno, władać bronią, polować i nosić zbroję.

Później tj. w wieku wqahającym się między 16 a 23 rokiem życiamłodzieniec stawał się giermkiem doświadczonych rycerzy. Bezpośrednio od nich poznawał tajniki wojennego rzemiosła. Uczestniczył w polowaniach, gdzie nabierał świetowej ogłady, zajmował sie końmi, czyścił zbroję swojego pana, często nawet utowarzyszył mu w turniejech rycerskich. Wówczas, gdy giermek wykazał się dojrzałością, umiejętnością walki i odwagą był pasowany na rycerza.

Pasowanie na rycerza było ceremonią religijną i wielką uroczystością dla wszystkich mieszkańców zamku. Po nocy spędzonej na modlitwach oraz po przyjęciu komunii świętej giermek składał przysięgę wierności zasadom rycerskim. Przysięgę tę składał na ręce możnego pana lub dostojnika kościelnego. Podczas pasowania pan, który przyjmowła przysięgę giermka, lekko uderzał go mieczem w ramie i wypowiadał słowa "Pasuję cię na rycerza".

Następnie giermek otrzymywał ostrogi i pas rycerski, przy którym mógł nosić miecz. Dopiero po pasowaniu giermek mógł nazywać się rycerzem. Uroczystość pasowania kończyła się turniejem rycerskim, który był ulubioną rozrywką rycerzy w czasie pokoju. Podczas turnieju rycerze popisywali się swoją zręcznością i umiejętnością walki. Ich potyczki odbywały się według ściśle określonych zasad i były nadzorowane przez sędziów. Damy wręczały nagrody zwycięzcom turnieju.