Porównanie obrazów młodego pokolenia w "Odzie do młodości" Mickiewicza i "Któż nam powróci" K. Przerwy-Tetmajera.

Analizując fragment Ody do młodości Adama Mickiewicza i wiersz Któż nam powróci Kazimierza Przerwy–Tetmajera, porównaj przedstawione w nich obrazy młodego pokolenia oraz stosunek młodych do pokolenia ojców. Wykorzystaj

Konflikt pokoleń to nie tylko problem współczesnych ludzi, miał on swój początek już wieki temu. Walka świata „młodych” z światem „starych” jest wręcz nieunikniona i dotyczy wielu aspektów życia. Artyści bardzo często poruszają problem danego konfliktu w swoich działach literackich i dotyczy on zarówno całego pokolenia jak i również może się zamykać w kręgach rodzinnych. Najczęściej jest on powodowany odmiennymi poglądami, różnym zdaniem na temat prawd i postaw. Przedstawiony problem występuje w wierszu Adama Mickiewicza „Oda do młodości” oraz w utworze Kazimierza Przerwy-Tetmajera „Któż nam powróci”. W swojej pracy postaram się porównać oba obrazy konfliktu oraz ukazać stosunek „młodych” do pokolenia ich ojców.
Podmiot Liryczny w obu tekstach literackich wypowiada się w imieniu całej generacji, reprezentuje zbiorowość. Osoba mówiąca w podanych wierszach ma bardzo krytyczny stosunek do pokolenia starszych, zarzuca mu ograniczenie horyzontów oraz brak ideałów.
Wiersz Adama Mickiewicz „Oda do młodości” to utwór dynamiczny, w którym przedstawione pokolenie to ludzie pełni zapału i wyobraźni, którzy dążą do kreatywnej twórczości. Posiadają oni w sobie wiarę w skuteczność podjętych działań, które mają na celu dobro ogółu. Młode nowe pokolenie stawia sobie wysokie cele w dążeniu do zmiany świata. Są przekonani o swoich wielkich, nieograniczonych możliwościach i sile, która daje i młodość, o czym świadczy następujący cytat „tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga; łam czego rozum nie złamie”. Ukazana generacja ma miedzy sobą poczucie jedności i przyjaźni oraz razem są gotowi do poświeceń. Pokolenie sowich ojców uważają natomiast za martwe, pozbawione ducha i uczuć. Na powstanie tego dzieła miał duży wpływ ówczesny konflikt romantyków z klasykami
Utwór Kaźmierza Przerwy-Tetmajera „Któż na powróci” przedstawia „młodych” jako osoby pozbawione entuzjazmu. Pokolenie młodocianych jest rozżalone z powodu utraconej młodości oraz niezaspokojenia pragnień i marzeń. Nie są oni zdolni do zaangażowania w problemy świata, mają poczucie bezsensowości istnienia. Zarzucają „starym” brak ukazania jakichkolwiek ideałów oraz obwiniają ich za brak przygotowania do życia. Czują się przez to bezsilni oraz osamotnieni . Pozbawieni odwagi nie mają chęci do działań, których celem jest zmiana świata. Z wiersza Tetmajera wysuwa się egoistyczny obraz pokolenia „starych”, którzy nie zważają na potrzeby młodych oraz oczekują od nich rozwiązania problemów, które istniały w ich współczesności. Mają oni destrukcyjny wpływ na generacje młodych poprzez udzielanie im swojej bezradności oraz niemocy. Niewiara, która zaistniała w obu pokoleniach, była spowodowana dekadentyzmem, który towarzyszył bliskiemu końcu dekady. Ludźmi w tym okresie zawładną pesymizm, pogrążyli się oni w niebycie – Shopenhauer w swojej filozofii nazwał ten stan „Nirwaną”. Jednym z wierszy Kazimierza Przerwy Tetmajera nawiązujących do końca dekady jest utwór „Koniec wieku XIX”.
Oba ukazane wiersze powstały w XIX i dotyczą konfliktu pokoleń. Wypowiada się w nich przedstawiciele świata „młodych” . Mickiewicz nadał swojemu wierszu formę manifestu, natomiast Tetmajer skargi i żalu. Pokolenie Mickiewicza pełne zapału i chęci działania, stojące u początku XIX wieku widziałoi swoją przyszłość pozytywnie. Natomiast generacja Tetmajera u schyłku XIX dzięki przekonaniu o swojej niemocy, bezsilności oraz pesymistycznemu nastawieniu i bierności uważała swoją przyszłość za straconą.