Cechy dobrego wychowawcy

Wychowawca kolonijny to osoba, która posiada umiejętność rozmowy i pracy z dziećmi, próbuje przekazać im różnorodne wartości moralne oraz etyczne. Praca opiekuna kolonijnego nie należy do najprostszych, dlatego każdy z nas powinien zdawać sobie z tego sprawę przed rozpoczęciem kursu. Wychowawcą kolonijnym może zostać osoba, która spełnia jeden z następujących warunków:
- jest nauczycielem,
- posiada stopień podharcmistrza,
- ma ukończone 18lat, posiada średnie wykształcenie oraz ukończyła kurs na wychowawcę kolonii,
Podejmując się tak odpowiedzialnego zadania musimy zdawać sobie sprawę, iż rola wychowawcy jest bardzo trudna i odpowiedzialna. Uważam, że opiekun kolonijny powinien posiadać odpowiednie cechy, które są niezbędne w tej pracy.
Przede wszystkim taka osoba powinna umieć zapewnić dzieciom bezpieczny i atrakcyjny wypoczynek. Co więcej, musi zorganizować swoim podopiecznym czas tak, aby się nie nudzili, byli zajęci czymś, co naprawdę sprawia im frajdę. Według mnie wychowawca kolonijny powinien być osobą cierpliwą. Dzieci na obozie czy kolonii nie zawsze są uprzejme i grzeczne. Bardzo często może się zdarzyć, że nasi wychowankowie będą zadawali nam tysiące pytań w ciągu godziny. Taka sytuacja nie powinna nas wyprowadzić z równowagi, dlatego powinniśmy mieć stalowe nerwy i zachowywać spokój w takich okolicznościach. Nie należy wówczas krzyczeć na dzieci!
Ponadto, również wskazane jest, aby wychowawca cechował się uczciwością. Wielokrotnie spotykamy się z sytuacjami, kiedy to dzieci powierzają swoje pieniądze opiekunom. Na domiar tego, to właśnie nam rodzice przekazali opiekę nad swoimi pociechami i musimy się z tego zadania wywiązać.
Poza tym, nie wypada też, aby opiekun kolonijny faworyzował niektóre dzieci, gdyż inne mogą czuć się pokrzywdzone. Wszystkich należy traktować tak samo! Każde dziecko jest inne, inaczej odbiera pewne reakcje. Dlatego też, nawet jeżeli w życiu codziennym wychowawca daje po sobie poznać, że kogoś darzy sympatią bądź też nie, to podczas trwania kolonii koniecznie powinien się wyzbyć takiego postrzegania dzieci oraz dzielenia ich na te, które adoruje i na te, których nie lubi. W rezultacie może to doprowadzić do nieprzyjemnych sytuacji, z którymi będzie musiał się zmierzyć wychowawca.
Opiekun kolonii powinien być również osobą zdyscyplinowaną i dobrze zorganizowaną. W trakcie trwania turnusu będzie miał „na głowie” niemała gromadkę dzieci, tj, ok. 20 osób, dlatego też musi mieć oczy dookoła głowy. W przeciwnym razie może dojść do wypadku, gdyż wychowawca nie przypilnował dzieci. Na kolonii wychowawca nie ma czasu na malowanie się lub też strojenie. Jest zobowiązany do opieki nad swoimi wychowankami!
Dodatkowo wychowawca kolonii to osoba odpowiedzialna. Każda osoba wyjeżdżająca na kolonię w roli opiekuna musi zdać sobie sprawę z faktu, iż odpowiada za zdrowie i życie kilkunastu podopiecznych. Wychowawca musi mieć świadomość, że mimo iż dzieci dobrze się bawią, to jeśli podczas zabawy istniej jakiekolwiek niebezpieczeństwo dla uczestników, wówczas niezwłocznie należy przerwać zabawę. Nie ważne jak dobrze w jej trakcie dzieci by się bawiły!
Dyskretność to kolejna cecha, którą powinien posiadać każdy wychowawca kolonii. Dzieci mają masę różnych problemów, o których tylko czasem nam wspominają. Do obowiązków wychowawcy należy, by nikt inny, oprócz nas się o tym nie dowiedział, w ten sposób nie zepsujemy dziecku wypoczynku. Bardzo często zdarza się, że młodsze dzieci w trakcie trwania kolonii płaczą, gdyż tęsknią za rodzicami i najbliższymi osobami. Wówczas nasze zadanie polega na tym, aby pocieszyć dziecko, porozmawiać z nim, znaleźć jakieś rozwiązanie z tej sytuacji, np. zorganizować czas tak, aby dzieci nie miały czasu myśleć, o tym, co w danej chwili robią ich rodzice. Kiedy spotka nas taka sytuacja, postarajmy się być jedynymi jej świadkami, nie opowiadajmy tego innym opiekunom czy nawet samym rodzicom danego dziecka, kiedy do nas zadzwonią, aby zapytać się, jak miewa się ich dziecko.
Niejednokrotnie podczas trwania obozu zdarza się, że wychowawca musi rozsądzić spory pomiędzy swoimi wychowankami. Uważam, że powinien zrobić to bezstronnie tak, aby nikt nie poczuł niesprawiedliwości. Wychowawca kolonijny może również wysłuchać obu stron, dlaczego doszło do konfliktu lub bójki między nimi. W takiej sytuacji kolejnym krokiem będzie rozmowa z dziećmi, które wdały się w bójkę. Należy im wytłumaczyć, że takie rozwiązanie problemu nie przyniesie im żadnych korzyści, nie dojdą do porozumienia. W przypadku wystąpienia podobnej sytuacji, dzieci powinny zgłosić się do wychowawcy i to właśnie z nim porozmawiać o zaistniałej sytuacji, znaleźć wyjście z tego problemu.
Wychowawca kolonijny powinien być też osobą wesołą, radosną. Swoje humory i złe samopoczucie należy zostawić w domu, gdyż dzieci nie mają najmniejszej ochoty by je oglądać. Co więcej, kiedy wychowawca ma gorszy dzień, nie powinien się wówczas wyżywać na dzieciach. To nie jest wina dzieci, że ich opiekun nie ma humoru danego dnia. W trakcie trwania kolonii wychowawca musi wyzbyć się swoich humorów lub nie powinien ich uzewnętrzniać. W ten sposób może popsuć dzieciom wakacje, które chcą odpocząć od szkoły i miło spędzić czas.
Ważne jest też, aby wychowawca kolonijny był osobą wyrozumiałą, mądrą, na której podopieczni zawsze będą mogli polegać. Dobrze, aby opiekun był emocjonalnie i intelektualnie dojrzały, tolerancyjny, lecz kiedy trzeba, strofujący za prawdziwe przewinienia. To właśnie wychowawca podczas trwania kolonii jest dla dzieci najbliższą osobą. Dlatego też opiekun powinien poznać osobowość swoich wychowanków, potrzeby oraz zainteresowania.
Uważam, że wychowawca kolonijny poprzez swoje zachowanie powinien dawać dzieciom dobry przykład, a więc co się z tym wiąże – w trakcie trwania kolonii opiekun nie powinien spożywać alkoholu, palić papierosów czy używać wulgarnego słownictwa.
Ponadto, wychowawca kolonijny powinien posiadać wiedzę z zakresu pierwszej pomocy, bowiem to on jest odpowiedzialny za zdrowie oraz życie wychowanków. W trakcie trwania obozu lub kolonii zdarzają się różnorodne sytuacje, np. złamania, omdlenia, użądlenia i wówczas udzielenie pierwszej pomocy jest rzeczą niezbędną.
To tylko podstawowe cechy, którymi powinien charakteryzować się opiekun kolonijny. Szereg różnych innych umiejętności i doświadczeń nabywa się już na miejscu, kiedy zetkniemy się z danym problemem i będziemy musieli znaleźć jak najlepsze rozwiązanie go i wyjście z konkretnej sytuacji.
Reasumując, idealny opiekun kolonijny przede wszystkim musi kochać swoje dzieci. Nawiązanie dobrej więzi z podopiecznymi jest podstawą udanych wakacji. Należy zyskać ich zaufanie, sprawić, że będą dobrze czuć się w naszym towarzystwie, np. przyjdą się do nas wyżalić w jakiejś ważnej sprawie. Tylko wtedy, będziemy mieć pewność, że nie zrobią nic lekkomyślnego i nieodpowiedzialnego. Praca na stanowisku wychowawcy kolonijnego, jest więc dużą przyjemnością, ale jeszcze większą odpowiedzialnością, dlatego też przed przystąpieniem do niej, należy dokładnie zastanowić się, czy jesteśmy na to gotowi. Jednakże z drugiej strony wszystko też zależy od naszego nastawienia. Jeśli ktoś uwielbia prace z dziećmi, to jest to praca satysfakcjonująca. To właśnie dzieci dodają nam energii, która jest niezbędna, aby przetrwać kolejne dni na kolonii.