Przedstaw stosunki między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi w latach 90. XX wieku

Rozważając powyższy temat, myślę, że należałoby na początku scharakteryzować ogólną politykę międzynarodową zarówno Unii Europejskiej jak i Stanów Zjednoczonych. Czym jest polityka zagraniczna? Jest to ogół działań, prowadzonych przez władze państwa na arenie międzynarodowej, zmierzają one do realizacji wcześniej zamierzonych celów, we współpracy bądź w efekcie nacisku na inne kraje. Stany Zjednoczone opierają się na koncepcji aktywnej polityki, są niezależne, suwerenne, nie ulegają wpływom innych państw, udzielają się w wielu kwestiach międzynarodowych. Władze w kwestii zagrożeń zewnętrznych, wprowadzają w życie regułę „lepiej zapobiegać niż leczyć” oraz promują zasadę wolności. Trochę inny pogląd ta takie aspekty ma Unia Europejska, jej polityka jest bardziej kreatywna (łączy w sobie elementy polityki pasywnej i aktywnej). W sporą części interesów angażuje się, wysnuwa własne pomysły, lecz w dużym stopniu pozostaje bierna, usuwa się od odpowiedzialności, jest to w dużej mierze spowodowane, tym, że państwa członkowskie, mają często odbiegające od siebie poglądy na niektóre kwestie. Jakie stosunki, wynikające w sporym stopniu ze wspólnych interesów, panują teraz między USA i UE?
Myślę, że jednym z ważniejszych wydarzeniem w odniesieniu do tematu będzie atak na wieże World Trade Centre w roku 2001. Po tych wydarzeniach USA zmodyfikowało nieco swoją politykę zewnętrzną, położyło większy nacisk na pozyskiwanie sojuszników. Wielkim krokiem było zjednoczenie się z UE w sprawach zapobiegania terroryzmowi- wspólne działania, polepszyły warunki bezpieczeństwa, w szczególności w kwestii transportu (także importu i eksportu towarów) oraz współpracy policyjnej i sądowej.
Czyste, przyjazne stosunki zachwiały się już w dwa lata później. Pojawiła się kwestia sporna w krajach Unii Europejskiej- część państw nie popierała zbrojnej interwencji w Iraku. Nie wpłynęło to dobrze na wewnętrzne relacje w UE, ani również stosunki UE-USA - kraje które negowały interwencję zbrojną poczuły się zignorowane przez Stany Zjednoczone.
Kolejnym wydarzeniem, które można rozpatrzyć w aspekcie stosunków między Europą a Stanami Zjednoczonymi jest ich wspólny angaż na Ukrainie podczas ”pomarańczowej rewolucji”. Zarówno władze amerykańskie jak i europejskie interweniowały oraz naciskały na Kreml w celu zapobiegnięcia rozlewu krwi. Pojawił się wspólny cel, który został sukcesywnie zrealizowany. Uważam, że mogło to się przyczynić do ocieplenia relacji USA-UE, zaczęto doceniać produktywność sojuszniczych działań. W efekcie, Ukraina zaczęła być także postrzegana jako potencjalny przyszły członek Unii Europejskiej.
Podobna, patrząc na cele UE i USA, sytuacja jak ta na Ukrainie miała miejsce w Bośni i Hercegowinie, która w latach 90. XX wieku pozostawała w stanie wojny domowej bazując głównie na działaniach prowadzących do czystek etnicznych. Stany Zjednoczone w bardzo dużej mierze przyczyniły się do zaniechania działań zbrojnych, dzięki aktywnemu angażowi- w przeciwieństwie do państw Europy, które biernie i nadaremnie starały się rozwiązać konflikt poprzez propozycje pokojowe. Interwencje USA były korzystne i zadowalające właśnie przede wszystkim dla Europy- pozbyła się ona problemu, bez zbędnego wysiłku- doceniając tym samym wagę Stanów Zjednoczonych jako sojusznika.
Podsumowując, stosunki między Stanami Zjednoczonymi a Unią Europejską są nieustabilizowane. Relacje w dużym stopniu zależą od pojedynczych incydentów, są podatne na zachwiania. Między USA i UE nie istnieje jeszcze stała więź, zależność. Jakie działania mogłyby przyczynić się do poprawy tych relacji?
Przede wszystkim należy skupić się na priorytetach obu stron i wybrać te, które dają korzyści zarówno Unii Europejskiej jak i Stanom Zjednoczonym. Według mnie, jedną z ważniejszych spraw, które sprzyjają pomyślnemu rozwojowi stosunków między USA i Unią Europejską jest obustronne zaangażowanie się w sprawy wspólnej wymiany handlowej, dzięki której można czerpać obopólne wymierne korzyści. Oprócz tego, jednoczącą kwestią, może być sprawa bezpieczeństwa energetycznego, powiązana z przyszłością Arktyki, praktyki mające na celu osiągnięcie takiego programu, mogłyby być pewną podstawą dla „nierozłączności” USA i UE. Poprawa relacji, jest też zależna od konfliktów na Środkowym Wschodzie, rozwiązując te problemy, Stany Zjednoczone wraz z Unią Europejską pozbędą się bodźca, który pogarsza transatlantyckie stosunki. Kolejnym celem, mogącym mieć wpływ na zacieśnienie się stosunków na linii USA- UE jest wypracowanie wspólnego schematu dotyczącego walki z rozpowszechniającym się, szeroko pojętym terroryzmem. Jest to sprawa, z którą żadna ze stron nie poradzi sobie samodzielnie, gdyż obie z nich dysponują możliwościami, które dopiero w połączeniu mogą stworzyć mechanizm zwalczający niebezpieczeństwo związane z zamachami na dobro i życie ludzi nie tylko w USA i na terenie Europy, ale także na terenie całego świata. Współczesny, szeroko pojęty terroryzm wymaga szczególnej linii współpracy UE i USA. Wsparcie działań politycznych USA przez Brukselę podziałało na organizacje terrorystyczne jak płachta na byka i spowodowało wzięcie Europy na cel swoich ataków. Ważnym jest, aby USA i Europa współpracowały w dziedzinie wymiany myśli technologicznej w zakresie możliwości przewidywania, przeciwdziałania i zwalczania terroryzmu.