Ptaki brodzące

Do grupy tej należy wiele nie spokrewnionych ze sobą gatunków, zamieszkujących różne środowiska, od rzek i linii brzegowych po bagna i torfowiska. Niektóre, np. czapla, mają długie szyje i szczudłowate kończyny, dzięki którym mogą brodzić w wysokiej wodzie. Dzioby ptaków brodzących przystosowane są różnych sposobów przyjmowania pokarmu. Przykładowo, podobny do włóczni dziób czapli służy do przebijania ryb, a flaminga - do odcedzania pokarmu z wody. Inne gatunki brodzących szukają pokarmu w miękkiej ziemi, na przykład ostrygojady wykształciły silne dzioby do rozłupywania muszli. Czaple, wśród których wyróżnia się około 60 gatunków, gnieżdżą się zazwyczaj blisko wody, niejednokrotnie w grupach. Większość poluje samotnie, trwając cierpliwie w zastygłej pozycji, aż nagle nadarzy się okazja pochwycenia ofiary. Ich szyje mają wyraźnie esowaty kształt. Gdy czapla gwałtownie schyla głowę, kłykieć w szyi działa jak sprężyna, a dziób uderza ofiarę z większą siłą. Ptaki brodzące mają wyspecjalizowane dzioby, które umożliwiają im pobieranie określonego typu pokarmu. Długie i cienkie dzioby wielu gatunków służą do szukania w błocie bezkręgowców. Brodzące wykształciły także długie nogi z szeroko rozstawionymi palcami, by móc swobodnie poruszać się po podmokłych terenach - bagnach i torfowiskach. Palce niektórych gatunków spięte są błoną, która w wodzie działa jak wiosła. Dzięki doskonałemu wzrokowi brodzące mogą w porę dostrzec drapieżców. Poza okresem godowym ptaki brodzące tworzą ogromne stada, gnieżdżące się wzdłuż wybrzeży. Razem żerują, latają i odpoczywają, wydatnie zwiększając w ten sposób szansę na przetrwanie. Drapieżnikom, np.sokołowi wędrownemu, trudniej jest bowiem wybrać jedną ofiarę spośród tysiąca. Niektóre gatunki ptaków, jak biegusy zmienne czy biegusy rdzawe, latają w skoordynowanych grupach, tzw. kluczach. Podobnie jak w przypadku innych ptaków brodzących, jaja ostrygojada są doskonale zamaskowane. Samica składa je w płytkiej dziurze przy brzegu. Jest ich 3-4, mają gruszkowaty kształt i idealnie przylegają do boków gniazda. Pisklęta wylęgają się pokryte puchem w barwach ochronnych i niemal natychmiast potrafią samodzielnie zdobywać pokarm.