Patriotą można być zarówno w czasie wojny, jak i w czasie pokoju.

Nie ulega wątpliwości, że patriotyzm to bardzo ważna cecha. Każdy z nas powinien prezentować sobą tą postawę i tym samym dawać przykład młodemu pokoleniu. W tej rozprawce postaram się potwierdzić słuszność stwierdzenia mówiącego, że patriotą można być zarówno w czasie wojny, jak i w czasie pokoju.
Pierwszym argumentem na poparcie mojej tezy są ludzie opisani w serii książek „W krainie PRL-u”, którzy mimo zakończenia wojny nadal pozostali wierni ojczyźnie. W historii Polski nie brakowało również wydarzeń zmuszających ludność zamieszkałą nasze tereny do pielęgnowania i przekazywania kultury, ojczystego języka oraz religii. Podczas zaborów pomimo licznych represji konsekwentnie bronili wyznawanych, przez siebie wartości. Przykładem postawy patriotycznej w czasie pokoju, są także wypowiedzi i zachowania polskich emigrantów, którzy byli zmuszeni do opuszczenia naszego kraju. Często podkreślają oni swoją silną więź z ojczyzną, tęsknotę za rodzinnymi stronami oraz rozgoryczenie spowodowane wyjazdem. Wielu z nich powraca do Polski nawet po wielu latach spędzonych za granicą. Ludzie, którzy nie decydują się na ten krok, za wszelką cenę pragną nie zatracić kontaktu z krajem, rodziną, obyczajami. Polonia obchodzi tradycyjne święta, śledzi decyzje rządu, łączy się w smutku z rodakami dotkniętymi różnymi katastrofami oraz przeżywa wszystkie ważne wydarzenia związane z ziemią ojczystą. Większość z tych osób z dumą opowiada o swoim pochodzeniu i pięknie Polski. Mieszkańcy innych krajów często przyznają, że zazdroszczą nam wytrwałości oraz siły polskiego patriotyzmu. Polscy generałowie i żołnierze biorący udział w bitwach i wojnach są znani na całym świecie. Zdeterminowani, niejednokrotnie w celu otrzymania pomocy od władców wielkich narodów walczyli u ich boków, często odnosząc zwycięstwa na wielu frontach. Dziś na tych terenach, dumnie możemy podziwiać wiele pomników oraz innych form wdzięczności i uznania dla naszych wojów. Polscy poeci i inteligencja również, wyjeżdżając do Francji i innych krajów, nauczali młode pokolenia historii, języka, przekazywali im cenne zasoby literatury i sztuki, a przede wszystkim rozpalali w nich miłość do ojczyzny, aby nie zapomnieli o swoich korzeniach.
Podsumowując powyższe argumenty mogę stwierdzić, że teza przedstawiona w temacie rozprawki jest słuszna co potwierdzają powyższe przykłady z literatury, historii i własnych obserwacji. Wartość patriotyzmu jest nieoceniona, dlatego starajmy się rozwijać tą drogocenną postawę.