Romeo i Julia to dramat o skomplikowanej naturze ludzkich uczuć i postaw

Uważam, że "Romeo i Julia" to dramat o skomplikowanej naturze ludzkich uczuć i postaw. Obserwujemy w nim przedziwny splot nienawiści i miłości. Miłości, która rodząc się w atmosferze nienawiści, została niejako skażona i nienawiści, która uniemożliwiła tejże miłości rozwój.
Pierwszy argument, jaki przedstawię, to animozje dwóch zwaśnionych rodów: Motekich i Kapuletów. To na nich ciąży odpowiedzialność za rozwój dalszych wydarzeń. To właśnie nienawiść dorosłych doprowadziła do rozstania Romea i Julii. Nie potrafili, a może nie chcieli pogodzić zwaśnionych rodów, nie zapobiegając tym samym ulicznym bójkom. Po jednej z nich, oszalały z bólu po stracie przyjaciela, Merkucja, Romeo wyzywa Tybalta, krewnego Julii i zabija go. To już koniec płonnych nadziei na szczęśliwe rozwiązanie historii - ojcowie domów, pogrążeni w bólu po stracie przyjaciół i krewnych z pewnością nie zaakceptują związku młodych. Poza tym, Romeo został skazany na banicję, gdyż po ostatniej bójce dwóch rodów książę wydał edykt zabraniający ulicznych pojedynków. Młodzi będą musieli zapłacić najwyższą cenę za rozwiązanie sporu między swymi rodzinami.
Kolejnym argumentem jest toksyczna, rodzicielska miłość, jaką prezentują rodzice Julii. Nie potrafili zrozumieć niechęci dziewczyny do ślubu z Parysem. Nie wiedząc o zawartym już sakramencie małżeńskim, oskarżali córkę o kapryśność i niedojrzałość. Niewątpliwie chcieli jak najlepiej, wiele czasu poświęcili, szukając odpowiedniego kandydata na męża i, znalazłszy Parysa, bogatego i dobrze urodzonego młodzieńca nagle dowiadują się, że córka, najwyraźniej mając taki kaprys, odrzuca jego oświadczyny. Nie tłumaczy to jednak stosowanych gróźb i nacisków. Można szukać odpowiedzi w ówczesnej tradycji, jednakże czy taka powinna być prawdziwa, rodzicielska miłość?
Najważniejszy argument, który przytoczę, to miłość Romea I Julii. Przedziwna to miłość, gdyż jej dramat polegał na tym, że z jednej strony jest czystym, porywającym uczuciem dwojga młodych ludzi. Z drugiej zaś strony, rodząc się wokół wszystkich kłamstw, strachu i nienawiści posiada w sobie zalążek zła. Wbrew rodzicielskiej woli młodzi pobierają się i ma to tragiczne konsekwencje. Może się wydawać, że ślepe fatum rządzi działaniami bohaterów, ale to mylne twierdzenie - Romeo i Julia sami podejmują decyzje. W każdej chwili mogą odejść, zapobiec katastrofie, jednakże ich miłość, skażona nienawiścią, nakazuje im kochać się. Ten zalążek zła pociąga kolejne przewinienia: ukrywanie się przed rodzicami, potajemny ślub, podstępy, aż w końcu samobójstwo. Można tu dojrzeć winę ojca Laurentego - to on udzielił sakramentu, znając sytuację rodzinną obu małżonków. Sam też przeczuwał nieszczęście,. ale wierzył, że miłość pokona wszelkie trudności.
Reasumując, "Romeo i Julia" to dramat o szalonej, młodzieńczej miłości, która nie zna przeszkód, ale też o nieopanowanej, niszczycielskiej nienawiści, która piętrzyła trudności przed tą miłością. Dramat Szekspira to dramat o nieskończonej potędze tych dwóch sił, ich odwiecznej walce, która toczy się w świecie międzyludzkich relacji.