Dziady część II. Kara - wina - rozprawka

Rozprawka "Dziady cz. 2" temat przewodni - argumenty, winy i kary

Chcąc prawidłowo zrozumieć sens winy kary czy też dobrego uczynku i nagrody należy zastanowić się nad obu aspektami w różnych sytuacjach.

Aby móc cokolwiek w tej kwestii rozważać należy poznać wręcz doświadczyć tego osobiście Tylko nasze realnie poznane doznania za którymi skrywają się żal, smutek "strach" radość, euforia, pozwolą tak naprawdę na wniknięcie w głąb innych, wczucie się w daną sytuacje i osądzenie uczynków

W części 2 Dziadów Adama Mickiewicza grupa zebranych osób (pomijając tu kwestię moralności i wiary), dopuszcza się zrobienia pewnego rytuału, magicznego obrzędu, aby przywołać duchy. Postacie, zjawy które przyszły na wezwanie opowiadały o swoich złych czynach jakich się dopuścili i jaka za to spotkała ich kara

Ale czy aby kara była sprawiedliwa? Równa dla wszystkich?

Pierwszym duchem była zjawa Józia i Rózi ich winą było wspaniałe dzieciństwo, bez zaznania jakiejkolwiek troski, czy goryczy nie posmakowanie trosk dnia codziennego. Kara jaką otrzymali to niedostatnie się do nieba i spędzenie wieczności gdzie indziej. Moim zdaniem to niesprawiedliwy osąd. Czy można karać za to ze ma się beztroskie dzieciństwo! Za to ze można się bawić całymi dniami nie zaznając trosk, głodu, cierpienia i przykrości ?

Sama śmierć tak małych osób jest już olbrzymia kara, nienaturalną koleją losu.

Drugim duchem była mara złego człowieka. Bogatego pana, pozbawionego sumienia, który przez całe życie okrutnie traktował swoją służbę, podwładnych mu ludzi. Potrafił kazać zachłostać na śmierć swego sługę za kilka zerwanych bez jego wiedzy owoców ! pomimo faktu ze drzewa obrodziły. Innym przykładem złych uczynków tegoż człowieka było wyrzucenie zimą w dzień Wigilii za drzwi kobiety z dzieckiem Finałem była śmierć tej, kobiety i jej dzieciątka, Kara którą otrzymał była słuszna Pozostawienie mu duszy i ciała przez co całe długie lata męczył go głód, ból, pragnienie, aby mógł poczuć się w roli osób skrzywdzonych, i cierpiących
Uważam ze ta sprawiedliwa kara Nikt nie ma prawa krzywdzić drugiej osoby czy zwierzęcia Nawet sama obojętność na krzywdę, powinna już być karana.
Jakże i obecnie w naszych czasach realnym jest znieczulica ludzka i materializm.

Trzecim i ostatnią zjawa był duch młodej kobiety o imieniu Zosia. Dziewczyna za życia na ziemi nigdy nie zaznała smaku miłości, gorączki zakochania, nigdy nie miała męża,ani dzieci.Choć adoratorów miała wielu żadnego nie wybrała Jej kara było zawieszenie pomiędzy niebem a ziemia. Według Stworzyciela Kto nie dotknął ziemi ni razu ten nigdy nie będzie w niebie ? Za co ta kara gdzie tu grzech Dziewczyna oprócz odrzucania amantów nikogo nie zraniła, nie zabiła. Czy można karać za to ze nie spotkało się tego jedynego, Można zarzucić wybredność ale czym ze jest wybredność Zosia cieszyła się życiem w samotności i tak jej było dobrze. Niesłuszna to kara. Niczym nie zawiniła. Jeśli by porównać obecne Zycie to w czasach Internetu, telefonów, i wypraw w kosmos to taka kara jest czymś nierealnym. wszyscy którzy chcą być sami z różnych przyczyn i nie łączyć się na stałe są winni !

Podsumowując uważam że tylko ducha złego pana spotkała zasłużona i sprawiedliwa kara a pozostałe widma spotkał niesłuszny los.

Patrząc wstecz 200 lat temu zupełnie inaczej widziano i traktowano coś, co obecnie jest normalnością Kiedyś pracujące małe dzieci był widokiem normalnym, nie rozumiano potrzeby młodych kobiet o byciu samym, Kobiety musiały przecież wyjść za maź i być gospodyniami domowymi porzucając swoje marzenia. Myślę że dobrze że teraz w naszych czasach możemy inaczej patrzyć na takie sprawy.