Życiorys Jana Kochanowskiego.

Jan Kochanowski urodził się w 1530 roku w Sycynie koło Radomia, w średnio zamożnej szlacheckiej rodzinie herbu Korwin. Jego ojciec, Piotr, był komornikiem i właścicielem pięciu wsi w okolicach Czarnolasu. Jan miał pięć sióstr i sześciu braci, spośród których Mikołaj i Andrzej również skupiali się na literaturze. W wieku 14 lat Kochanowski rozpoczął naukę w Akademii Krakowskiej, gdzie studiował sztuki wyzwolone. Kształcił się też w luterańskim Królewcu (w latach 1551-1552 i 1551-1556) oraz w Padwie (z przerwami w latach 1552-1559). Następnie podróżował po Włoszech i Francji, spotkał się m.in. z Pierre'em de Ronsardem. Do Polski wrócił w 1559 roku. Pobyt w Padwie i podróże owocujące kontaktami z centrami kulturalnymi Europy renesansowej miały duże znaczenie dla kształtowania się światopoglądu, kunsztu pisarskiego i postawy twórczej artysty. Wtedy powstały elegie, epigramaty, fraszki, ody i pierwsze polskojęzyczne utwory tj. "Czego chcesz od nas, Panie". Po powrocie do Polski Kochanowski przebywał na dworze Tarnowskich i Tęczyńskich, a w roku 1564 został jednym z sekretarzy i dworzan króla Zygmunta Augusta. Towarzyszył władcy w wyprawach na Litwę i podczas podpisywania unii lubelskiej. Pobyt w Krakowie oznaczał najbardziej wszechstronny okres twórczości poety. Powstały wtedy rozmaite satyry, elegie, teksty publicystyczne, dialogi polityczne, pieśni w duchu horacjańskim i petrarkowskim o charakterze refleksyjno-filozoficznym, hymny, fraszki, panegiryki, przekłady z łaciny i greki tj. "Psałterz Dawidów". Kochanowski stworzył wtedy też tragedię w stylu antycznym pt. "Odprawa posłów greckich". Niedługo przed śmiercią Zygmunta Augusta Kochanowski porzucił dwór krakowski, wrócił w rodzinne strony i osiadł w Czarnolesie w ziemi radomskiej. Po śmierci Zygmunta Augusta w 1573 roku Kochanowski poparł kandydaturę Henryka Walezego i uczestniczył też w uroczystościach koronacyjnych. Szybko jednak rozczarował się rządami władcy, zerwał ostatecznie stosunki z dworem królewskim i związał się z Dorotą Podlodowską. Wtedy w twórczości poety zauważono powrót do kultury ziemiańskiej. W utworze "Pieśń świętojańska o Sobótce" dokonał apoteozy wiejskiego życia, a śmierć jego dwóch córek - Urszuli i Hanny - spowodowała powstanie cyklu "Trenów". Kochanowski zmarł 22 sierpnia 1584 r. podczas konwokacji w Lublinie, prawdopodobnie na zawał serca. Pochowany najpierw w Lublinie, później jego ciało przeniesiono do Zwolenia, gdzie w kościele parafialnym można podziwiać jego nagrobek.