Czy słusznie Jana Kochanowskiego nazwano "kochaniem wieku"?

Jan Kochanowski pisał utwory różnego typu należące do wielu gatunków literackich: m.in.: fraszki, treny, pieśni, hymny.

To właśnie on wprowadził w Polsce termin fraszka. Opowiadał w nich o różnych sprawach ludzkich przywarach, ich usposobieniu, charakterze oraz o wartościach istotnych w ich życiu. Z pewnością dlatego są one nam tak bliskie.

We fraszce „Na nabożną” podmiot liryczny zastanawia się dlaczego kobiety spowiadają się tak często skoro mówią, ze wcale nie grzeszą. Ten wierszyk doskonale oddaje hipokryzję polskiego społeczeństwa.

„Na zdrowie” opowiada o tym, ze tytułowe zdrowie jest największym skarbem jakie człowiek może posiadać i nie nic ważniejsze od niego bo na nic się zdają „ dobre mienie, perły, kamienie (...) wiek młody i dar urody „ jeżeli nie będziemy mogli z nich korzystać z powodu złego stanu fizycznego.

W trenach Kochanowski opisuje swoje przeżycia po śmierci ukochanej córki Urszulki.
W Trenie V porównuje ją do oliwki, która” jeszcze ani gałązek, ani listków rodząc „ czyli, że jeszcze nic w życiu nie zrobiła nie osiągnęła a już musi odejść.
W Trenie VIII ubolewa nad tym, że w domu jest pusto, cicho, tak jakby nikogo nie było. Nikt nie biega po domu, nie śmieje się; żałość ogarnia serce.

Jedną z pieśni, jakie napisał Kochanowski jest „Serce roście”. Utwór ten dzieli się na dwie części:
· w pierwszej podmiot liryczny opisuje proce przemiany przyrody; wiosną natura zaczyna budzić się do życia z zimowego snu. Odradzające się życie napełnia podmiot liryczny wewnętrzna radością,. Staje się to pretekstem do filozoficznych rozważań: podobnie jak w przyrodzie bywają okresy bezruchu tak i człowiek je przeżywa ( jako smutek ból przykrość).
· W drugiej – źródłem radości jest czyste sumienie, które sprawia, że człowiek jest spokojny. Wtedy niepotrzebne jest mu wino ani lutnia, „ będzie wesół byś chciał, i o wodzie”. „Ale kogo gryzie mól zakryty nie idzie mu w smak obiad obfity”, kogo gryzą wyrzuty sumienia wyrzuty sumienia nie zazna szczęścia. W ostatniej strofie podmiot liryczny mówi że radość nie zależy od bogactwa lecz od czystego sumienia.

„Czego chcesz od nas Panie” – jest jednym z pierwszych utworów poety wydanym po polsku. Autor uznawał go za pieśń lecz ze względu na jego cechy gatunkowe zaliczmy go do hymnu. Zaliczamy go do hymnów. Rozpoczyna się od apostrofą: „Czego chcesz od nas, Panie?”. Podmiot liryczny mówi w imieniu zbiorowości ludzi wierzących. Bóg jest opisywany jako wszechobecny, wszechmogący, architekt, stwórca, opiekun i dobroczyńca. Wszystko, co istnieje, należy do Niego, dlatego człowiek nic nie może mu ofiarować, może jedynie modlić się i być mu wiernym.

„Odprawa posłów greckich” jest pierwszym polskim dramatem(a pierwszą i jedyną renesansową tragedią).

Na podstawie tego mogę stwierdzić, że współcześni słusznie nazwali Jana Kochanowskiego „kochaniem wieku”. Kiedy żył, był jednym z najbardziej znanych ludzi w kraju(świadczyć o tym może fakt, że na jego pogrzebie był obecny król Stefan Batory). Obecnie jest uznawany za najwspanialszego poetę renesansu polskiego. Pisał utwory, w których jest zawarta ponadczasowa prawda, znajdują się więc one na liście lektur szkolnych. Myślę, że urok poezji Kochanowskiego można porównać do uroku lipy, którą pisarz wychwala we fraszce „Na lipę”.