Skarga konstytucyjna

miejscowość, 02.06.2010r.

TRYBUNAŁ KONSTYTUCYJNY

Skarżący: imię nazwisko
zam. miejscowość, ulica, nr domu/mieszkania

reprezentowany przez:
r. pr. Zofię Wilk
Kancelaria Radców Prawnych
„Vax" 43-721 Wrocław
ul. Leśna 18
SKARGA KONSTYTUCYJNA

W imieniu mocodawcy, imie nazwisko, którego pełnomocnictwo załączam, na podstawie art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wnoszę o:

stwierdzenie niezgodności :
1. art. 35 ust. 5 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. (Dz. U. Nr 65, poz. 595 z późn. zm.) z art. 2, 31 ust. 3 i 32.ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie w jakim oddaje ustalenie kompetencji organów Centralnej Komisji organizację i tryb działania - Centralnej Komisji przez uchwalony przez nią statut.

2. art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. ( Dz. U. Nr 65, poz. 595 z późn.zm.) z art. 2, 31 ust. 3 i 32.ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie w jakim dozwala na wyznaczenie recenzenta ze składu Centralnej Komisji
U Z A S A D N I E N I E
Wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 marca 2009 r. w sprawie sygn. akt: I OSK 681/05 , doręczonym wraz z uzasadnieniem w dniu 9 maja 2009 r. – NSA oddalił skargę kasacyjną (imię nazwisko) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18.10.2008 r. sygn. akt: I S.A. 1464/03 oddalającego skargę imie nazwisko na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia 14 maja 2008 r. nr BCK-I-O-1384/2002 w przedmiocie odmowy przedstawienia kandydatury imię nazwisko do tytułu naukowego profesora.

Ad 1) Podstawą w/w orzeczeń, poza innymi aktami prawnymi, była ustawa o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz Statut Centralnej Komisji, który to Statut, na podstawie delegacji ustawowej wynikającej ze skarżonego artykułu 35 ust. 5 ustawy o stopniach uchwaliła sama Centralna Komisja. Zbyt szeroka delegacja ustawowa zawarta w art. 35 ust. 5 ustawy o stopniach i tytule naukowym nie może ostać się w państwie prawa. Centralna Komisja zgodnie z art. 33 ust. 1 w/w ustawy, w zakresie wydawanych przez siebie decyzji pełni funkcję centralnego organu administracji rządowej i na mocy art. 29 ust. 1 winna stosować odpowiednio przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Tymczasem, na mocy uchwalonego przez siebie statutu Centralna Komisja całkowicie pomija udział strony w postępowaniu administracyjnym.
Statut ten w istocie dotyka praw jednostki, a więc dotyka materii, która w demokratycznym państwie prawa może być uregulowana jedynie Konstytucją lub ustawami ( naruszenie art. 2 Konstytucji ), i który ogranicza prawa jednostki, przez pominięcie udziału tej jednostki w postępowaniu poprzedzającym wydanie decyzji dotyczącej jej osoby ( naruszenie art. 31 ust. 3 i 32 ust. 1 Konstytucji).

Ad 2) Skarżony art. 35 ust. 3 ustawy o stopniach i tytule naukowym dozwala na powołanie recenzenta ze składu Centralnej Komisji. Tym samym zostaje zachwiana równowaga stron. Osoba, która z jednej wchodzi w skład organu wydającego decyzję jednocześnie na mocy w/w przepisu może pełnić funkcję recenzenta czyli w istocie biegłego w sprawie co narusza art. 2 i 32 ust. 1 Konstytucji RP. Recenzent Członek CK staje się w istocie więc arbitrem we własnej sprawie, a jego opinia biorąc pod uwagę, że Centralna Komisja jest organem kolegialnym, w skład którego wchodzą przedstawiciele bardzo różnorodnych dyscyplin może mieć znaczący wpływ na opinię pozostałych członków składu. Przy całym szacunku i uznaniu dla członków Centralnej Komisji już tylko istnienie wątpliwości w tej sprawie wskazuje, że jest to sytuacja nie do zaakceptowania w państwie prawa.

W tym stanie rzeczy wnoszę jak na wstępie.