Charakterystyka Kordiana jako bohatera romantycznego.

Na podstawie podanego fragmentu „Kordiana” Juliusza Słowackiego scharakteryzuj tytułową postać jako bohatera romantycznego. Odwołaj się do innych, znanych Ci scen dramat.

Kordian- główny bohater dramatu Juliusza Słowackiego- to na początku utworu młody chłopak z poczuciem bezsensu swojego życia. Pragnąć odnaleźć cel i drogę podróżuje po Europie. Jednym z miejsc, które odwiedza, jest najwyższy szczyt kontynentu- Mont Blanc. W tym miejscu Kordian wygłasza słynny monolog, którego fragment przedstawiony jest powyżej. Kordian wygłaszając mowę na górze podsumowuje swoje dotychczasowe podróże. Jego postawa jest skrajnie zmienna od tej prezentowanej w pierwszym akcie utworu. Mężczyzna ma świadomość własnej siły i potęgi, przypisuje sobie niezwykłą rolę osoby, która symbolizuje człowieczeństwo na szczycie góry. Kordian pragnie przewyższyć mądrością wszystkich ludzi, znać ich myśli i uczucia. Stwierdza, iż potrafi podobnie jak Bóg w „dzień stworzenia” zdziałać jeszcze więcej, porównuje się do Niego. Możliwości Kordiana są według niego na równi z dziełami Bożymi. Człowiek ten odnajduje cel swojego życia. Zamierza zrobić coś wielkiego dla ludzi, świata, jednak przez chwilę waha się, czy nie lepiej byłoby popełnić samobójstwo. Mężczyzna wspominając ostatnie podróże ostatecznie traci wiarę w bezinteresowną miłość. Jego wiara w Boga również ulega upadkowi. Kordian odzyskuje chęć życia, dostrzega jego sens. Uważa również, że jest ideałem oraz wierzy, że może jeszcze bardziej się udoskonalić. Swoje zamiary pragnie przekazać innym ludziom, chce zachęcić ich do działania, wzbudzać wolę walki, przelać na nich swój zapał i natchnienie. Kordian przywołuje w swojej wypowiedzi postać historycznego Winkelrieda i porównuje się do niego. Podobnie jak ten średniowieczny rycerz, Kordian poświęca swoje życie w imię ojczyzny, walczy i nie boi się zginąć, aby wyswobodzić z rąk zaborców Polskę. Zdaje sobie sprawę z tego, że jego ofiara może przyczynić się do szczęścia narodu. Dzięki temu, jego życie nabiera sensu, jest to główny cel bohatera. Kordiana charakteryzuje- podobnie jak każdego bohatera romantycznego- buntownicza natura. Mimo sprzeciwu wielu osób, postanawia sam zabić Cara, buntuje się przeciwko decyzji większości, nie zważając na negatywne skutki jakie niesie ze sobą ten haniebny czyn. Jest to również człowiek nieszczęśliwie zakochany- w pierwszym akcie dostrzegamy smutek i przygnębienie wynikające z między innymi niespełnionej miłości do Laury, która nie traktuje jego uczucia poważnie. Kordian to patriota, pragnie szczęścia ojczyzny, jest wrażliwy na piękno. Bohaterowi romantycznemu towarzyszy często przemiana duchowa. Tak też jest z Kordianem, który z przygnębienia i bezsensu życia staje się silnym mężczyzną o ugruntowanym spojrzeniu na świat. Bohater dramatu Juliusza Słowackiego to przykład typowego dla doby romantyzmu człowieka. W imię wyższych wartości jest w stanie poświęcić nawet własne życie.