Efekt snoba, efekt owczego pędu, popyt spekulacyjny

Efekt snoba - zjawisko ekonomiczne polegające na ograniczaniu zakupu pewnych dóbr lub całkowite zaniechanie ich nabycia, ponieważ są one chętnie nabywane przez inne gospodarstwa domowe. W tym zjawisku krzywa popytu położona jest poniżej krzywej popytu dla typowego konsumenta, a jej opadająca tendencja jest znacznie silniejsza.
Przykład: grupa snobów z USA nie jada hamburgerów, gdyż jest to według nich jedzenie dla zwykłego Amerykanina. Ponieważ według nich (grupy snobów) oni sami są wyjątkowi, jedzą potrawy z wyższej półki cenowej.
Niefortunna nazwa tego zjawiska jest łudząco podobna do odwrotnego zjawiska - paradoksu Veblena, kiedy to popyt rośnie mimo wzrostu ceny ze względu na prestiżowy charakter dóbr (krzywa popytu przebiega dokładnie odwrotnie). Jednak przeciwieństwem efektu snoba jest efekt owczego pędu, który jest przypadkiem efektu Leibesteina.


Efekt owczego pędu – zjawisko mające miejsce, gdy konsumenci pragną nabywać pewne dobra, nawet po wyższych cenach tylko dlatego, że kupują je inni. Wynika to z chęci naśladowania osób, z którymi chcą się utożsamiać.
Zjawisko to pozwala wyjaśnić m.in. wpływ mody na kształtowanie popytu. Krzywa popytu dla tej grupy konsumentów położona jest wyżej od krzywej popytu dla typowych konsumentów, a jej opadająca tendencja jest słabsza.
Przedstawia on sytuacje dokonywania wyborów rynkowych pod wpływem oddziaływania innych osób. Zjawiska te bazują na fakcie, że wielu konsumentów to osoby o tzw. zewnętrznym umiejscowieniu kontroli (zewnątrzsterowne).
Efekt owczego pędu to przypadek efektu Leibesteina (inny przypadek to efekt snoba).


popyt spekulacyjny, który polega na dążeniu do posiadania pieniądza przynoszącego zysk w przyszłości;
popyt spekulacyjny-wiąże się z gromadzeniem pieniądza w celu jego ulokowania w konkretne towary . Popyt na pieniądz rośnie wraz ze wzrostem realnego dochodu narodowego, maleje wraz ze wzrostem nominalnej stopy procentowej.