Charakterystyka Edmunda Pevensie'a z lektury "Opowieści z Narnii. Lew, Czarownica i Stara Szafa"

Edmund Pevensie to chłopiec, który miał troje rodzeństwa. Był młodszy od swojego brata Piotra i siostry Zuzanny, lecz starszy Łucji - najmłodszej z rodzeństwa.

Już pierwsza scena, w której się pojawia, pokazuje go jako niekulturalnego, ponieważ gdy po raz pierwszy zobaczył Pana Profesora, chciał wybuchnąć śmiechem. Na szczęście, wtedy w porę twarz osłonił chusteczką.

Chłopiec często okazywał swoje niezadowolenie, dlatego miał złe stosunki z rodzeństwem. Gdy tylko Łucja powiedziała mu o krainie, którą odkryła, wyśmiał ją i jej nie uwierzył. Często kłócił się i rywalizował ze swoim bratem.

Spotkanie z Czarownicą miało na jego życie wielki wpływ - został skuszony obietnicą władzy i nieskończonej ilości ptasiego mleczka. Przez to zdradził swoje siostry i brata, stając na pewien czas po stronie Czarownicy. Dopiero kiedy znalazł się w niebezpieczeństwie, zrozumiał, że postąpił bardzo źle i okazał skruchę. Przeprosił swoje rodzeństwo.

Edmund wykorzystał daną mu szansę, stając do walki między dobrem a złem, tym razem przeciwko okrutnej Czarownicy, którą znienawidził.

Uważam, że Edmund na początku był chłopcem złośliwym, nielojalnym oraz upartym, ale bardzo zmienił się pod wpływem przygód, jakich miał okazje doświadczyć. Stał się bardziej odpowiedzialny i zrozumiał, że nie można naśmiewać się z rodzeństwa. Stał się dużo lepszym bratem, a także człowiekiem.