Czasy w języku angielskim cz.1

CZAS PRESENT CONTINUOUS
Czasu Present Continuous używamy gdy:
-mówimy o czynnościach ciągłych, dziejących się w chwili mówienia
(np.”Zapisujemy teraz przykłady prezent continuous”)
-mówimy o najbliższej zaplanowanej przyszłości, gdy podjeliśmy jakieś kroki w celu realizacji tej czynności
(np.”Idę jutro do kina” – zakupiłam już bilet)
-mówimy o stanach bądź zwyczajach tymczasowych – ograniczonych ramami czasowymi
(np.”Chodzę na kurs prawa jazdy”)
-mówimy o zdarzeniach bardzo częstych, zazwyczaj irytujących
(np.”Dlaczego zawsze mówisz mi co mam robić”)
Gerund – wszystko z końcówką –Ing
os. + am/is/are + V₁ -ing
CZAS PRESENT SIMPLE
Czasu Prezent Simple używamy gdy:
-mówimy o zwyczajach, czynnościach powtarzających się w teraźniejszości
(np.”W każdy piątek mam angielski”)
-mówimy o stanach emocjonalnych, czyli gdy używamy czasowników nie występujących z końcówką –ing (stativ verbs)
(np.”Lubię to miasto”)
-gdy mówimy o stanach nie-emocjonalnych
(np.”Mieszkam w Polsce”)
~mówiąć o przyszłości:
-gdy mówimy o zdarzeniach na które nie mamy wpływu (rozkłady jazdy, pogoda)
(np.”My plane to take off tomorrow at 11 am”; „Sunset to day to 18³⁰)
~mówiąc o przeszłości:
-gdy chcemy dodać wydarzeniom akcji i tym samym zaangażować w nie bardziej słuchacza bądź czytelnika (np.w komentarzach sportowych, opowiadaniach albo tytułach prasowych)
(np. „Curator comes in PZPN’)
os. + V₁ (s/es) + dop.
(Wh) + do/does + os + V₁ + dop. ?
to be – bez operatora
do i does używamy w zdaniach twierdzących, by podkreślić i nadać moc wypowiedzi.
CZAS PAST SIMPLE
Czasu Past Simple używamy gdy:
-mówimy o pojedynczych zdarzeniach w zamkniętej przeszłości, kiedy podajemy albo gdy wynika z kontekstu kiedy to zdarzenie miało miejsce
(np. „Tydzień temu kupiłam nowy samochód”)
-gdy mówimy o zwyczajach w zamkniętej przeszłości, czyli takich które już nie obowiązują
(np. „ Kiedy chodziłam do podstawówki to bawiłam się zabawkami”)
-gdy mówimy o stanach emocjonalnych i nie-emocjonalnych w zamkniętej przeszłości
(np.”W przeszłości mieszkałam w Krakowie”
„Kochałam go w trakcie studiów”)
os. + V₂ + dop.
Pytania i przeczenia w czasie past Simple tworzymy przy pomocy operatora did. Operatora did nie stosujemy w przypadkach operatora to be oraz w przypadkach czasowników modalnych.
(Wh) Did + os. + V₁ + dop. ?
CZAS PAST CONTINUOUS
Czasu Past Continuous używamy gdy:
-mówimy o czynności ciągłej mającej miejsce w przeszłości w trakcie której miało miejsce jakieś zdarzenie
(np.”W trakcie gdy pływaliśmy w basenie zgasło światło”)
-mówimy o dwóch czynnościach ciągłych, które działy się w przeszłości równolegle
(np.”Kiedy mama gotowała zupę, tata reperował samochód”)
-mówimy jak długo dana czynność ciągła trwałą w przeszłości
(np.”Cały poranek czytałam książkę”)
-gdy wprowadzamy słuchacza bądź czytelnika w akcję o której chcemy powiedzieć
(np.”Zapadał zmierzch, nadciągała burza z piorunami”)
os. +was/were + V₁-ing + dop.
(Wh) was/were + os. + V₁-ing + dop.
while (podczas gdy); when (gdy)
while + past continuous
when + past simple
CZAS PRESENT PERFECT SIMPLE
Czasu Present Perfect Simple używamy gdy:
-mówimy o pojedynczych zdarzeniach w przeszłości, gdy nie podajemy, ani gdy nie wynika z kontekstu, kiedy to zdarzenie miało miejsce
(np.”Byliśmy w Australii.”
-mówimy o zdarzeniu, które miało miejsce w przeszłości i które miało miejsce w przeszłości i którego efekt odczuwalny jest w teraźniejszości
(np.”On złamał nogę” (nadal ma ją złamaną))
-mówimy o stanach albo zwyczajach, które rozpoczęły się w przeszłości i trwają do chwili obecnej
(np.”Lubię grać na komputerze od 10 lat” ; „chodzę do tej szkoły od 1 września 2008r”)
-mówimy o zdarzeniach, które właśnie miały miejsce
(np.Właśnie zapisaliśmy użycia czasu prezent perfect Simple”)
since – od
for – przez
just – właśnie
already – już
yet – jeszcze
os. + have/has +(already, just) V₃ + dop.
CZAS FUTURE SIMPLE
Czasu Future Simple
(Will) używamy gdy:
-podejmujemy decyzje w trakcie trwania rozmowy, czyli decyzje spontaniczne i gdy wykorzystujemy to przy obietnicach, ofertach, propozycjach.
(np.”Pomogę Pani” (osoba wsiadająca do tramwaju) ; „I promise I will send you letter”)
-gdy wnioskujemy na temat tego co wydarzy się w przyszłości, na bazie tego co nam się wydaje, na bazie inicjatyw, a nie oczywistych/ rzeczywistych przyczyn tego zdarzenia, czyli gdy nie mamy pewności, że coś się zdarzy.
(np.”I think she will be a singer”)
(Be going to) używamy gdy:
-mówimy o zamiarach, gdy decyzję podjeliśmy przed rozpoczęciem rozmowy
(np.”Zamierzam studiować medycynę”)
-gdy wnioskujemy o tym, co wydarzy się w przeszłości na bazie rzeczywistych przyczyn tego zdarzenia
(np.”Będzie padał deszcz” (widzę chmury, a wiatr wieje w moim kierunku))
os.
os .+ to be(am/is/are) + goig to + V₁ + dop.
Zero