Periodyzacja
1450r. Wynalezienie druku
1492r. Odkrycie Ameryki
1543r. Upadek Konstantynopola
1517r. Wystąpienie Marcina Lutra
1548r. Sobór trydencki
1648r. Koniec wojny trzydziestoletniej
Renesans jest epoką otwierającą czasy nowożytne. Przepaść między "starą" a "nową" kulturą europejską jest wielka, ponieważ na przełomie XV / XVI wieku we Włoszech, a w XVI w. W innych częściach kontynentu, zmieniało się całkowicie myślenie człowieka, jego podejście do sztuki i tradycji filozoficznej i literackiej. Oczywiście zmiany te nie nastąpiły z dnia na dzień. Przełom idei jest procesem, na który składają się wydarzenia historyczne, sytuacja polityczna oraz zjawiska społeczne.
Odrodzenie to przede wszystkim epoka wielkich indywidualności.
Każdy, kto czuł w sobie przypływ talentu, rozwijał go wszechstronnie. Człowiek nie był zorientowany na jedną dyscyplinę, bardzo często pełnił wiele funkcji: zawodowych, społecznych, politycznych i artystycznych .
Najlepszym przykładem może być Leonardo da Vinci albo Michał Anioł którzy interesowali się nauką, techniką, rozmaitymi dziedzinami sztuki i filozofią.
Renesans zrodził wielu geniuszy, których osiągnięcia do dziś wzbudzają podziw i szacunek, gdyż znajdują praktyczne zastosowania.
Odrodzenie się człowieka w renesansie polegało na odrzuceniu ideałów średniowiecznej ascezy, zanegowaniu scholastyki i średniowiecznego systemu gradualnego ( hierarhi bytów od najniższych po uduchownione). Nowa epoka podkreślała niezwykłą godność człowieka, wartości życia ziemskiego. Z tak rozumiana wartością życia doczesnego wiązała się ciekawość świata i chęć jego odkrywania. Było to olbrzymie pole, które dopiero należało odkryć i zbadać. Stąd też XV i XVI wiek to czas wielkich odkryć geograficznych i podróży naukowych.
Renesans to również okres odrodzenia nauki i sztuki. Pojawił się druk, który zrewolucjonizował całą epokę, myślenie o świecie oraz przekaz informacji. Książki, które były dotąd prawie niedostępne i nieosiągalne ze względu na ich cenę, stały się dobrem powszechnym. Wydarzenie to wpłynęło na szybkość przekazu idei i myśli. Nie można również zapominać, iż Renesans jest czasem, w którym obficie korzystano z dorobku antycznego, w którym się do niego odwoływano i stawiono go sobie za wzór.
Średniowiecze nie otaczało antycznych zabytków szczególna czcią, a myśl antyczna była jedynie zbiorem mądrych zdań. Renesans nadał antykowi nowy sens.
Antyk stał się kryterium oceny dorobku renesansowego, kanonem piękna w sztuce i filozofii. Bardzo popularne stało się hasło powrotu do źródeł - czyli od fontes. Zdaniem badaczy wpływ na narodziny renesansu wpływ miały również. m. in. Kryzys papiestwa, rozluźnienie więzi łączących papiestwo z cesarstwem, rozwój miast, handlu i rzemiosła. Ponadto odrodzenie miało miejsce tylko w łacińskiej części Europy. W Bizancjum przełom renesansowy nie nastąpił.
Reformację i humanizm uważa się za dwa najważniejsze prądy renesansowe. Np.. W Niemczech większą role odgrywała reformacja, natomiast we Włoszech czy Hiszpanii - humanizm. Jednak nie da się wyznaczyć ostatecznych granic między tymi zjawiskami, które przenikały się, zwalczały i napędzały wzajemnie.
Renesans pozostał epoką, w której dominowała jeszcze łacina. Był to uniwersalny język , którym posługiwała się wykształcona Europa. Renesansowa łacina była jednak bardziej przejrzysta od średniowiecznej, odzyskała swój starożytny blask i piękno. Wielu pisarzy było już twórcami dwujęzycznymi - rozwijały się tym samym literatury i języki narodowe.