Kobieta piękna, władcza, zdradziecka i próżna. Przedstaw sposoby kreowania postaci kobiecych w utworach różnych epok

Kobiety są popularnym motywem literatury różnych epok. Najczęściej są ukazywane jako bohaterki pozytywne. Są kochającymi narzeczonymi, poswięcającymi swe życie bojowniczkami o wolność ojczyzny, oddanymi i wiernymi żonami, przykładnymi matkami. Nie mniej jednak w wielu utworach literackich spotykami kobiety piękne i zdradzieckie, władcze i próżne.

Kobieta żądną władzy, piękną i zdradziecką była m.in. bohaterka dramatu J. Słowackego pt. "Balladyna''. Walcząc o względy księcia Kirkora, widząc szansę na zostanie jego żoną i księżną zabiła swoją siostrę Alinę i wyrzekła się matki - prostej wieśniaczki, która kompromitowała ją swoim pochodzeniem. Popełniła w swoim życiu wiele zbrodni - zamordowała Pustelnika, któremu, w chwili słabości zwierzyła się z zabójstwa siostry, zabiła posłańca Kirkora - Gralona, wreszcie dawnego kochanka Grabca. Ale w końcu zastała ukarana. Zabija ją piorun - symbol kary boskiej. Balladyna była osobą zdradziecką, żądną władzy, bezkompromisową, ale i ona pragnęła po osiągnięciu władzy i pozbyciu się rywali, rządzić sprawiedliwie. Nie może jednak zbudować sprawiedliwego państwa prawa, skoro droga, wiodąca do sławy, jaką wybrała była nieuczciwa. Skazując matkę, wydaje na siebie wyrok, który wykonują siły wyższe. W tym tkwi tragizm bohaterki: jeśli jej rozkaz ma moc, musi zginąć, jeśli zaś wyroku skazującego nie wyda nie będzie sprawiedliwym władcą. W utworze brak zachowania zasady trzech jedności, charakterystycznych dla dramatu. Słowacki ukazuje Balladynę w różnych miejscach - w lesie nad Gopłem, w chacie wdowy -jej matki, w sali tronowej itd.

Podobną kobietą żądną władzy i nie wahającą się przed zabiciem rywali jest Lady Makbet z dramatu W. Szekspira pt. "Makbet'"