Charakterystyka Alcybiadesa

Nauczyciel historii w warszawskiej szkole im. Samuela Lindego, Tymoteusz Misiak, urodził się 18 sierpnia 1899 roku. Był trochę wyłysiałym, szczupłym i pochyłym kawalerem z obwisłymi ramionami. Codziennie łagodnie patrzył na uczniów swoimi aksamitnymi, czarnymi oczami. Nie przywiązywał zbytniej wagi do swojego wyglądu, o czym świadczyły między innymi niewyprasowane spodnie.
Jego postać była uosobieniem niezaradności i poczciwości. Profesor był osobą spokojną i sympatyczną. Bardzo trudno było go wyprowadzić z równowagi. Nigdy nie krzyczał. Był sprawiedliwy i bardzo cenił tę cechę u drugiego człowieka. Uważano nawet, że powinien wstąpić do klasztoru lub zostać filozofem. Dlatego też inni nauczyciele nie lubili go, twierdząc, że jest złym nauczycielem, który nie umie zapanować nad uczniami i pozwala im sobą „pomiatać”. Dyrektor nie przepadał za nim i z pewnością już dawno by go zwolnił, gdyby nie fakt, że nie było nikogo na jego miejsce.
Nigdy nie jest za późno na zmianę, gdy Słaby, Pędzel, Zasępa i Ciamciara zdobyli „sposób” na Alcybiadesa, profesor zmienił się w innego człowieka. Nie był już tym samym nauczycielem jak kiedyś,
zaczął o siebie dbać. Inaczej się ubierał, co było wielkim szokiem dla otoczenia. Nabrał pewności siebie i częściej się uśmiechał, dzięki czemu wyglądał o wiele młodziej. Jego pochyłość znacznie się zmniejszyła; nabrał ruchliwości.
Polubił klasę 8a i zawarli triumwirat, który miał na celu wspólne wspieranie się i dążenie do poznania historii w inny sposób niż dotychczas.
Pan Misiak jest jak najbardziej pozytywną postacią. Alcybiades był dobrym profesorem i pedagogiem. Chciałabym mieć takiego nauczyciela, ponieważ takich wspaniałych ludzi jak on jest niewielu.