Kreon - tyran czy roztropny władca

"Antygona" Sofoklesa to dramat w którym dzieje bohaterów nawiązują do mitu o "Labdakidach". Naczelnym problemem tego utworu jest stosunek panującego do podwładnych oraz sposób rządzenia. Z tym problemem związany był Kreon. Swoją postawą reprezentował on państwo, kierując się rozumem i prawami ziemskimi, pisanymi. Kreon wydając rozkaz królewski zabraniający pod karą śmierci, pochowania Polinejkesa, miał na celu dobro społeczne, interesy państwa i utrzymanie silnej władzy. Później jednak okazało się, że ta decyzja została pochopnie podjęta. Przestrzegając praworządności jako władca uważał, że z punktu widzenia interesów państwa postępuje słusznie. Był przekonany, że działa w imię wyższych racji państwowych. Jako rządzący nie chciał dopuścić do tego, by lekceważono jego rozkazy, uważał bowiem, że decyzje panującego są niepodważalne, gdyż wyrażały decyzję całego narodu. Narażał się bogom, gwałcąc prawa religijne, które nakazywały pochowanie zwłok zmarłego. Kreon ogółem reprezentował wykluczające się wzajemne prawa – ziemskie oraz jednakowo ważne, ale dwie różne i sprzeczne ze sobą postawy i poglądy na świat. Zawsze był przekonany o słuszności swojej racji i nie przejmował się swoim niewłaściwym postępowaniem. W tymże dramacie musiał dokonać wyboru pomiędzy działaniem, które nakazywało mu sumienie i uczucia rodzinne, a decyzją konieczną do utrzymania swojego autorytetu jako króla. Kreon objął rządy w trudnym dla państwa momencie. Pragnął on przywrócenia w państwie trwałego pokoju. Jego podejrzliwość, nerwowe działanie, niesłuchanie niczyich rad i popełnianie przez niego błędów, powodowało, że można go było uznać za despotę. Natomiast duma i niepohamowana żądza absolutnej i nieograniczonej władzy oraz starania o jej umocnienie były cechami Kreona, które świadczyły o jego mianie jako władcy. Kreon żądał bezgranicznego i bezkrytycznego posłuszeństwa oraz respektowania wydanych przez siebie praw. Ustalał on własne prawa przez łamanie innych. Pozornie odwoływał się do interesu państwa i jego obywateli. Kreona można by nazwać także tyranem, gdyż miał on niewłaściwy stosunek do poddanych. Pogardzał on ludem. Nie liczył się z jego głosem. Był chętny do oparcia rządów na zniewoleniu obywateli.

Uważam, że Kreon to zarówno władca, jak i tyran, gdyż Jego sposób rządzenia był zmienny. Raz pokazywał się jako król, a raz jako człowiek nieznający skrupułów.