Tolerancja - przemówienie.

Czym właściwie jest tolerancja? Z języka łacińskiego tolerantio- „cierpliwa wytrwałość”, jako czasownik tolerare oznacza „wytrzymywać”, „znosić”, „wycierpieć”. Jako termin będący w użyciu tolerancja to postawa społeczna i osobista odznaczająca się poszanowaniem poglądów, zachowań i cech innych ludzi, a także ich samych. Dlaczego mamy jej wciąż tak mało?
Każdy z nas chciałby aby ludzie byli w stosunku do niego tolerancyjni, wszyscy chcemy być akceptowani bezwarunkowo przez otoczenie. Tolerancja niszczy bariery i zbliża do siebie ludzi, nawet jeśli są skrajnie różni od siebie. Skąd ją brać? Często słyszy się, że największy brak tolerancji można zaobserwować u młodzieży, skąd to się bierze? Otóż mało prawdopodobne jest by młodzi ludzie odznaczali się tolerancją gdy jej brak obserwują u dorosłych, którzy powinni poniekąd być dla nich wzorem do naśladowania. I właśnie ten wzór nie ma w sobie wystarczających pokładów tolerancji, by młodzież nią zarazić... Nauczyciele i rodzice nie akceptują na przykład stylu swoich dzieci lub uczniów: koloru włosów, ubioru, a później te dzieci wyrastają na pseudo-kibiców, rasistów itd. Czy ma sens „tępienie” kogoś, ponieważ ta osoba jest kibicem innej drużyny niż nasz „faworyt”? Przecież ma do tego pełne prawo, a nie przekonamy go do zmiany upodobań, zresztą w jakim celu, w imię czego? Nie można na siłę próbować upodobnić wszystkich do siebie, nie ma to sensu ani nie odniesie skutku. Jeszcze większą głupotą jest rasizm bądź źle pojęty patriotyzm; jakie mamy podstawy okazywać brak szacunku i tolerancji wobec osoby o innym kolorze skóry niż nasza, tym bardziej, że nikt z nas nie ma na to nawet najmniejszego wpływu, jak również na to, w jakim kraju się urodził, czy dane mu było o tym decydować? Czy w takim razie nie powinniśmy tolerować kogoś, ponieważ wyznaje inną wiarę, bo to przecież jego wybór? Nawet jeśli, nie powinniśmy osądzać czy czyjś wybór jest dobry czy zły. Dlaczego jesteśmy uprzedzeni do ludzi od których się różnimy, nawet nieznacznie? Czy prawdą jest, że boimy się tego, czego nie znamy? A nawet jeśli czy to powód do braku tolerancji? Z braku tolerancji właśnie biorą się: fanatyzm, prześladowania (między innymi religijne), i szeroko pojęte walki: pomiędzy wyznawcami różnych religii, ludźmi o innych poglądach, narodowościach czy nawet tak błahej rzeczy jak wyglądzie. Naturalnie są rzeczy których nie powinno się akceptować, ponieważ np. narażają na krzywdę drugiego człowieka, bądź ten fakt akceptują, wtedy przestaje to być jednak tolerancją a staje się znieczulicą, pomimo to, moim zdaniem tolerancja jest bardzo potrzebna, a zawarte w niej zrozumienie i empatia są kluczem do bezkonfliktowej egzystencji z ludźmi z naszego bliższego i dalszego otoczenia. Dziękuję za uwagę.