Opis obrazu pt. Wieża Babel autorstwa Pietera Bruegla

Obraz pt. "Wieża Babel" Pietera Bruegla pochodzi z XVI wieku. Przedstawia on budowę wieży, która miała pomóc ludziom w znalezieniu swojego miejsca na Ziemi i zapobiec rozproszeniu się ich na świecie.

Na głównym planie dzieła widnieje ogromna wieża. Ma siedem pięter co symbolizuje, że ludzie, którzy ją budują pragną być bliżej Boga, a nawet ponad nim. Chcą udowodnić, że nie są gorsi od Stwórcy i mogą panować nad światem tak samo, jak on. Z jednej strony budowla jest zawalona, nikt nie zauważa, że ich praca jest na marne. Wieża rzuca cień na miasto, które otacza budowlę. W porównaniu z domami, jest ona naprawdę wielka. U stóp budowli, w prawym, dolnym rogu obrazu jest rzeka, lub morze. Znajduje się tam także port, do którego zmierzają statki. W lewym, dolnym rogu dzieła stoją ludzie, najprawdopodobniej są to robotnicy ze swoim władcą. Jest on ubrany w długą, białą szatę, a przed nim klęczą mężczyźni. Niebo jest lekko zachmurzone, a w oddali widać krajobraz z pagórków. Ludźmi, którzy budowali tę wieżę, kierowała pycha i zarozumiałość. Za wszelką cenę chcieli zapanować nad światem i udowodnić, że mogą być potężniejsi od Boga. Pan postanowił ukarać ludzkość za ich czyny i pomieszał ich języki, co skomplikowało dalszą budowę wieży.

Obraz opowiada o scenie opisanej w starym testamencie. Jest namalowany matowymi kolorami oraz ma dużo szczegółów.