W jaki sposób państwo polskie zapewnia bezpieczeństwo i pokój swoim obywatelom

Nadrzędnym celem Rzeczypospolitej Polskiej jest zapewnienie bezpiecznych warunków realizacji interesów narodowych poprzez eliminację wewnętrznych i zewnętrznych zagrożeń.
Polityka bezpieczeństwa zewnętrznego kraju realizowana jest poprzez budowanie jak najlepszego wizerunku i umacnianie pozycji państwa na arenie międzynarodowej.
W wymiarze globalnym głównym zadaniem jest rozwój przyjaznych stosunków z innymi krajami, przeciwdziałanie konfliktom i ich skutkom.
Członkowstwo w NATO powoduje, że Polska bierze aktywny udział w międzynarodowych misjach pokojowych, zwalczaniu światowego terroryzmu i budowaniu partnerskich stosunków z innymi krajami.
Jako członek Unii Europejskiej Polska wzmocniła swoje bezpieczeństwo poprzez realizowanie wspólnej polityki, np. w zakresie bezpieczeństwa energetycznego. Polityka UE zakłada nawiązywanie pokojowej współpracy wobec innych regionów świata i zapobieganie zagrożeniom pokoju i stabilizacji. Państwo polskie wnosi znaczący wkład ludzki i materialny w organizowane przez Unię misje stabilizacyjne, pokojowe, ratownicze. Rozbudowuje też
i unowocześnia własne uzbrojenie.
Polska zabiega też o dalszy rozwój współdziałania w Unii w sprawie zwalczania przestępczości zorganizowanej i terroryzmu. Ze względu na swoje położenie szczególną wagę przywiązuje się do zacieśnienia współpracy członków UE w zakresie polityki imigracyjnej, azylowej i ochrony granic. Jednocześnie rozwijana jest intensywna współpraca i przyjazne stosunki ze wszystkimi naszymi sąsiadami. Oraz pozostałymi państwami Europy Środkowej
i Wschodniej.
Nasz kraj niezmiennie opowiada się za zachowaniem przewidzianej w Karcie Narodów Zjednoczonych odpowiedzialności ONZ za utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego. Deklaruje swój udział w podejmowanych przez ONZ działaniach mających na celu rozwiązywanie konfliktów, operacjach pokojowych i stabilizacyjnych.
Polityka bezpieczeństwa wewnętrznego opiera się o sprawnie działające, wyszkolone
i sprawnie współpracujące ze sobą instytucje państwowe i obejmuje swoim działaniem m.in. następujące sfery życia obywateli:
1. Bezpieczeństwo społeczne.
 Praca i polityka społeczna – prowadzenie aktywnej polityki społecznej w celu zmniejszenia bezrobocia i obszarów wykluczenia społecznego poprzez wzrost zatrudnienia i realnych dochodów.
 Nauka i edukacja – dążenie do jak najlepszego wykształcenia obywateli, wspieranie badań naukowych.
 Zdrowie – zapewnienie ochrony życia i zdrowia obywateli, hamowanie ekspansji chorób przewlekłych i epidemii. Utrzymywanie rezerw produktów medycznych i sprzętu w razie sytuacji kryzysowych. Prowadzenie akcji ratowniczych.
2. Bezpieczeństwo ekonomiczne.
 Energetyka – zapewnienie stabilnych i nieprzerwanych dostaw nośników energii na podstawie długoterminowych kontraktów. Wdrażanie technologii energooszczędnych oraz utrzymanie rezerw strategicznych ropy naftowej i gazu ziemnego. Duże znaczenie ma wypracowanie wspólnego stanowiska UE w sprawie solidarności energetycznej.
 Finanse – utrzymywanie równowagi budżetowej i należytej swobody przepływów kapitałowych.
 Przemysłowy potencjał obronny – rozwój przemysłu obronnego pozostający w symbiozie z potrzebami obronnymi i przyjętymi zobowiązaniami sojuszniczymi w NATO. Wdrażanie nowych technologii, rozwój własnego przemysłu obronnego.
 Infrastruktura transportowa i łączności – rozwój i budowa sieci dróg, lotnisk, linii kolei, żeglugi. Tworzenie nowoczesnej struktury łączności elektronicznej z innymi krajami Europy w celu szybkiego i niezawodnego reagowania w sytuacjach kryzysowych.
3. Bezpieczeństwo ekologiczne.
Prowadzenie działań ekologicznych na rzecz czystości wód, powietrza, zapobieganie degradacji gleb, ograniczanie ryzyka wystąpienia katastrof ekologicznych.
4. Bezpieczeństwo informacyjne i telekomunikacyjne.
Ochrona informacji niejawnych, wprowadzanie nowoczesnych systemów zabezpieczeń.