Obraz Michała Anioła "Wygnanie z raju"

Dzieło Michała Anioła powstało w epoce renesansu. Autor był człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym i utalentowanym. Tematyką obrazu jest pierwszy grzech Adama i Ewy oraz wygnanie z raju. Nawiązuje do Biblii. Możemy je oglądać w Kaplicy Sykstyńskiej w Rzymie.

Głównym motywem dzieła są postacie węża i pierwszych ludzi. Po lewej stronie stoi silny, dobrze zbudowany mężczyzna, a obok niego piękna, wsparta o wielki głaz kobieta. Oboje wyciągają dłonie w stronę węża, owiniętego wokół potężnego drzewa, który podaje im Zakazany Owoc. Druga strona obrazuje Adama, Ewę oraz Cherubina, który jako jedyny przedstawiony jest w ubraniu. Kieruje on miecz w stronę mężczyzny, próbującego się bronić. Możemy zauważyć, iż Adam i Ewa chcą uciekać, a na ich twarzach maluje się uczucie strachu i cierpienia.

Cały obraz ma charakter symboliczny. Przykładem jest wąż, uosabiający szatana oraz Adam i Ewa ukazujący ludzkość.

Obraz ma kompozycję symetryczną. Występuje na nim tylko plan główny. Kolorystyka obrazu jest zróżnicowana. Na planie pierwszym dominują kolory ciepłe, zaś w oddali niebo ma barwy chłodne.

Moim zdaniem obraz Michała Anioła, ukazujący grzech pierwszych ludzi oraz wygnanie z Raju to wielkie dzieło uzdolnionego artysty. Poprzez obraz potrafił przekazać nam swoje myśli i wyobrażenia. Ważny jest także styl wykonania.