Opis akcji Kopernikowskiej "Kamienie na szaniec"

Akcja Kopernikowska jest znana na cały kraj. Jest najsłynniejszym indywidualnym wyczynem grupy operacyjnej „Wawer”.
Głównym bohaterem tej akcji jest Alek, który jest pomysłodawcą tego wyczynu.

Na początku 1942 roku Alek ujrzał informację, że Mikołaj Kopernik, któremu postawiono pomnik w Warszawie, urodził się 19 lutego.. Alek, długo nie namyślając się, doszedł do wniosku, że zrobi dla Kopernika „prezent”.

Udając się 11 lutego pod posąg z zamiarem wykręcenia niemieckiej tablicy powieszonej tuż pod rzeźbą, zaraz po przejęciu Warszawy. Niemcy powiesili tę tablicę aby propagować swoją kulturę, oraz swoje przekonania. Podchodząc do statuły, Alek dokładnie się rozglądał czy nikt go nie obserwuje. Okolica jest chicha i spokojna. Był wczesny ranek, więc bardzo mało ludzi na ulicy. Tablica oraz jej przymocowania były duże.

Chłopiec sprawnie odkręcił złote śruby. Sprawa była dosyć „delikatna” w porównaniu do innych akcji, dlatego też nie chciał aby był przez kogoś zauważony. Odkręcił ostatnią śrubę i wyrzucił na ziemię. Tablica była ciężka, więc wypuszczając ja z rąk powstał duży, metaliczny huk.
Alek nie przewidział że powstanie tak duży dźwięk, więc zaczął uciekać z miejsca zdarzenia aby nie zostać powołanym do odpowiedzialności. Po kilkunastu metrach biegu, zatrzymał się. Był spocony i zdyszany ale szczęśliwy.

Rozglądnął się czy nikt go nie widział, na szczęście nikogo wokół nie było.
Kończąc swoje zadanie powrócił na miejsce zdarzenia. Przybywszy, wziął tablicę i zaczął ją ciągnąć po śniegu w kierunku ulicy Oboźnej. Po kilkunastu minutach pracy, zakopał tablicę w zaspie śnieżnej, przy chodniku. Dumny Alek wrócił do domu.

Po paru dniach bawiące się dzieci znalazły tablicę. Misja zakończona powodzeniem.