Być poetą dawniej i dziś - postawa artystów wobec własnej twórczości Horacy i Szymborska.

Być poetą dawniej i dziś. przedstaw postawę artystów wobec własnej twórczości oraz ich opinie na temat znaczenia poezji, porównując utwory Horacego i W. Szymborskiej

Wybudowałem pomnik:
W tym utworze zastosowana jest liryka bezpośrednia . Podmiot liryczny mówiąc ???Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu??? pokazuje nam ze jest pewny wielkości swojej poezji oraz tego ze dołączy do panteonu tych o których świat nie zapomina. Nie jest to stwierdzenie lecz pewność której nikt nie może podważyć. Podmiot uważa ze jego poezja oprze się niszczącemu działaniu czasu co ukazuje stwierdzenie ??? nie narusza go deszcze gryzące???.
Chcąc przekonać czytelnika o prawdziwości swoich słów popiera je wieloma argumentami takimi jak: ???łańcuch lat niezliczonych i mijanie wieków??? co ma obrazować iż jego sztuka nie oprze się nawet działaniu żywiołów. Kolejne wersy pokazują ze poeta będzie czerpał korzyści z tego iż jego działo nie zostanie zapomniane, ponieważ on wraz ze swoim dziełem będzie zapamiętany przez wieki.
W kolejnych wersach podmiot przywołuje Imperium rzymskie jako symbol długowieczności. Myśli ze będzie on trwał tak długo jak istnieje imperium rzymskie , nie przewidział jednak ze ono upadnie.
Puenta wiersza jest apostrofą do muzy Melpomeny, opiekunki artystów. Podmiot liryczny prosi ją, by doceniła jego zasługi i włożyła mu na głowę laur, czyli symbol zwycięzców.

Środki stylistyczne:
metafory ("Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu", "Nie wszystek umrę")
przerzutnie ("potąd będę wciąż młody pokąd na Kapitol")
apostrofa ("Bądź dumna z moich zasług i delfickim laurem Melpomeno łaskawie opleć moje włosy")

Wieczór autorski
Podmiotem lirycznym jest artysta, poeta ( nie Wisława ktoś inny) Wypowiada on się monologiem do Muzy.
Podmiot liryczny z dużo ironią wypowiada się na temat poezji która według niego jest kompletnie nieprzydatna człowiekowi który żyje w XX wieku. Mało kto ja docenia i zna jej prawdziwa wartość. Wiersz jest swoista refleksja na temat współczesnej literatury która powoli odchodzi w zapomnienie. Powoli odchodzi w zapomnienie powiewasz jest zbyt nudna i Malo atrakcyjna dla człowieka XX wieku który potrzebuje emocji i nowych wrażeń. Świadczy o tym cytat: ???tylko na bokserskim meczu. / Dantejskie sceny tylko tam???
Dalej podmiot porusza kwestię sztuki z której człowiek nie korzysta, zostaje ona zatracona ponieważ współczesny człowiek nie potrafi z niej korzystać. ???Dwanaście osób jest na sali, [???] / Połowa przyszła, bo deszcz pada, / reszta to krewni.???
W następnych wersach opisywana jest niepopularność bycia poeta, ponieważ poezja porusza tematy zbyt trudne dla człowieka współczesnego ???Nie być bokserem, być poetą, / mieć wyrok skazujący na ciężkie norwidy???

Wiersz Szymborskiej, jak wiele jej tekstów, napisany został z odrobiną drwiny i ironii, ale stanowi poważną refleksję nad kondycją współczesnego człowieka i jego stosunku do sztuki wysokiej.

Porównanie:
Każdy z tych tekstów porusza tematykę ważności i długowieczności poezji. W przypadku Horacego jest ona długowieczna wręcz nieśmiertelna , a w tekście Szymborskiej odchodząca w zapomnienie i nie potrzebna współczesnym ludziom.
Peta w tekście Szymborskiej jest traktowany jako wyrzutek , który porusza zbyt trudne tematy dla współczesnego świata, staje się osoba niepotrzebna ,zbędną. Natomiast w tekście Homera widzimy jak ważna i potężna jest poezja i jego autor , jak wielkie ma oddziaływanie na świat. Ukazany jest tu kontrast czasów odległych i współczesnych . Horacy pisząc ze jego sztuka będzie nieśmiertelna trochę się mylił ponieważ jak widać w wierszu Wisławy , poezja ta odchodzi w zapomnienie i staje się niepotrzebna dla współczesnych ludzi którzy maja ważniejsze sprawy na głowie niż sztuka.
Podsumowując obydwa teksty pokazują jak wiele ludzie trąca odsuwając sztukę i poezje na bok, jak bardzo współczesny swiat się zatraca i traci dawne wartości pędząc do przodu i nie myśląc o trudnych sprawach jakie porusza poezja.