Romantyczny i współczesny bunt pokoleń.

Bunt jest sprzeciwem, protestem, często spontanicznym wystąpieniem przeciwko władzy, niesprawiedliwości , czy złu na świecie. W literaturze było wielu bohaterów, którzy buntowali się przeciwko różnym sprawom. Wielu zwyciężało, ale także wielu ponosiło klęskę i za swój bunt płaciło najwyższą cenę. Od zarania dziejów w naturze ludzkiej leżała skłonność do niego. Bunt przewijał się przez wszystkie epoki, jednak najczęściej pojawiał się w epoce romantycznej.
Już u progu tej epoki, w 1820 roku Adam Mickiewicz w swej odzie do młodości ukazał świat skonstruowany z dwóch przeciwstawnych części: świata ”młodych” i świata „starych”. Pierwszy został przedstawiony jako ten, który ma nadejść, mają go stworzyć młodzi, silni, zjednoczeni ideałem przyjaźni , kierujący się uczuciem. Drugi zaś jest światem pogrążonym w ciemności, światem który istnieje. Panuje tam niewiedza, nieświadomość, ponieważ rozum okazał się być niedoskonałym do poznania świata. Współistnienie dwóch różnych światów w wierszu służy odzwierciedleniu konfliktu świata: materialnego i duchowego, starych i młodych, klasyków i romantyków. Oda ta jest wyrazem poglądów młodych ludzi, buntem, pragnieniem zmiany świata. Możemy ją traktować jako przemowę do przyjaciół, a także jako chęć wprowadzenia zmian w tym co zostało ustalone. Młodzi nie chcieli burzyć starego ładu, lecz odświeżyć jego postulaty. Pragnęli odrzucenia przesądów i pchnięcia świata na nowe tory. W odzie "Do Młodości" Adam Mickiewicz przedstawił nam, jak ludzie młodzi w zjednoczeniu potrafią pokazać swoją siłę i rozum. Stawiając opór swoim ojcom i dziadkom, twierdząc, iż są oni zbyt słabi i zacofani, aby zmienić cokolwiek w przyszłym świecie.
Także w balladzie „romantyczność” mamy do czynienia z buntem. Termin romantyczność odnosi się tutaj do głównej bohaterki , Karusi. Młoda kobieta ma widzenie, spotyka ducha zmarłego kochanka, Jasia. Zgromadzony wokół niej tłum nie widzi ducha, ale wierzy, że on istnieje. Poeta staje się solidarny z tłumem. Tym samym opowiada się za ludowym światopoglądem, przekonaniem, że świat duchowy i materialny nawzajem się przenikają. W balladzie pojawia się także starzec głoszący klasycystyczne poglądy. Jako zwolennik naukowego wyjaśniania zjawisk stara się przytoczyć prawa wykluczające istnienie duchów. Symbol tych praw to „oko i szkiełko”. Starzec twierdzi, że skoro nic nie widać nie ma sensu zastanawiać się nad tym co widzi Karusia. W utworze ukazany jest spór klasyka z romantykiem. Starzec głoszący poglądy klasycystyczne widzi świat naukowo rozłożony na pojedyncze elementy , kieruje się rozumem. Natomiast Poeta będący romantykiem poznaje świat kierując się intuicją, uczuciem i sercem. Uważa, że nie da się ogarnąć całego bogactwa świata wyłącznie rozumem. Adam Mickiewicz w swojej balladzie pokazuje nam, że każdy inaczej patrzy na świat. Inaczej postrzega go starzec należący do świata „starych”, a inaczej Karusia, która należy do buntowniczego świata „młodych”.
W dzisiejszych czasach ludzie także się buntują. Nowe pokolenia buntują się przeciw poprzednim. Każde pokolenie reprezentuje inne wartości i potrzeby, dlatego toczą one między sobą walki, kłótnie, a często nawet wojny. Współczesny bunt pokoleń obserwujemy w „Kamieniach na szaniec Aleksandra Kamińskiego. W książce tej opisuje on historie trójki młodych przyjaciół, którzy musieli dojrzewać w czasach II Wojny Światowej. Alek, Rudy i Zośka buntowali się przeciwko okupantowi niemieckiemu. Wojna wystawiła ich przyjaźń na wiele prób. Ale mimo wszystko stanowili oni zgraną grupę i pomagali sobie w potrzebie. Początkowo nie potrafili oni pogodzić się z nową rzeczywistością, lecz z czasem rozpoczęli walkę. Nawiązali kontakt z konspiracją, organizowali służbę więzienną, tworzyli tajne komplety, a w 1941 roku trafili do Małego Sabotażu. Kazano im, wybijać szyby fotografom, którzy umieszczają na wystawach zdjęcia hitlerowców, zrywać flagi, odkręcać niemieckie tablice informacyjne. Chłopcy walcząc z okupantem wyrażali bunt przeciw niesprawiedliwości i przemocy.
Każdy z nas stara się być obserwatorem zmian zachodzących w naszym życiu codziennym i dostosowywać się do obowiązujących norm i zachowań. Często tylko bunt zapewnia nam możliwość przetrwania w dzisiejszej rzeczywistości. Dzisiejsze młode pokolenie wystawione jest na te same rozterki co pokolenie romantyków. Musimy wybierać między zachowaniem własnych przekonań a otaczającą nas rzeczywistością, która często zmusza nas do podporządkowania się i porzucenia własnych ideałów. Kształtowany przez romantyków indywidualizm jednostki, który kierowany był uporem, przetrwał do dziś. Można powiedzieć , że przez te kilkaset lat przerodził się on w masowy bunt pokoleń.