Rozwiń myśl "Wśród ludzi jest się także samotnym" "Mały Książę" .

„Wśród ludzi jest się także samotnym” . To właśnie ten cytat wybrałam spośród wielu innych z „Małego Księcia”.
Może zacznę od tego czym tak właściwie jest ta samotność. Z różnych źródeł możemy dowiedzieć się, że samotność to „stan emocjonalny człowieka, wynikający najczęściej z braku pozytywnych relacji z innymi ludźmi”.
Z mojego punktu widzenia, samotność jest to choroba, która dotknęła już wielu ludzi i może również dotknąć nas. Całe to zagadnienie w wielu z Was, na pewno tworzy dylemat. Bo jak będąc z ludźmi, w towarzystwie, można się czuć samotnym? A jednak... Każdy ma jakieś swoje potrzeby i pragnienia. Dużym i mocnym pragnieniem jest mieć przyjaciela, co więcej, takiego, któremu można bezgranicznie ufać, który jest z nami i dla nas. Niestety nie wszyscy mają tak wielkie szczęście, którym jest posiadanie go.
Jest na Ziemi wiele miejsc niezamieszkałych przez człowieka. Osobie, która się tam osiedli będzie doskwierała samotność- to oczywiste. Lecz mieszkając Np. w bardzo dużych miastach, wielorodzinnych domach, nie znajdując tam przyjaciół, będąc z dala od rodziny, również możemy być narażeni na samotność. Odczuwamy to dotkliwie, gdy trafimy na brak zrozumienia, gdy nie możemy podzielić się z kimś swoimi uczuciami lub gdy nie mamy kogo poprosić o pomoc w rozwiązaniu ważnych problemów. Anna Kamieńska w swoim wierszu pt. „Wieczór” zawarła pewne słowa „Czasem jest pełno ludzi po to, aby głębsza była samotność” Z pierwszego punktu widzenia mogą one wydawać się dziwne, lecz zastanówcie się głębiej. Czy autorka słów nie próbuje nam czegoś przekazać ? No bo weźmy Np. jakąś osobę. Kończy ona ileś tam lat i urządza huczne przyjęcie z okazji swoich urodzin. Zaprasza mnóstwo ludzi, niektórzy znają się z widzenia, inni widzą się po raz pierwszy i tylko jubilat zna wszystkich . I teraz pomyślcie, czy ta osoba, zapraszała wszystkich gości, myśląc o tym by wszyscy dobrze się bawili, czy raczej po to aby „się pokazać”. Część osób, które nie są być może za odważne, nie będą dobrze się bawić. Poczują się samotni, a nawet zagubieni wśród tłumu.
Kolejnym powodem samotności, może być brak tolerancji ze strony otoczenia. Ludzie wyśmiewają, poniżają osoby, które są być może inne, odmienne od nich samych. Często człowiek inaczej ubrany, wyznający inną religię, niepełnosprawny czy też chory nie jest akceptowany przez otoczenie.
Innymi przykładami odtrącenia wśród ludzi, są osoby które cechuje wywyższanie się, pycha, chciwość . Oni są również skazani na samotność, bo uważają się za lepszych od innych, przez co będą odtrącani.
Niektórzy, poprzez chęć zrobienia kariery i zdobycia sławy również stają się samotni. Człowiek szuka szczęścia w dobrach materialnych, w luksusie, w zdobywaniu sławy, w robieniu kariery. Czyniąc to wszystko, myśli, że gdy osiągnie pożądane rzeczy, stanie się szczęśliwy. Traci przyjaciół, bo nie ma dla nich czasu. Ważniejsze stają się pieniądze oraz życie wśród luksusu. W pracy otacza go wielu ludzi, lecz nie są oni przyjaciółmi, z którymi mógłby dzielić Np. radość z sukcesów zawodowych.
Jeszcze jednym argumentem jest fakt, że w dzisiejszych czasach bardzo trudno jest znaleźć powiernika naszych sekretów. W dobie telefonów komórkowych i Internetu często przyjaźń jest powierzchowna. Komórka i komputer zastępują często bezpośredni kontakt, w cztery oczy z przyjacielem. Nie mamy się komu zwierzyć, przez co zamykamy się w sobie. Wpadamy w „pułapkę samotności”. "Na samotność skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele" - z tej myśli Milana Kundery możemy odczytać odrzucenie i brak zrozumienia dla ludzi ze strony ich przyjaciół. Jak również napisał Ernest Hemingway w swej powieści "Komu bije dzwon": "Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze porozmawiać, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak dzielny, czasami czuje się bardzo samotny". Możemy tu dać również przykład wielkich gwiazd. Bez znaczenia czy są one sportowcami, gwiazdami muzyki czy też kimś innym, muszą bardzo uważać na osoby, które są rzekomo ich przyjaciółmi. Niektórzy ludzie potrafią udawać przyjaciół, aby Np. znaleźć się na pierwszych stronach gazet, czy też w telewizji. Są też takie przypadki, że ci ludzie wykorzystują jakąś wiedzę na temat swojej pseudo przyjaciółki lub przyjaciela. Sprzedają wtedy te informacje Np. prasie za co dostają bardzo grube pieniądze. I czy to jest przyjaźń ? Na pewno, nie.
Jedną z przyczyn samotności jest bezdomność. Ludzie bezdomni zazwyczaj są poniżani, odrzucani przez środowisko. Bywa tak że są tylko przeganiani z miejsca na miejsce i rzadko kto wyciąga do nich „pomocną dłoń”. Jednak są tacy ludzie, którzy pomagają tak po prostu, z dobrego serca. I tu bardzo trafnie wypowiedział się o takich ludziach Ryszard Riedel „ ...podaruj uśmiech swój, tym których napotkałeś na jawie i w swym śnie, a może ktoś skazany na samotność, ogrzeje się twym ciepłem, zapomni o kłopotach”. Świadczy to o tym, że nawet zwykły uśmiech, zauważenie drugiej osoby może chociaż na chwilę oderwać ją od smutnej rzeczywistości.
Nie można również zapomnieć, że niektórzy są samotni z własnego wyboru i to im nie przeszkadza. Kontakt z innymi może zastępować Np. ukochany piesek, telewizja, Internet. Niektórym to wystarczy i nie potrzebują spotykać się z innymi. Jak rzekł Władysław Tatarkiewicz „ Samotność jest przyjemna dla tych, którzy jej pragną i męką dla tych, co są do niej zmuszeni”