Biotop kotów

Od wieków ludzie polowali na koty dla zaspokojenia podstawowych potrzeb oraz dla rozrywki. Gwałtowny w obecnym stuleciu wzrost populacji człowieka doprowadził do radykalnego zmniejszenia się przestrzeni życiowej i zasobów pokarmowych dzikich kotów. Byt wielu z nich jest poważnie zagrożony, a niektóre już znalazły się na krawędzi wyginięcia. Na szczęście powstaje coraz więcej organizacji mających na celu powstrzymywać ciągły spadek liczebności niektórych kotów i tworzyć listy gatunków uznanych za najbardziej zagrożone.
Wiele gatunków kotów ma przed sobą niepewną przyszłość, a niektóre są na krawędzi zagłady grozi im ekstynkcja. W miarę wzrostu liczby ludności nasila się równocześnie presja na naturalne biotopy kotów. Wyparte ze swojego dawnego środowiska zwierzęta są pozbawione dostępu do swoich naturalnych ofiar; mogą wówczas zginąć z głodu lub zostać zastrzelone podczas ataku na bydło domowe. Nie kontrolowane polowania na koty dla ich futer również przyczyniły się do spadku liczebności wielu gatunków.
Zabijanie kotów dla futra ma długa tradycję – odbywa się od tysięcy lat. Pierwotnie skóry tych zwierząt noszono ze względu na ich wartość symboliczną przy specjalnych okazjach takich jak obrzędy czy uroczystości; później stały się one luksusowym i modnym okryciem. Ostatnio pewną popularnością cieszą się ich sztuczne odpowiedniki co stanowi reakcję producentów odzieży na zwiększające się zaniepokojenie opinii publicznej okrucieństwem związanym z handlem futrami. Mimo to niektóre z gatunków kotów są nadal szczególnie zagrożone.
Dziko żyjące koty występują na całym świecie, z wyjątkiem Australii i Nowej Zelandii, większość wysp oceanicznych oraz terenów gdzie panuje zimny i surowy klimat – wysokogórskich szczytów i Antarktyki. Wiele z nich żyje w lasach i zaroślach, np. w tropikalnych lasach Ameryki Południowej, ale niektóre wolą otwarte tereny takie jak afrykańska sawanna.
Przykładowe biotopy trzech najbardziej znanych dzikich kotów:
 Lampart
Lamparty występują w szerokim zakresie środowisk, w tym na pustyniach, terenach trawiastych, w nizinnych lasach i w górach. Ich biotopy są zatem urozmaicone. Wprawdzie lamparty są znakomitymi wspinaczami i pływakami, ale zwykle polują na powierzchni ziemi. Najgorętsze godziny dnia spędzają odpoczywając na gałęziach drzew, wśród gęstej roślinności lub wśród skał.
 Lew
Lwy zamieszkują sawanny, otwarte przestrzenie, półpustynie oraz afrykański busz. Przebywają zazwyczaj na ziemi i niechętnie podejmują wspinaczkę choć czasem wskakują na gałęzie drzew. Lwy są w swoim biotopie dominującymi ssakami drapieżnymi, które odpędzają lub zabijają konkurentów. Większość osobników pozostaje przez cały rok w obrębie tego samego terytorium; tylko niektóre wiodą wędrowny tryb życia i przemieszczają się w ślad za migrującą zwierzyną stanowiącą potencjalne ofiary.
 Tygrys
Tygrysy występują w bardzo różnych biotopach i warunkach klimatycznych. We wszystkich środowiskach zachowują się jednak podobnie. W strefie tropikalnej i subtropikalnej ci znakomici pływacy często ochładzają się kąpielom w sadzawce lub rzece. Zwykle maja jedno lub więcej legowisk urządzonych w pustych pniach drzew, jaskiniach i pośród gęstej roślinności.
Począwszy od lat czterdziestych trzy podgatunki tygrysów – indyjskiego, jawajskiego i tygrysa z Bali dotknęła ekstynkcja. Tygrysy należą obecnie do najbardziej zagrożonych gatunków zwierząt. Liczebność drapieżników maleje z powodu polowań i zajmowania ich biotopów przez rosnące populacje ludzkie.
· „Na ratunek tygrysowi” – W 1973 roku ustanowiono w Indiach 9 specjalnych rezerwatów tygrysa. Obecnie jest ich 18, a liczba tygrysów w Indiach wzrosła.
Zwierzęta zamieszkujące lasy są trudnymi obiektami badań. Nie łatwo jest stwierdzić gdzie usytuowane są ich biotopy albo określić liczbę osobników. Wedle wiedzy badaczy istnieje 5 podgatunków tygrysa, ich populacje rozproszone są w 14 krajach. Występujące w chłodniejszym klimacie tygrysy syberyjskie są bardziej pokaźne. Większa objętość ciała ułatwia im utrzymanie ciepłoty organizmu.
By zapobiec wspomnianemu wcześnie kłusownictwu lub ratować zagrożony gatunek podejmuje się nieraz próby wszczepienia osobników danego gatunku w nowy dla nich obszary, jednak wprowadzanie kotów na nowe dla nich tereny, gdzie inne drapieżniki są nieliczne, może być fatalne w skutkach dla rodzimej fauny. Na przykład towarzyszące ludziom koty domowe dotarły do najdalszych zakątków świata i siały spustoszenie wśród dzikich gatunków ofiar.
Organizacje zajmujące się ochrona gatunków i biotopów dzikich kotów:
 TRAFFIC
 CITES
 WWF – Światowy Fundusz na rzecz Dzikich Zwierząt
 IUCN – Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody



Ciekawostka:
CZERWONA LISTA ZAGROŻONYCH GATUNKÓW ZWIERZĄT – spis ten wymienia zagrożone gatunki zwierząt na całym świecie. „Czerwoną listę” zestawia World Conservation Monitoring Center /Światowy Ośrodek Monitoringu Przyrody/ z Cambridge z Wielkiej Brytanii, a publikuje IUCN.
W 1994roku umieszczono na niej 20 z 37 gatunków dzikich kotów. Klasyfikacja zagrożeń obejmuje cztery kategorie gatunków:
 Skrajnie zagrożonych i ginących
 Narażonych na zagrożenie
 O nieokreślonym statusie
 Niedostatecznie poznanych
Skrajnie zagrożone i ginące
Wymienione poniżej gatunki kotów są zagrożone wyginięciem, a w przypadku utrzymywania się niekorzystnej sytuacji ich przetrwanie jest mało prawdopodobne:
Pantera śnieżna
Ryś hiszpański
Tygrys

Narażone na wyginięcie
Są to gatunki które „awansują” do kategorii zagrożonych jeśli niesprzyjające im czynniki nie zostaną usunięte:
Gepard
Pantera mglista

O nieokreślonym statusie
Gatunki, o których wiadomo, że są zagrożone, narażone na wyginięcie lub rzadki, ale z powodu braku informacji nie sposób stwierdzić, do której kategorii je zaliczać:
Mormi
Kot górski
Kolokolo

Niedostatecznie poznane
Hipotetycznie przyjmuje się, że następujące gatunki kotów są zagrożone:
Kot złoty
Kot „andyjski”
Kot tybetański
Taraj
Kot kusy
Kot tygrysi
Kot marmurkowy
Margaj
Manul
Kot rudy
Kot arabski