Przedstaw poglądy Ottona III na odnowione Cesarstwo Rzymskie
W marcu 1000 r. przybył do Gniezna „cud świata” – cesarz Otton III, wnuk Ottona I, który w 962 r. założył Święte Cesarstwo Rzymskie (łac. sacrum Imperium Romanum). Z jednej strony celem wizyty młodego monarchy była pielgrzymka do grobu jego przyjaciela, męczennika za wiarę – św. Wojciecha, ze strony drugiej zaś powodowało nim pragnienie ułożenia przyjaznych stosunków z potężnym księciem słowiańskim, Bolesławem I. Obydwaj władcy – nota bene dobrzy koledzy ze szkolnej ławy – wzięli udział w obradach, które weszły do historiografii pod nazwą Zjazdu Gnieźnieńskiego. Powzięli na nim postanowienia natury tak kościelnej jak i świeckiej, układające się w jeden spójny program ideowo-polityczny. Sygnowany przez Dwa Miecze: papieża i cesarza, wskazywał on zasadniczy kierunek, w jakim miała zmierzać Europa Wieków Średnich: w stronę Imperium.
Program ów, stanowiący fundament panowania Ottona III, zakładał restytucję Imperium Rzymskiego, mającego składać się z czterech krain: Romy, Galii, Germanii i Sclavinii. Władcy tychże krain mieli uznawać nad sobą zwierzchność papieża i cesarza. Urzeczywistniając swe zamierzenia, Otton III własnoręcznie dokonał koronacji Bolesława I na króla3, po czym powołał do życia nową metropolię z siedzibą w Gnieźnie, wraz z trzema nowymi biskupstwami. Wszystkie działania cesarza Ottona III zatwierdził „papież Sylwester przywilejem Świętego Rzymskiego Kościoła”
Opisz cztery stany średniowiecza
Stan rycerski wywodził się z drużyny, która miała za zadanie bronić księcia i ten sam cel, czyli służba wojskowa przypadła rycerstwu. Do XIII wieku stan był otwarty, co oznaczało, że jego członkiem mógł zostać każdy młody mężczyzna. Z czasem jednak do stanu rycerskiego zaczęto przyjmować jedynie „dobrze urodzonych”, tylko w Anglii stan rycerski nie został „zamknięty”. Inną sposobnością wejścia do stanu, niż przez urodzenie było otrzymanie tytułu szlacheckiego od monarchy. Pełne średniowiecze było złotym okresem dla rozwoju rycerstwa, ale XIV i XV wiek przyniósł już nieoczekiwany kryzys dla tego stanu, związany m.in. z obniżeniem roli rycerstwa na rzecz zawodowej armii. Warto dodać, że nie każdy, wojak był rycerzem, piechota to nie rycerstwo, a zaciągnięci do walki chłopi.
Duchowieństwo zresztą było jedyną w średniowieczu społeczną, wykształconą klasą. W klasztorach układano i przepisywano księgi, gromadzono biblioteki. Pracowitość zakonników w tym względzie stała się niemal symbolem, a frazeologizm „benedyktyńska cierpliwość” do tej pory funkcjonuje w naszym języku. Później pojawili się zawodowi przepisywacze książek, tak zwani kopiści, którzy swoje zajęcie traktowali jako jedno z ważnych rzemiosł.
Ze stanu duchownego wywodzili się prawnicy, uczeni i profesorowie mający wpływ na kształtowanie się poglądów ludzi średniowiecza. Ingerowali też w rozwój literatury, kultury i sztuki, dlatego w średniowiecznej kulturze przeważają elementy religijne. Łacina była powszechnym językiem Kościoła, prawa, nauki oraz piśmiennictwa i dominowała przez całe wieki średnie.
Od X wieku odrębnymi ośrodkami życia stały się miasta. Mieszczanie zamożnością i poziomem kultury dominowali nad mniej okrzesanym średnim i biednym rycerstwem. Ale i ci nie mieli znaczącego wpływu na sprawy polityczne kraju, ich prawa były ograniczone. Żadnych przywilejów nie posiadała warstwa chłopska.
Omów znane ci średniowieczne zakony
Benedyktyni – Jest to najstarszy katolicki zakon, założony w 529 roku przez św. Benedykta z Nursji. Benedyktyni przyczynili się do rozwoju kultury europejskiej, prowadzili słynne szkoły, zajmowali się ogrodnictwem i zielarstwem.
Cystersi – Jest to zakon katolicki, wywodzący się z benedyktynów i posługujący się regułą benedyktyńską, założony w 1098 Cystersi noszą biały habit z czarnym szkaplerzem przepasanym płóciennym pasem, przez co są nazywani białymi mnichami
Dominikanie – Zakon ten został założony na początku XIII wieku. Zakon powstał w celu przeciwdziałania ruchowi albigensów, czyli heretyków. W późniejszym okresie dominikanie często sprawowali urzędy inkwizytorów. Za główne swoje zadanie uważają głoszenie Ewangelii. W odróżnieniu od innych zakonów nie mają swojego zawołania ani jasno sprecyzowanej duchowości. Każdy z braci przed złożeniem profesji pozbywał się tego, co posiadał i tego, co mógłby otrzymać z dziedzictwa lub darowizny; od tego momentu wszystko, co miał, należało do całego zakonu. Celem ubóstwa było naśladowanie Chrystusa, który także nic nie posiadał.
Franciszkanie (Zakon Braci Mniejszych) - Katolicka rodzina zakonna grupująca zakony żebrzące. Pierwszy zakon powstał w 1209 roku, założony przez św. Franciszka z Asyżu.
Przedstaw skutki krucjat
1. Wzrost religijności;
2. Wzrost roli papieża na zachodzie;
3. Znajdowanie nowych miejsc na osiedlenie i podniesienie bytu;
4. Rozszerzenie granic Europy chrześcijańskiej;
5. Zajęcie dla rycerzy;
6. Nadzieja na bogactwo i wielkie łupy;
7. Wzrost kontaktów handlowych z Lewantem;
Czym był feudalizm ?
Feudalizm ustrój społeczno-polityczno-ekonomiczny opierający się na hierarchicznej zależności jednostek pomiędzy sobą, istnieniu podzielonej własności ziemi i poddaństwa chłopów.
Przyczyny powstania:
- państwo Karola Wielkiego, było duże, więc aby usprawnić administrację władca oddaje część terytorium swoim współpracownikom (dzieli w ten sposób państwo na 900 hrabstw, które przekazuje hrabiom). Funkcje hrabiego: sądowe, ekonomiczne (zbieranie podatków) i polityczno-wojskowe
- usprawnienie systemu ekonomicznego
- pierwsze immunitety (przywilej: może być sądowniczy i ekonomiczny, całkowity lub częściowy) nadawane są Kościołowi, który z założenia ma strzec hierarchii społecznej
chłop był zobowiązany do świadczeń ekonomicznych i pospolitego ruszenia na rzecz króla. Chłopi nie chcieli jednak iść do wojska, gdyż wtedy ich ziemia niszczała. Chłop – właściciel ziemi oddawał się pod opiekę rycerzowi oddając mu ziemię. Jest to tak zwana oddolna feudalizacja, czyli oddanie się chłopa pod opiekę rycerza ze względu na niebezpieczeństwo w państwie i niechęć do wykonywania służby wojskowej
Czym był średniowieczny uniwersalizm
Średniowieczny uniwersalizm oparty był na dominacji religii chrześcijańskiej w całej niemal Europie. Ze względu na to, iż wszystko w życiu podporządkowane było religii, światopogląd chrześcijański rządził myśleniem, odczuciami, postępowaniem i twórczością wszystkich ludzi średniowiecza. Dlatego też wszystkie występujące znaki były czytelne dla każdego chrześcijanina. Prócz tego obowiązywały te same, narzucone przez religię, normy moralne i wzorce osobowe.
Odpowiedź i reakcja na agresywną politykę prowadzoną przez władców muzułmańskich:
- odbicie (a dopiero potem obrona) Jerozolimy, Świętego Grobu Pańskiego i ogólnie Ziemi Świętej z rąk "niewiernych"
- głoszenie religii chrześcijańskiej
- obrona pogranicza Bizancjum
Podaj przyczyny wypraw krzyżowych
Interesy krzyżowców:
- przeludnienie Europy, a także ciągłe konflikty między władcami europejskimi (brak ziem do podziału),
- chęć wzbogacenia się biednego rycerstwa,
- możliwość odpuszczenia wszelkich grzechów, lecz również uzyskania błogosławieństwa za udział w krucjacie
