Sienkiewicz "Szkice węglem" - streszczenie

Akcja noweli toczy się we wsi o nazwie Barania Głowa, w której wójtem był Franciszek Burak, a pisarzem pan Zołzikiewicz. Pewnego dnia do mieszkańców wsi doszła wiadomość, że ma być branka wojskowa, w której miał uczestniczyć również syn wójta.

Burak pragnął go zatrzymać przy sobie. Zołzikiewicz podszepnął mu pomysł, aby wpisać Rzepe na jego miejsce. Był to tutejszy chłop, mieszkający z dziećmi i piękną żoną. Pisarz powiadomił Rzepową o powołaniu jej męża do wojska. Gdy jej mąż dowiedział się o tym fakcie, upił się i wtedy podsunięto mu do podpisania dokument mówiący o tym, że za sumę 50 rubli zgadza się iść do wojska w miejsce syna wójta.

Gdy wytrzeźwiał i zdał sobie sprawę z tego co zrobił, wspólnie z zoną zaczęli szukać ratunku u pisarza, księdza, we dworze, ale nikt mu nie chciał pomóc. Zaczął pić jeszcze więcej. Jednakże któregoś dnia pewien Żyd, poradził Marii Rzepowej, aby poszła po pomoc do Zołzikiewicza. Pisarz wykorzystał ją, ponieważ już od dawna mu się podobała, ale nie dotrzymał złożonej wcześniej obietnicy.

Nie oddał jej dokumentu. Gdy wróciła do domu, mąż za zdradę obciął jej głowę i podpalił zabudowania dworskie w imie zemsty. A tymczasem Zołzikiewicz nadal pomagał ludziom w sądzie w zamian za otrzymywane prezenty, a dokument podpisany przez starego Rzepe, okazał się nieważny.